Gwiazda Dawida — skąd się wzięła?

W rze­czy­wi­sto­ści nie jest zna­ne żad­ne źró­dło, któ­re okre­śli­ło­by miej­sce i czas poja­wie­nia się hek­sa­gra­mu — jak misty­cy nazy­wa­ją gwiaz­dę o sze­ściu kątach. Wia­do­mo­tyl­ko, że była już uży­wa­na w Indiach oko­ło roku 4000 przed naro­dze­niem Chry­stu­sa. Cho­ciaż sta­ła się­zna­na jako sym­bol juda­izmu, to jed­nak nigdy nie nale­ża­ła wyłącz­nie do tej reli­gii. Moż­na ją spo­tkać rów­nież w sztu­ce muzuł­mań­skiej iw deko­ra­cjach wie­lu śre­dnio­wiecz­nych katedr.

Jak twier­dzi bra­zy­lij­ski filo­zof Mário Sér­gio Cor­tel­la, „hek­sa­gram zawsze był dla wie­lu ludów sym­bo­lem ochro­ny, przed­sta­wia­jąc jed­ność Nie­ba z Zie­mią”.

Tym­cza­sem nazwa „Gwiaz­da Dawi­da” pocho­dzi z hebraj­skie­go „Magen Davi”, co dosłow­nie ozna­cza „Tar­cza Dawi­da”. Według­ży­dow­skiej tra­dy­cji, żoł­nie­rze kró­la Dawi­da nosi­li na swo­ich tar­czach hek­sa­gram, aby w ten spo­sób­za­pew­nić sobie­Bo­żą ochro­nę.

Dopie­ro znacz­nie póź­niej, już w XVII wie­ku, Gwiaz­da Dawi­da zosta­ła ofi­cjal­nieu­zna­na za wła­sny sym­bol­przez wspól­no­tę żydow­ską z Pra­gi. Dwa wie­ki póź­niej, w 1897 r. sta­ła się ona zna­kiem Świa­to­wej Orga­ni­za­cji Syjo­ni­stycz­nej. Od tej pory Gwiaz­da Dawi­da peł­ni w juda­izmie taką rolę, jaką krzyż w chrze­ści­jań­stwie. To dla­te­go Gwiaz­da Dawi­da znaj­du­je się nie tyl­ko w syna­go­gach i na żydow­skich nagrob­kach, ale rów­nież na pań­stwo­wej fla­dze Izra­ela.

W XX wie­ku sym­bol ten nabrał tra­gicz­nej wymo­wy, kie­dy to nazi­ści zmu­si­li Żydów do nosze­nia na ramie­niu żół­tej „Gwiaz­dy Dawi­da” — zna­ku napięt­no­wa­nia i oddzie­le­nia porom­ków Izra­ela od resz­ty ludz­ko­ści. W ten spo­sób hitle­row­cy uczy­ni­li z hek­sa­gra­mu narzę­dzie zbrod­ni­czej poli­ty­ki.