Ewangelie — czy są prawdziwe???

Kapła­ni mówią że ewan­ge­lie sa nie­pod­wa­żal­ne, bo kry­ja obja­wio­ną praw­de Bożą, ale czy napew­no??? Wszyst­kie ewan­ge­lie róż­nia się od sie­bie poda­wa­ny­mi zda­rze­nia­mi, cyta­ta­mi, faktami…Ewangelie były wie­lo­krot­nie popra­wia­ne zmie­nia­ne skró­ca­ne padły ofia­ra zafałszowania.W ew.św.Mateusza jest napi­sa­ne że Jezus pocho­dził jeśli nie z kró­lew­skie­go rodu Dawi­da i Salo­mo­na to napew­no z żydow­skiej ary­sto­kra­cji, wg.św. Łuka­sza rodzi­ce Jezu­sa chodz pochop­dzi­li z domu Dawi­da nie­mie­li aż tak wspa­nia­ła­ego rodo­wo­du a, św.Marek mówi o legę­dzie o ubo­gim cie­śli. Infor­ma­cje o pocho­dze­niu Jezu­sa sa więc tak zozbierz­ne jak­by doty­czy­ły dwóch róż­nych osób.Następna spra­wa do dzie­ciąt­ka Jezus wg św Łuka­sza przy­by­li paste­rze rodzi­na miesz­ka­ła w Naza­re­cie stam­tad wyru­szy­li do Betle­jem gdzie uro­dził si,ę w ubo­gim żło­bie nato­miast św Mate­usz pisze że do dzie­ciąt­ka przy­by­wa­ją kró­lo­wie rodzi­na Jezu­sa nale­ży do zamoż­nych miesz­kań­ców Betle­jem a on przy­szedł na świat w domu póż­niej ucie­kli przez Hero­da do Egip­tu i dopie­ro zamiesz­ka­li w Naza­re­cie.

Co do ukrzy­zo­wa­nia Juzu­sa św Jan uwa­ża że było to dzieś przed świę­tem pas­chy nato­miast św Mate­usz Łukasz i Marek że dzień po świę­cie pas­chy. Ewan­ge­lie też róznie przed­sta­wia­ją cha­rak­ter i oso­bo­wość Jezu­sa św łukasz-cich łagod­ny jak bara­nek zba­wi­ciel św Mate­usz-potęż­ny pełen maje­sta­tu suwe­ren­ny któ­ry przynosi“nie pokój a śmierć“A co do ostat­nich słów Jezu­sa wypo­wie­dzia­nych na krzy­żu św Mate­usz i św Marek “Boże mój, Boże mój, cze­muś mnie opu­ścił?” św łukasz “Ojcze,w ręce two­je pole­cam ducha mego” św Jan “Wyko­na­ło się” Ew wg św Marka-66–74r, Łuka­sza­ok 80ri Mate­usza-85r sa to ewan­ge­lie syn­op­tycz­ne co ozna­cza że jej auto­rzy widzie­li opi­sy­wa­ne żeczy na wła­sne oczy­co oczy­wi­ście nie jest praw­dą- ale kosciół pew­nie tak czy ina­czej posta­wi na swoim!Dzień Pas­chy nie obcho­dzo­no w pia­tek lecz w śro­dę co nie zga­dza sie z 4 ewan­ge­lią Ukrzy­żo­wa­nie-ew wg św Mar­ka i Mate­usza mówią o zwy­cza­ju uwol­nie­nia wybra­ne­go przez tłum więźnia“w związ­ku z ich świetem“Współczesni naukow­cy są zgod­ni co do tego że żaden taki zwy­czaj nie istniał.Po ukrzy­zo­wa­niu cia­ło Jezu­sa w “cudow­ny sposób“znika z gro­bow­ca w któ­rym prze­by­wa co naj­miej 1 na bia­ło odzia­na postać św Mate­usza uwa­ża że to anioł“w sza­cie bia­łej jak śnieg”(28,3) św Marek “mło­dzie­niec odzia­ny w bia­łą szate”(16,5) św Łukasz “dwaj mężo­wie w lśnia­cych szatach”(24,4) św Jan “dwaj anio­ło­wie w bieli”(20,12) ew wg św Jana(różni sie od pozostałych)-nie ma w niej sce­ny naro­dzin Jezu­sa a pocza­tek utrzy­ma­ny jest w duchu nie­mal­że gno­styc­kim­Te epi­zo­dy nie­wy­ste­pu­ja w pozo­sta­łych ewan­ge­liach-Wese­le w kanie Gali­lej­skiej-spo­tka­nie Jezu­sa z Niko­de­mem-roz­mo­wa Józe­fa z ary­ma­tei z piła­tem-wskrze­sze­nie łazarza(ew.wg św Marka)Z tego wyni­ka i jesz­cze wie­lu fak­tów że :PRZYNAJMIEJ JEDNA EWANGELIA PODAJE BŁĘDNE INFOMACJE.Dlatego nie­moż­na uznać Ewan­ge­lii za NIEPODWAŻALNE. Czy moze­cie to wyja­snić???

