Dzieci w świątyni — japońskie święto Shichi-go-san

W dniu 15. listo­pa­da do shin­to­istycz­nych świą­tyń Japo­nii cią­gną rodzi­ny z wystro­jo­ny­mi, zaafe­ro­wa­ny­mi dzieć­mi. Głów­ny­mi boha­te­ra­mi świę­ta są trzy­let­nie dzie­ci płci oboj­ga, pię­cio­let­ni chłop­cy oraz sied­mio­let­nie dziew­czyn­ki. Świę­to Shi­chi-go-san (co tłu­ma­czy się na pol­ski jako “sie­dem-pięć-trzy” i ozna­cza wiek uczest­ni­czą­cych w nim dzie­ci) jest pozo­sta­ło­ścią shin­to­istycz­nych cere­mo­nii ini­cja­cyj­nych. W tym dniu rodzi­ce pro­wa­dzą swo­je pocie­chy do świą­ty­ni, by przed­sta­wić je lokal­ne­mu bóstwu i pro­sić o opie­kę nad nimi. Przede wszyst­kim dziew­czyn­ki (obec­nie coraz rza­dziej chłop­cy) po raz pierw­szy uczest­ni­czą w świę­cie po ukoń­cze­niu trzech lat — nie­gdyś od tego momen­tu prze­sta­wa­no golić im głów­ki i zapusz­cza­no im wło­sy. Chłop­cy świę­tu­ją Shi­chi-go-san po ukoń­cze­niu pię­ciu lat, kie­dy po raz pierw­szy wkła­da­ją haka­ma (tra­dy­cyj­ne sze­ro­kie spodnie), a dziew­czyn­ki ponow­nie po ukoń­cze­niu lat sied­miu, kie­dy po raz pierw­szy zakła­da­ją do kimo­na pas obi.Shichi-go-san obcho­dzo­ne było kie­dyś jedy­nie na dwo­rze cesar­skim i wśród ary­sto­kra­cji. Dzie­ci niż­szych warstw pro­wa­dzo­no do świą­ty­ni dopie­ro po ukoń­cze­niu przez nie siód­me­go roku życia, co mia­ło zwią­zek z wyso­ką śmier­tel­no­ścią — dzie­ci do lat sied­miu uwa­ża­no ogól­nie za “dzie­ci boże”, i dopie­ro po cere­mo­nii ini­cja­cji sta­wa­ły się peł­no­praw­ny­mi człon­ka­mi spo­łe­czeń­stwa. Shi­chi-go-san w obec­nym kształ­cie zaczę­to obcho­dzić dopie­ro w okre­sie Meiji (1868–1912).Uroczyście ubra­ne dzie­ci — dziew­czyn­ki w kimo­nach, chłop­cy coraz czę­ściej w gar­ni­tu­rach, cho­ciaż sza­ra­wa­ry haka­ma też się jesz­cze zda­rza­ją — obmy­wa­ją rącz­ki spe­cjal­nym czer­pa­kiem, wrzu­ca­ją kil­ka pie­niąż­ków do świą­tyn­nej skar­bo­ny, po czym dzwo­nią w dzwon i skła­da­ją bóstwu prze­pi­so­wy pokłon. Rodzi­ce kupu­ją dzie­ciom tra­dy­cyj­ne bia­ło-czer­wo­ne liza­ki zwa­ne chi­to­se ame (“chi­to­se” ozna­cza “tysiąc lat”) w spe­cjal­nym opa­ko­wa­niu z wize­run­ka­mi przy­no­szą­cych szczę­ście zwie­rząt: żół­wia i żurawia.Shichi-go-san jest zazwy­czaj obcho­dzo­ne w naj­bliż­szej świą­ty­ni shin­to­istycz­nej, ale zda­rza się, że cała rodzi­na wybie­ra się uro­czy­ście do jakie­goś szcze­gól­nie sław­ne­go przy­byt­ku. W zeszłym roku np. wiel­ką tokij­ską świą­ty­nię Meiji-jin­gu, w któ­rej czci się cesa­rza Meiji i jego mał­żon­kę cesa­rzo­wą Sho­ken, odwie­dzi­ło ponad 800 rodzin.