Zmiany w tradycji i powroty do tradycji

Jako taka nie spo­tka­ła się z entu­zja­stycz­ną reak­cją lubią­cych nie­zmien­ne tra­dy­cje wier­nych acz nie­wąt­pli­wie z mniej­szym obu­rze­niem niż dopusz­cze­nie dziew­cząt do mini­stran­tu­ry.

W zasa­dzie bez więk­sze­go echa wśród ogó­łu kato­li­ków prze­szła z kolei zmia­na będą­ca w rze­czy­wi­sto­ści powro­tem do tra­dy­cji Kościo­łów wschod­nich, jaką jest obo­wią­zu­ją­ca od 4 stycz­nia br. prak­ty­ka dołą­cze­nia do sakra­men­tu chrztu i bierz­mo­wa­nia udzie­la­ne­go dzie­ciom w Koście­le grec­ko­ka­to­lic­kim rów­nież Komu­nii Świę­tej. Decy­zję w tej spra­wie pod­jął Synod Bisku­pów, a zade­kre­to­wał arcy­bi­skup Świa­to­sław Szew­czuk. Zmia­na będą­ca — zaznacz­my ponow­nie — nie nowin­ką, lecz powro­tem do tra­dy­cji Kościo­łów wschod­nich ozna­cza, że ochrzczo­ne w Koście­le grec­ko­ka­to­lic­kim dzie­ci otrzy­ma­ją pierw­szą Komu­nię pod­czas chrztu i będą mogły do niej przy­stę­po­wać bez koniecz­no­ści spo­wie­dzi do osią­gnię­cia wie­ku roze­zna­nia, co jest dobre, a co złe. Ten wiek zazwy­czaj pokry­wa się z wie­kiem przy­stę­po­wa­nia do I Komu­nii małych rzym­skich kato­li­ków, któ­ra jest poprze­dzo­na w tym wypad­ku spo­wie­dzią.

Wra­ca­jąc do nowin­ki litur­gicz­nej na Wiel­ki Czwar­tek war­to wspo­mnieć, że papież Fran­ci­szek sto­so­wał ją w prak­ty­ce co naj­mniej dwu­krot­nie tzn. umy­wał sto­py rów­nież kobie­tom. Teraz wszy­scy kapła­ni będą mogli — w zgo­dzie z Msza­łem Rzym­skim — rów­nież do obrzę­du umy­cia nóg wybie­rać kan­dy­da­tów spo­śród kobiet.