Krzyż i Jahwe
- 26 października, 2004
- przeczytasz w 2 minuty
Witam, mam dwa pytania. Właściwie to nie ja, tylko koleżanka, z którą dyskutuję. Chodzi mi o to, czy Jezus umarł na krzyżu, czy na palu, jak podobno twierdzą świadkowie Jehowy. Słyszałem, że w oryginale Biblii występuje słowo “stauros”, które znaczy pal, a nie krzyż. Więc mam prośbę — czy istnieją dowody na krzyż, gdzie tego szukać. Ale chodzi mi o mocne dowody 🙂 Drugie pytanie wiąże się z tłumaczeniem Biblii. W przedmowie jest napisane, że zmieniono imię Boga […]
Witam, mam dwa pytania. Właściwie to nie ja, tylko koleżanka, z którą dyskutuję. Chodzi mi o to, czy Jezus umarł na krzyżu, czy na palu, jak podobno twierdzą świadkowie Jehowy. Słyszałem, że w oryginale Biblii występuje słowo “stauros”, które znaczy pal, a nie krzyż. Więc mam prośbę — czy istnieją dowody na krzyż, gdzie tego szukać. Ale chodzi mi o mocne dowody 🙂 Drugie pytanie wiąże się z tłumaczeniem Biblii. W przedmowie jest napisane, że zmieniono imię Boga Jahwe, zastąpiono je słowami Pan, Pan Bóg, Bóg, z wyjątkiem tych miejsc, gdzie było to niemożliwe. Pytanie — po co te zmiany, komu przeszkadza imię Boga? Ja nie potrafię tego wytłumaczyć. Z góry dziękuję.
Szanowny Panie
1. Kara śmierci poprzez ukrzyżowanie została rozpowszechniona przez Rzymian, którzy zapożyczyli tę ideę Kartagińczyków podczas pierwszej wojny punickiej (264–241 p. n. Ch.). W V wieku przed Chrystusem karę tą znali Persowie, o czym wspomina Herodot z Halikarnasu (485–425 p .n. Ch). Rzeczywiście stauros oznacza “pal.” Łacińskim odpowiednikiem jest słowo crux. Do pala Rzymianie dokładali jednak belkę poprzeczną (patibulum), którą mocowano na samej górze pala (T – tzw. crux commissa) lub poniżej († — tzw. crux immissa). Jezus został skazany i zabity przez Rzymian karą, która przewidziana była dla tych, którzy według okupantów podburzali lud (seditio). Podkreślić jednak należy, że spór, czy Jezus umarł na prostym palu, czy też na palu z belką jest czymś wtórnym i zaciemnia właściwą wymowę dramatu Golgoty.
2. Imię Boga Jahwe pomijano ze względu na rygorystyczne przestrzeganie przykazania o nienadużywaniu imienia Boga. W czytaniach liturgicznych i tłumaczeniach stosowano przede wszystkim zamiennie adonaj (Pan) lub elohim (Bóg). W niektórych Bibliach niemieckojęzycznych wszędzie tam, gdzie w oryginalnym tekście pada imię Boga Jahwe słowo „Pan“ (HERR) lub „Bóg“ (GOTT) oznaczone jest wielkimi literami. Pomijanie imienia Boga Jahwe miało również istotny aspekt apologetyczny. Żydzi żyli pośród narodów, które wyznawały politeistyczne religie. Bogowie mieli swoje imiona, atrybuty i prerogatywy. Poprzez posługiwanie się pojęciem Boga lub Pana Naród Wybrany podkreślał, że jest tylko Jeden Bóg. Nie chciano zatem, aby najświętsze imię Jahwe było imieniem pośród wielu imion, używanym przez pogan, dlatego też zdecydowano się ze względu na szacunek i bojaźń wobec Bożego przykazania zastąpić je innymi określeniami.
Serdecznie pozdrawiam
Dariusz Bruncz