I będziecie błogosławieństwem

“I będzie­cie bło­go­sła­wień­stwem” — tak brzmi hasło prze­wod­nie Eku­me­nicz­ne­go Dnia Kościo­ła “Ber­lin 2003”.

Od 28 maja do 1 czerw­ca 2003 mogą goście z Nie­miec i z całe­go świa­ta prze­żyć wspól­nie jedy­ne w swo­im rodza­ju forum dia­lo­gu i wiel­kie świę­to spo­tka­nia.

UWAGA! Nie­daw­no zmie­nio­no wysokść opłat uczest­nic­twa dla osób z Euro­py Środ­ko­wo-Wschod­niej. Tera­zw­stęp jest dar­mo­wy, po oka­za­niu legi­ty­ma­cji stu­denc­kiej, lub inne­go zaświad­cze­nia o niskich zarob­kach.

Pod­sta­wy, zada­nia i cele Eku­me­nicz­nych Dni Kościo­ła

1. Pod­sta­wy Eku­me­nicz­nych Dni Kościo­ła

Wspól­ną pod­sta­wą Eku­me­nicz­nych Dni Kościo­ła jest Biblia jako źró­dło wia­ry wszyst­kich wyznań chrze­ści­jań­skich w trój­je­dy­ne­go Boga, o któ­rym mówią sta­ro­ko­ściel­ne wyzna­nia wia­ry.

Głów­ne tre­ści ich prze­sła­nia powin­ny więc wpły­wać na mery­to­rycz­ny kie­ru­ne­kE­ku­me­nicz­nych Dni Kościo­ła: prze­bi­jać ma przez nie Boża obiet­ni­ca zba­wie­nia, przy­ka­za­nie miło­ści, wia­ra w odpusz­cze­nie grze­chów i win, uspra­wie­dli­wie­nie jedy­nie z wia­ry oraz posłan­nic­two do świa­ta.

Połą­cze­ni przez chrzest, wspól­ne wysła­wia­nie żywe­go Boga i wia­rę w Bożą obec­ność, obja­wio­ną w życiu, śmier­ci i zmar­twych­wsta­niu Jezu­sa Chry­stu­sa, z nadzie­ją sta­wia­my kolej­ne kro­ki na dro­dze ku obie­ca­nej jed­no­ści.

2. Zada­nia i cele Eku­me­nicz­nych Dni Kościo­ła

1. Wspól­ne świa­dec­two i udział w kształ­to­wa­niu współ­cze­sne­go świa­ta

Eku­me­nicz­ne Dni Kościo­ła wple­cio­ne są w róż­no­rod­ne ini­cja­ty­wy i dzia­ła­nia eku­me­nicz­ne w naszym kra­ju i pra­gną tym samym przy­czy­nić się do budo­wa­nia dro­gi ku widzial­nej jed­no­ści wszyst­kich chrze­ści­jan. Mają stać się wyjąt­ko­wym miej­scem wspól­ne­go świa­dec­twa i poka­zać, iż ponad wszel­ki­mi gra­ni­ca­mi wyzna­nio­wy­mi wspól­no­ta w wie­rze jest sil­niej­sza i istot­niej­sza od wszyst­kie­go, co dzie­li. Do tego, co wspól­ne, nale­ży tak­że prze­ko­na­nie, iż jako chrze­ści­ja­nie może­my przy­czy­nić się do “uzdro­wie­nia” świa­ta. Chrze­ści­jań­skie przy­zna­nie się do Boga znaj­du­je swo­je odzwier­cie­dle­nie w bez­wa­run­ko­wym posza­no­wa­niu god­no­ści każ­de­go czło­wie­ka oraz w tro­sce o spra­wie­dli­we i poko­jo­we współ­ży­cie ludzi.

Wspól­nym zada­niem wszyst­kich chrze­ści­jan jest udział, wraz z ich pod­sta­wo­wy­mi war­to­ścia­mi i prze­ko­na­nia­mi, w kształ­to­wa­niu świa­ta. Pono­szą oni współ­od­po­wie­dzial­ność za pań­stwo i poli­ty­kę, gospo­dar­kę i spra­wie­dli­wy porzą­dek spo­łecz­ny, za naukę, kul­tu­rę, media, za pokój i roz­wój kul­tu­ry, za spra­wie­dli­wość, obro­nę god­no­ści czło­wie­ka oraz za całe Boże stwo­rze­nie.

