Naczelny Rabin Polski — Michael Schudrich

Zarząd Związ­ku Gmin Wyzna­nio­wych Żydow­skich w RP pod­jął decy­zję o utwo­rze­niu sta­no­wi­ska Naczel­ne­go Rabi­na i mia­no­wa­niu nim Micha­ela Schu­dri­cha. W przy­go­to­wa­niu zakre­su obo­wiąz­ków na tym sta­no­wi­sku uczest­ni­czył Sim­cha Kel­ler — prze­wod­ni­czą­cy gmi­ny łódz­kiej oraz rab­bi Krie­ger z Izra­ela.

Micha­el Schu­drich ma 49 lat, uro­dził się jako syn rabi­na w Nowym Jor­ku. Jest rabi­nem od 1980 r. W latach 1983–89 peł­nił funk­cję rabi­na spo­łecz­no­ści żydow­skiej w Japo­nii, a w latach 1992–98 miesz­kał w War­sza­wie, gdzie był dyrek­to­rem pol­skie­go oddzia­łu ame­ry­kań­skiej Fun­da­cji Ronal­da S. Lau­de­ra. Od czerw­ca 2000 r. jest rabi­nem War­sza­wy i Łodzi. Ma żonę i cór­kę.

1. Głów­ny Rabin koor­dy­no­wał będzie, w kil­ku gmi­nach, wszel­kie spra­wy zwią­za­ne z kosze­rem i będzie jedy­ną oso­bą upo­waż­nio­ną do wyda­wa­nia, w imie­niu pol­skie­go rabi­na­tu, cer­ty­fi­ka­tów koszer­no­ści. Nawet jeśli jest już w danej gmi­nie inna oso­ba kom­pe­tent­na do wyda­wa­nia cer­ty­fi­ka­tów koszer­no­ści, aby to zro­bić, musi wcze­śniej uzy­skać zgo­dę Głów­ne­go Rabi­na. Ponad­to, wszyst­kie kuch­nie gmin­ne przy­go­to­wu­ją­ce koszer­ne jedze­nie znaj­do­wać się będą pod nad­zo­rem Głów­ne­go Rabi­na i pod­le­gać będą jego cer­ty­fi­ka­cji w zakre­sie koszer­no­ści. Jedy­nie speł­nie­nie tych warun­ków da im pra­wo poda­wa­nia do publicz­nej wia­do­mo­ści infor­ma­cji, że dana kuch­nia jest koszer­na (oczy­wi­ście, w tych gmi­nach, w któ­rych jest inna oso­ba mogą­ca wydać cer­ty­fi­kat koszer­no­ści Głów­ny Rabin nie będzie nad­zo­ro­wał, a jedy­nie zatwier­dzał cer­ty­fi­ka­cję).

2. Za każ­dym razem, gdy zbie­ra się Bejt Din lub odby­wa się jego posie­dze­nie, np. w spra­wie kon­wer­sji lub dla roz­strzy­gnię­cia spo­rów, Głów­ny Rabin będzie uczest­ni­czył w obra­dach (nie odno­si się to do spraw doty­czą­cych mał­żeń­stwa).

3. We wszyst­kich spo­rach lub nie­po­ro­zu­mie­niach, jakie wynik­ną wewnątrz gmi­ny lub pomię­dzy gmi­na­mi, Głów­ny Rabin zasią­dzie w komi­sji szu­ka­ją­cej kom­pro­mi­su lub roz­strzy­gnię­cia dla dane­go spo­ru. Ponad­to, w spra­wach mniej­szej wagi, będzie miał on moż­li­wość jed­no­oso­bo­we­go wyda­wa­nia orze­cze­nia.

4. Jeśli cho­dzi o życie reli­gij­ne w gmi­nach oraz prze­wod­nic­two w pew­nych obsza­rach, takich jak syna­go­gi, ślu­by, pogrze­by, nabo­żeń­stwa i świę­ta, lokal­ne zwy­cza­je będą pod­trzy­my­wa­ne, o ile Rabin nie będzie miał nic prze­ciw­ko temu. Jeże­li Rabin zapro­te­stu­je, to w odnie­sie­niu do tych kwe­stii reli­gij­nych, jego opi­nia będzie prze­wa­ża­ją­ca.

