3 sierpnia wojna atomowa

Pro­roc­twa zosta­ły opi­sa­ne w książ­ce „Kod Biblij­ny”, opu­bli­ko­wa­nej przed 9 laty. Mia­ły być ukry­te przed ocza­mi ludzi, aż ci mogli­by je roz­szy­fro­wać dzię­ki wyna­le­zie­niu kom­pu­te­ra. Maszy­nau­moż­li­wi­ła­by uto­wo­rze­nie mate­ma­tycz­nych kom­bi­na­cji z uży­ciem 304.805 liter, z któ­rych skła­da­ją się biblij­ne księ­gi Rodza­ju, Wyj­ścia, Kapłań­ska, Liczb i Powtó­rzo­ne­go Pra­wa, razem nazwa­ne Torą.

Odkry­ty na począt­ku lat dzie­więć­dzie­sią­tych kod przez Eliy­ahu Rip­sa, pro­fe­so­ra mata­ma­ty­ki z Hebraj­skie­go Uni­wer­sy­te­tu w Jero­zo­li­mie, został roz­po­wszech­nio­ny w 1997 r. w książ­ce, któ­rą opu­bli­ko­wał Ame­ry­ka­nin Micha­el Dro­snin. Był repor­te­rem „Washing­ton Post” i „Wall Stre­et Jour­nal”. Od tam­te­go cza­su kod jest rze­ko­mo bada­ny przez Pen­ta­gon, Mini­ster­stwo Obro­ny Izra­ela i przed­sta­wi­cie­li władz pale­styń­skich (autor został przy­ję­tu pod koniec lat dzie­więć­dzie­sią­tych przez Yas­se­ra Ara­fa­ta i gene­ra­ła Dan­ny Yato­ma, sze­fa Mosa­du).

Nie wie­my czy kod jest praw­dzi­wy, czy też nie, ale nasi­le­nie prze­mo­cy w ostat­nich dniach spo­wo­do­wa­ło poja­wie­nie się w mediach nazwy Syria i imie­nia Basha­ra al-Assa­da. Cho­dzi o sło­wa, któ­re poja­wia­ją się w kodzie. Zaraz po nich wystę­pu­ją sło­wa „9 Av jest dniem trze­cie­go”, „przy­szła woj­na świa­to­wa będzie po śmier­ci pre­mie­ra”, „holo­kaust ato­mo­wy”, „przy­łą­czo­ne” (tery­to­ria) i „Arma­ge­don, holo­kaust Assa­da”.

Assad, któ­ry 28 czerw­ca widział izra­el­skie myśliw­ce prze­la­tu­ją­ce nad prze­strze­nią powietrz­ną kra­ju został oskar­żo­ny oudzie­le­nie schro­nie­nia Kha­le­do­wi Masha­alo­wi, przy­wód­cy islam­skie­go ruchu Hamas, od lat ukry­wa­ją­ce­mu się w Damasz­ku. To on, według izra­el­skiej pra­sy, miał naka­zać porwa­nie izra­el­skie­go żoł­nie­rza, a spo­sób, w jaki żoł­nierz został upro­wa­dzo­ny, tj. poprzez tunel, rów­nież ma być opi­sa­ny w kodzie biblij­nym: sło­wo „tunel” krzy­żu­je się ze sło­wa­mi „holo­kaust Izra­ela”, po czym wystę­pu­je zda­nie, że „Ramal­lah speł­nił pro­roc­two”. Tym­cza­sem cho­dzi o mia­sto, z któ­re­go tego same­go dnia, co żoł­nierz, został porwa­ny 18-let­ni Izra­el­czyk, zabi­ty przez Pale­styń­czy­ków 29 czerw­ca.

W kodzie poja­wia się rów­nież imię „Ariel”, ale bada­cze zga­dza­ją się, że bar­dziej niż do byłe­go pre­mie­ra Arie­la Sha­ro­na, nazwa ta pasu­je do sta­ro­żyt­nej nazwy Jero­zo­li­my, kie­dy ta jest ostrze­ga­na, że zosta­nie zamie­nio­na w proch. Wła­śnie w proch mia­sto ma się zamie­nić po tym, jak wybuch­nie bom­ba ato­mo­wa. Poza tym, przy­po­mi­na Dro­snin, „Arma­ge­don” (w Biblii uwa­ża­ny za wiel­ki dzień koń­co­wej bitwy) jest miej­scem, któ­re rze­czy­wi­ście ist­nie­je. Jest hebraj­ską nazwą izra­el­skie­go mia­sta na pół­no­cy kraju,nieopodal Syrii, zwa­ne­go „Górą Megid­do”. Znaj­du­je się tam waż­na baza Sił Powietrz­nych Izra­ela: Ramat David.

Zgod­nie z prze­ka­zem biblij­nym, zagro­że­nie najaz­du na Izra­el nadej­dzie z pół­no­cy, wiel­kie woj­sko gro­ma­dzą­ce do wal­ki „Gog” i „Magog”. W dzi­siej­szym świe­cie jedy­nym nie­przy­ja­cie­lem na pół­noc od Izra­ela jest wła­śnie Syria, któ­ra jako swo­ich histo­rycz­nych sprzy­mie­rzeń­ców ma „Per­sję” i „Phut”, czy­li dzi­siej­sze Iran (pre­zy­dent tego kra­ju zagro­ził już wyma­za­niem Izra­ela z mapy świa­ta, a poza tym, przy­pusz­cza się, że kraj ten jest bli­ski wypro­du­ko­wa­nia bom­by ato­mo­wej) i Libię. „Gog” i „Magog” poja­wia­ją się w kodzie biblij­nym w tym samym miej­scu, w któ­rym poja­wia się sło­wo „Syria” i wyra­że­nie „cały jego lud na woj­nę”.

Do ata­ku atmo­we­go ma dojść w dniu 9 Av, czy­li w tym samym cza­sie, kie­dy Jero­zo­li­ma zosta­ła już dwu­krot­nie znisz­czo­na: naj­pierw przez Babi­loń­czy­ków w 586 r. p.n.e i po raz dru­gi w roku 70 po Chry­stu­sie przez Rzy­mian. Jest to rów­nież ta sama data, kie­dy Żydzi zosta­li wygna­ni z Anglii w 1290 r. i z Hisz­pa­nii w 1492 r. oraz, kie­dy w 1942 r. zaczę­ły dzia­łać w obo­zach kon­cen­tra­cyj­nych komo­ry gazo­we. Reli­gij­ni Żydzi tak bar­dzo lęka­ją się tej daty, że tego dnia poszczą i bła­ga­ją Boga o miło­sier­dzie.

Rips nie ma wąt­pli­wo­ści, co do sku­tecz­no­ści kodu biblij­ne­go. Dla nie­go jest on poważ­nym dowo­dem na to, że Bóg rze­czy­wi­ście ist­nie­je. Z kolei dla nie­wie­rzą­ce­go Dro­sni­na jest on dowo­dem, że rze­czy­wi­ście ist­nie­je pią­ty wymiar, o czym prze­ko­na­ni są nie­któ­rzy­spe­cja­li­ści od fizy­ki kwan­to­wej.