Być dla innych

“Wstań­cie, chodź­my” — to książ­ka nie­zwy­kle wie­lo­wąt­ko­wa, trud­na do jed­no­znacz­ne­go obja­śnie­nia, zakwa­li­fi­ko­wa­nia czy wręcz zaszu­flad­ko­wa­nia. Przy pierw­szej mojej lek­tu­rze prze­mó­wi­ła do mnie jako reko­lek­cje dla bisku­pów. Uzna­łem, że tak na praw­dę to nie jest książ­ka do mnie i dla mnie. Tyle, że w takiej sytu­acji książ­ka nosi­ła­by tytuł “Super­bi­skup. Jak zostać hie­rar­chą i osią­gnąć zba­wie­nie”. Przy dru­gim zoba­czy­łem w niej książ­kę o Koście­le i świę­to­ści, za trze­cim szu­ka­łem w niej filo­zo­ficz­nych inspi­ra­cji … i głę­bo­kich ducho­wych pokre­wieństw z inny­mi auto­ra­mi itd. Czy­tel­ni­ków zain­te­re­so­wa­nych książ­ką “Wstań­cie, chodź­my” zapra­sza­my do lek­tu­ry reflek­syj­ne­go ese­ju red. Toma­sza Ter­li­kow­skie­go “Być dla innych”, zamiesz­czo­ne­go na stro­nach Maga­zy­nu Eku­me­nicz­ne­go Sem­per Refor­ma­da