Luteranie o encyklice papieskiej

Po ogłosze­niu w Wiel­ki Czwar­tek nowej ency­kli­ki papie­skiej Ecc­le­sia de Eucha­ri­stia przed­sta­wi­cie­le nie­któ­rych Kościo­łów lute­rań­skich oraz Świa­to­wej Fede­ra­cji Lute­rań­skiej (ŚFL) usto­sun­ko­wa­li się do tre­ści doku­men­tu.

W swo­im oświad­cze­niu ks. dr Ish­ma­el Noko, sekre­tarz gene­ral­ny ŚFL, powie­dział, że ency­kli­ka zosta­ła ogło­szo­na w trud­nych cza­sach, któ­re kształ­to­wa­ne są przez licz­ne lęki i ogrom­ne zapo­trze­bo­wa­nie na ducho­wość, któ­ra pod­kre­śla obec­ność Boga w świe­cie. Ks. dr Noko pod­kre­ślił, iż nale­ży doce­nić dusz­pa­ster­ską tro­skę papie­ża oraz że wie­le ele­men­tów ency­kli­ki jest rów­nież do zaak­cep­to­wa­nia przez lute­ra­nów.

Jed­no­cze­śnie sekre­tarz gene­ral­ny ŚFL przy­po­mniał pod­pi­sa­ną w Augs­bur­gu w Świę­to Refor­ma­cji 1999 roku Wspól­ną Dekla­ra­cję o Uspra­wie­dli­wie­niu mię­dzy ŚFL a Kościo­łem Rzym­sko­ka­to­lic­kim, wyra­ża­jąc swo­je roz­cza­ro­wa­nie, iż dotąd nie uda­ło się uzy­skać ekle­zjo­lo­gicz­nych kon­se­kwen­cji pod­pi­sa­nej Dekla­ra­cji. „Lute­rań­sko-rzym­sko­ka­to­lic­ka Dekla­ra­cja o Uspra­wie­dli­wie­niu z 1999 roku ofi­cjal­nie wyra­ża zgod­ność w naucza­niu pod­sta­wo­wych prawd Ewan­ge­lii. Rozu­mie­my, że ekle­zjo­lo­gicz­ne oraz kościel­no­praw­ne czyn­ni­ki sto­ją na dro­dze bez­po­śred­nich kon­se­kwen­cji tego poro­zu­mie­nia dla prak­tycz­ne­go życia kościel­ne­go. Jed­nak kie­dy nie nastę­pu­ją żad­ne kon­se­kwen­cje dla insty­tu­cjo­nal­nych rela­cji kościel­nych, to może mieć to nega­tyw­ne oddzia­ły­wa­nia na ruch eku­me­nicz­ny. W dłuż­szej per­spek­ty­wie war­tość osią­gnię­tych poro­zu­mień w kwe­stiach naucza­nia mogła­by być posta­wio­na pod zna­kiem zapy­ta­nia. Z tego wła­śnie powo­du nie­okre­ślo­ne w cza­sie sta­tus quo nie może być zado­wa­la­ją­ce ani dla Kościo­ła Rzym­sko­ka­to­lic­kie­go ani dla jego eku­me­nicz­nych part­ne­rów” dodał ks. dr Noko.

Biskup Johan­nes Frie­drich, zwierzch­nik Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skie­go Kościo­ła Bawa­rii, któ­ry jest rów­nież odpo­wie­dzial­ny za dia­log z Kościo­łem Rzym­sko­ka­to­lic­kim (Catho­li­ca-Beau­ftrag­te) w Zjed­no­czo­nym Koście­le Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skim Nie­miec (VELKD), ze zro­zu­mie­niem wypo­wie­dział się o tre­ści ency­kli­ki i wyra­ził swo­ją nadzie­ję na dal­szy dia­log, któ­ry umoż­li­wił­by wspól­ne świę­to­wa­nie Eucha­ry­stii. Ponad­to bp Frie­drich zauwa­żył, że „moc­ne powią­za­nie Wie­cze­rzy Pań­skiej z kon­se­kro­wa­nym kapłań­stwem oraz z nazbyt sakra­men­tal­nym rozu­mie­niem Kościo­ła jest sta­no­wi­skiem, z któ­rym Kościo­ły ewan­ge­lic­kie nie mogą się zgo­dzić.”

„Papie­ska ency­kli­ka jest wiel­kim roz­cza­ro­wa­niem dla dia­lo­gu eku­me­nicz­ne­go mię­dzy Kościo­łem Rzym­sko­ka­to­lic­kim i Ewan­ge­lic­kim” powie­dział w swo­im oświad­cze­niu ks. dr Micha­el Bün­ker, nad­rad­ca Austriac­kie­go Kościo­ła Ewan­ge­lic­kie­go Augs­bur­skie­go Wyzna­nia.

Usto­sun­ko­wu­jąc się do prze­ko­na­nia stro­ny rzym­sko­ka­to­lic­kiej, że Kościo­łom ewan­ge­lic­kim brak jest waż­nej suk­ce­sji apo­stol­skiej, co jest naj­istot­niej­szą prze­szko­dą dla inter­ko­mu­nii, ks. Bük­ner powie­dział, że Kościół Ewan­ge­lic­ki opie­ra swo­ją naukę na Piśmie Świę­tym i spra­wu­je Eucha­ry­stię tak, jak zosta­ła usta­no­wio­na przez same­go Jezu­sa Chry­stu­sa. „Według ewan­ge­lic­kie­go prze­ko­na­nia to nie poszcze­gól­ny Kościół zapra­sza do Wie­cze­rzy Św., lecz jedy­nie Jezus Chry­stus. Róż­ne prze­pi­sy kościel­ne nie mogą mieć pierw­szo­rzęd­ne­go zna­cze­nia i poprzez to nie mogą zaciem­niać głę­bo­kie­go sen­su Eucha­ry­stii i jej zapra­sza­ją­ce­go cha­rak­te­ru” powie­dział ks. Bük­ner, któ­ry pod­kre­ślił, że Kościół ewan­ge­lic­ki od daw­na zapra­sza wszyst­kich chrze­ści­jan do wspól­nej Eucha­ry­stii.

W podob­nym duchu ency­kli­kę skry­ty­ko­wał austriac­ki biskup lute­rań­ski Paul Weiland. W odnie­sie­niu na zarzut bra­ku suk­ce­sji apo­stol­skiej bp Weiland pod­kre­ślił, że „trwa­nie w tra­dy­cji apo­sto­łów nie może być oce­nia­ne przez zewnętrz­ne for­my nakła­da­nia rąk, lecz tyl­ko ze wzglę­du na treść (…) Dla Kościo­ła Ewan­ge­lic­kie­go ency­kli­ka nie posia­da więk­sze­go zna­cze­nia, ponie­waż ewan­ge­li­cy wie­dzą, że w Wie­cze­rzy Pań­skiej w spo­sób kon­kret­ny i żywy doświad­cza­my prze­ba­cze­nia grze­chów oraz spo­łecz­no­ści z Jezu­sem Chry­stu­sem.”

www.evang.at

www.lutheranworld.org

www.velkd.de

(lwi)