W poczu­ciu wspól­no­ty i łącz­no­ści ze wszyst­ki­mi ludź­mi chrze­ści­ja­nie są czę­ścią współ­cze­sne­go świa­ta, w któ­rym odnie­sie­nia do tra­dy­cji chrze­ści­jań­stwa zosta­ły czę­ścio­wo albo zapo­mnia­ne, albo wsku­tek świa­do­mie pod­ję­tej decy­zji prze­rwa­ne. Eku­me­nicz­ne Dni Kościo­ła poj­mu­ją się więc jako miej­sce dia­lo­gu chrze­ści­jan róż­nych wyznań ze zwo­len­ni­ka­mi innych reli­gii lub z ludź­mi o innych prze­ko­na­niach.

W tym sen­sie poszu­ku­ją moż­li­wo­ści wspól­ne­go udzia­łu chrze­ści­jan róż­nych kon­fe­sji w kształ­to­wa­niu świa­ta, któ­re­go są czę­ścią. We wspól­nych wysił­kach na rzecz poko­ju, spra­wie­dli­wo­ści, zrów­no­wa­żo­ne­go zacho­wa­nia stwo­rze­nia i sku­tecz­nej obro­ny uci­śnio­nych, chrze­ści­ja­nie postrze­ga­ją sie­bie jako siłę spo­łecz­ną, któ­ra wraz z inny­mi wno­si swój wkład w kształ­to­wa­nie świa­ta.

2. Spo­tka­nie w wie­lo­ści i róż­no­rod­no­ści

Eku­me­nicz­ne Dni Kościo­ła stwa­rza­ją prze­strzeń, w któ­rej chrze­ści­ja­nie o róż­nych tra­dy­cjach i przy­mio­tach mogą się spo­tkać i poznać. Chce­my dostrzec róż­ni­ce w for­mach poboż­no­ści i litur­gii, spo­so­bach kształ­to­wa­nia dnia codzien­ne­go i życia oso­bi­ste­go oraz doświad­czać je jako ubo­ga­ce­nie nas samych. Zapra­sza­jąc się wza­jem­nie sło­wa­mi “pójdź­cie i zobacz­cie”, może­my prze­zwy­cię­żyć obcość i nie­wie­dzę, zyskać nowe doświad­cze­nia i wie­dzę oraz umoż­li­wić głęb­sze pozna­nie wewnętrz­nej wię­zi, ist­nie­ją­cej pomię­dzy chrze­ści­ja­na­mi.

3. Kolej­ne kro­ki na dro­dze do jed­no­ści

Eku­me­nicz­ne Dni Kościo­ła są szan­są na poczy­nie­nie postę­pów w dro­dze do jed­no­ści wszyst­kich chrze­ści­jan. Potrzeb­ny jest ku temu teo­lo­gicz­ny dys­kurs, któ­ry wymie­ni to, co wspól­ne i nie będzie mil­czał na temat tego, co dzie­li. Eku­me­nicz­ne Dni Kościo­ła dają moż­li­wość poroz­ma­wia­nia o spra­wach dusz­pa­ster­skich w para­fiach oraz trud­no­ściach i szan­sach wyni­ka­ją­cych z codzien­ne­go współ­ży­cia oraz nawią­za­nia owoc­nej wymia­ny myśli i doświad­czeń. Eku­me­nicz­ne Dni Kościo­ła uka­żą to wszyst­ko, co już dzi­siaj jest moż­li­we pod­czas wspól­nych nabo­żeństw, spo­tkań litur­gicz­nych i doświad­czeń ducho­wych. Ponad­to Eku­me­nicz­ne Dni Kościo­ła łączą się nie­ro­ze­rwal­nie z nadzie­ją na postę­py w kwe­stii wspól­nej Komu­nii Świę­tej. Mają stać się one przy­kła­dem i wzo­rem miej­sca, w któ­rym roz­wi­ja­ne, dys­ku­to­wa­ne i prak­ty­ko­wa­ne będą róż­no­rod­ne nowe for­my. W ten spo­sób wła­śnie Eku­me­nicz­ne Dni Kościo­ła mają oka­zać odwa­gę i tej odwa­gi doda­wać.

Uchwa­lo­ne przez Pre­zy­den­tów Cen­tral­ne­go Komi­te­tu Kato­li­ków Nie­miec­kich (ZdK) i Nie­miec­kich Ewan­ge­lic­kich Dni Kościo­ła (DEKT) 12. lute­go 2000.

Öku­me­ni­scher Kir­chen­tag 2003

Pro­gram (po nie­miec­ku)