Redak­cja EAI Ekumenizm.pl zacho­wa­ła ory­gi­nal­ną­pi­sow­nię listu nade­sła­ne­go przez Czy­tel­ni­ka/-czkę

***

Sza­now­ny Panie/-i

Dzię­ku­je­my za nade­sła­ne pyta­nie. Na samym począt­ku wypa­da pod­kre­ślić, że przed­sta­wio­ne przez Pana infor­ma­cje nie są, jak to się czę­sto w róż­nych mediach (pra­sa, fil­my, TV) suge­ru­je, tajem­ną wie­dzą z pre­me­dy­ta­cją ukry­wa­ną przez wta­jem­ni­czo­nych “kapłanów“przed “ludem”, ale w bar­dziej mery­to­rycz­nym zesta­wie­niu przed­sta­wia­ne są stu­den­tom pierw­sze­go roku teo­lo­gii. Każ­dy zain­te­re­so­wa­ny może wziąć do ręki pod­ręcz­nik do histo­rii ST i NT, oraz­z­do­być wie­dzę nt. powsta­wa­nia kano­nu ksiąg Pisma św. Nie­ste­ty, coraz wię­cej osób odczy­tu­je tek­sty Pisma Świę­te­go, igno­ru­jąc nie tyl­ko pod­sta­wo­wą wie­dzę egze­ge­tycz­ną, lecz tak­że w odłą­cze­niu od fun­da­men­tal­ne­go zamy­słu ksiąg biblij­nych, a w szcze­gól­no­ści Ewan­ge­lii, na któ­re się Pan/-i powo­łu­je.

Obo­wią­zu­je jed­na, pod­sta­wo­wa zasa­da: żad­na z ewan­ge­lii nie jest doku­men­tem histo­rycz­nym, lecz jest świa­dec­twem wia­ry pier­wot­ne­go Kościo­ła, jego zróż­ni­co­wa­ne­go dorob­ku teo­lo­gicz­ne­go. Róż­ne ewan­ge­lie, w któ­rych zawar­ta jest JEDNA Ewan­ge­lia o Jezu­sie Chry­stu­sie, nie może być zro­zu­mia­na ina­czej jak tyl­ko przez pry­zmat wia­ry Ludu Boże­go (Kościo­ła), któ­ry w ewan­ge­liach odnaj­du­je praw­dę o Bogu i sobie samym. Bez modli­twy o Ducha Świę­te­go, bez Jego twór­cze­go natchnie­nia Pismo Świę­te nie będzie Sło­wem Bożym, a jedy­nie sza­cow­nym pomni­kiem lite­ra­tu­ry świa­to­wej. Róż­ne rela­cje ewan­ge­li­stów odno­śnie zmar­twych­wsta­nia, czy też tzw. nie­ści­sło­ści w przy­po­wie­ściach lub opi­sach cudów nie są fak­to­gra­ficz­nym spra­woz­da­niem, a żywym świa­dec­twem Obja­wie­nia, któ­re każ­dy czło­wiek, każ­dy z Kościo­łów lokal­nych, do któ­rych adre­so­wa­ne były ewan­ge­lie, prze­ży­wał na inny spo­sób. Kon­cen­tro­wa­nie się na drob­nych sen­sa­cjach, któ­re nie mają żad­ne­go wpły­wu na nie­zmien­ne, wewnętrz­ne­świa­dec­two Sło­wa Boże­go, odda­la­ją czy­tel­ni­ka od tego, do cze­go zmie­rza zamysł czte­rech ewan­ge­lii i całe­go Pisma Świę­te­go. Mówie­nie o błę­dach w ewan­ge­liach jest nad­uży­ciem, ponie­waż stwier­dze­nie takie opie­ra się na głę­bo­kim nie­zro­zu­mie­niu isto­ty Pisma, czy w ogó­le całe­go chrze­ści­jań­stwa, a wia­ra doma­ga się zro­zu­mie­nia, któ­re­mu nie­ustan­nie towa­rzy­szy epi­kle­za, ufne przy­wo­ły­wa­nie Pana i Oży­wi­cie­la.

Chrze­ści­ja­nie wie­rzą, że Sło­wo Boże zaświad­cza nam na kar­tach ewan­ge­lii o nadziei, pojed­na­niu i ogrom­nej rado­ści, któ­ra dzię­ki wcie­le­niu, śmier­ci, zmar­twych­wsta­niu i chwa­leb­nym wnie­bo­wstą­pie­niu Jezu­sa Chry­stu­sa sta­ły się udzia­łem całe­go rodu ludz­kie­go. Bóg spo­ty­ka się z czło­wie­kiem na róż­ny spo­sób. Szcze­gól­ną prze­strze­nią spo­tka­nia jest żywe Sło­wo Boga, któ­re odnaj­du­je­my w Piśmie. Lek­tu­ra Pisma Świę­te­go zbli­ża nas do świę­tych tajem­nic wia­ry. Poru­szo­ny dzia­ła­niem Ducha Świę­te­go czło­wiek­ze świę­tym lękiem i drże­niem wkra­czaw dia­log z Bogiem, któ­ry odby­wa sięw­ła­śnie, choć nie tyl­ko, poprzez­Sło­wo­uję­te w ludz­ki język. Tak jak Chry­stus stał się człowiekiem,przyjął postać­na­sze­go Bra­ta, tak iDuch Boży pozwa­la odnaj­dy­wać się poprzez wia­rę i wmo­dli­twie na kar­tach Pisma Świę­te­go. Pięk­nym świa­dec­twem tej obec­no­ści są nie tyl­ko czci­god­ne ewangelie,lecz tak­że skar­biec modli­twy, jakim są psal­my.

Życzy­my­Bo­że­go bło­go­sła­wień­stwa