Maria: łaska i nadzieja w Chrystusie

Infor­mo­wa­li­śmy już na stro­nach EAI o przy­ję­tym w maju tego roku przez Mię­dzy­na­ro­do­wą Komi­sję Angli­kań­sko-Rzym­ko­ka­to­lic­ką wspól­nym doku­men­cie, poświę­co­nym Mat­ce Jezu­sa. Zaty­tu­ło­wa­ny “Maria: łaska i nadzie­ja w Chry­stu­sie” wzbu­dził wiel­kie kon­tro­wer­sje w łonie wspól­no­ty angli­kań­skiej. Tekst doku­men­tu jest obec­nie dostęp­ny w inter­ne­cie — ser­decz­nie zapra­sza­my do zapo­zna­nia się z jego tre­ścią.

Doku­ment ana­li­zu­je pokrót­ce biblij­ne tek­sty, poświę­co­ne Mat­ce Boga; kre­śli por­tret Marii rysu­ją­cy się w chrze­ści­jań­skiej tra­dy­cji, poprzez kon­tro­wer­sje cza­su Refor­ma­cji, aż do cza­sów współ­cze­snych.

Nie­zwy­kle cie­ka­we są kon­klu­zje, do jakich docho­dzą auto­rzy rapor­tu na pod­sta­wie zana­li­zo­wa­ne­go mate­ria­łu. Przede wszyst­kim zga­dza­ją się oni co do tego, że nie może być wier­nym Pismu Świę­te­mu ten, kto pomi­ja rolę Marii w histo­rii zba­wie­nia.

Oso­ba Mat­ki Boga powin­na być zawsze roz­wa­ża­na w posłu­szeń­stwie Boże­mu Sło­wu, w nie­ro­ze­rwal­nym związ­ku z chry­sto­lo­gią i rolą Kościo­ła. Z tego wzglę­du jakie­kol­wiek inter­pre­ta­cje roli Marii nie mogą naru­szać uni­kal­ne­go cha­rak­te­ru jedy­ne­go pośred­nic­twa Chry­stu­sa mię­dzy Bogiem a ludź­mi.

Widać bar­dzo wyraź­nie, że ogrom­ny wpływ na kształt i treść kato­lic­ko-angli­kań­skie­go doku­men­tu mia­ła Kon­sty­tu­cja Dogma­tycz­na o Koście­le Vati­ca­num II “Lumen Gen­tium”, któ­rej ósmy roz­dział poświę­co­ny jest wła­śnie Marii. Fakt ten poka­zu­je ogrom­ny poten­cjał eku­me­nicz­ny tej kon­sty­tu­cji, przy­ję­tej w 1963 r. Umiesz­cza­jąc trak­tat mario­lo­gicz­ny w ramach dogma­tycz­ne­go doku­men­tu o Koście­le, ojco­wie sobo­ro­wi doko­na­li prze­ło­mu w rzym­skiej teo­lo­gii The­oto­kos, na nowo osa­dza­jąc ją w kon­tek­ście ekle­zjo­lo­gicz­nym.

Na koniec angli­ka­nie i kato­li­cy wspól­nie oświad­cza­ją że:

• uzna­ją w Bło­go­sła­wio­nej Dzie­wi­cy Marii The­oto­kos, mat­kę Boga wcie­lo­ne­go, i że czczą jej uro­czy­sto­ści sto­sow­nie do szcze­gól­ne­go miej­sca, jakie przy­pa­dło jej w udzia­le w spo­łecz­no­ści świę­tych;
  
• Maria była przy­go­to­wa­na przez łaskę do roli mat­ki Odku­pi­cie­la, przez któ­re­go sama zosta­ła odku­pio­na i oto­czo­na chwa­łą;
  
• Maria jest pro­fe­tycz­ną figu­rą Kościo­ła.

Doku­ment “Maria: łaska i nadzie­ja w Chry­stu­sie” akcep­tu­je rów­nież prak­ty­kę zwra­ca­nia się z proś­bą o modli­twę do Marii i świę­tych.

:: Maga­zyn SR: MARIOLOGIA