5. Kan­dy­da­ci na sta­no­wi­sko Rabi­na mogą zostać zatrud­nie­ni przez daną gmi­nę żydow­ską w Pol­sce dopie­ro wte­dy, gdy Głów­ny Rabin spo­tka się, prze­pro­wa­dzi roz­mo­wę, prze­eg­za­mi­nu­je i zaak­cep­tu­je dane­go kan­dy­da­ta.

6. Głów­ny Rabin będzie odpo­wie­dzial­ny za opie­kę, utrzy­my­wa­nie i reno­wa­cję każ­de­go cmen­ta­rza w Pol­sce, nale­żą­ce­go do danej gmi­ny. Ponad­to, Głów­ny Rabin będzie odpo­wia­dał za opie­kę nad obo­za­mi eks­ter­mi­na­cyj­ny­mi i maso­wy­mi gro­ba­mi, któ­re nie znaj­du­ją się w bli­skiej odle­gło­ści od lokal­nej gmi­ny mogą­cej uho­no­ro­wać zmar­łych i pod­dać miej­sce ochro­nie. Wszel­kie decy­zje pod­ję­te przez Głów­ne­go Rabi­na doty­czą­ce kon­ser­wa­cji tych miejsc i spraw zwią­za­nych z uho­no­ro­wa­niem zmar­łych, będą wią­żą­ce dla wszyst­kich gmin.

7. Głów­ny Rabin będzie anga­żo­wał się w spra­wy odno­szą­ce się do edu­ka­cji, zajęć dla mło­dzie­ży odby­wa­ją­cych się w ramach struk­tu­ry szkol­nej, obo­zów dzien­nych i noc­le­go­wych. itd. Będzie on powia­da­mia­ny o wszyst­kich dzia­ła­niach i będzie je wspie­rał. W rzad­kich przy­pad­kach, gdy Rabin prze­ko­na­ny będzie o tym, że dana dzia­łal­ność wykra­cza poza gra­ni­ce tra­dy­cyj­ne­go Juda­izmu, może ją zawe­to­wać.

8. Sta­no­wi­sko Głów­ne­go Rabi­na słu­ży jako sym­bol i wyznacz­nik stan­dar­du dla Żydów miesz­ka­ją­cych w dzi­siej­szej Pol­sce. Pozy­cja ta zobo­wią­zu­je Głów­ne­go Rabi­na do uczci­wo­ści w pry­wat­nym zacho­wa­niu: a. Głów­ny Rabin nie może anga­żo­wać się w pry­wat­ne inte­re­sy w Pol­sce b. Głów­ny Rabin nie może ofe­ro­wać pry­wat­nych cer­ty­fi­ka­tów koszer­no­ści, ani innych podob­nych usług. c. Zacho­wa­nie, pra­wość i postę­po­wa­nie Głów­ne­go Rabi­na są kamie­nia­mi węgiel­ny­mi jego sta­no­wi­ska. d. Jeże­li Rabin zaan­ga­żu­je się w spra­wy nara­ża­ją­ce na znisz­cze­nie repu­ta­cji jego lub repu­ta­cji gmi­ny, Komi­sja skła­da­ją­ca się z człon­ków gmi­ny może zwol­nić go w try­bie natych­mia­sto­wym.

9. W ramach swo­jej dzia­łal­no­ści Głów­ny Rabin zobo­wią­za­ny będzie do spę­dze­nia przy­naj­mniej jed­ne­go Sza­ba­tu w roku w każ­dej z gmin. Ponad­to, sta­rał się będzie pro­wa­dzić oka­zjo­nal­ne wykła­dy i lek­cje (shiu­rim), przy­naj­mniej w więk­szych gmi­nach w War­sza­wie, Łodzi i Kra­ko­wie.

10. Głów­ny Rabin będzie wier­nie repre­zen­to­wał pol­skich Żydów pod­czas róż­nych naro­do­wych i mię­dzy­na­ro­do­wych cere­mo­nii i wyda­rzeń wyma­ga­ją­cych obec­no­ści żydow­skie­go przed­sta­wi­cie­la; będzie sta­rał się brać w nich wszyst­kich udział i pre­zen­to­wać linię poli­tycz­ną zaak­cep­to­wa­ną przez więk­szość gmin oraz spo­łe­czeń­stwo.

11. W sytu­acjach eks­tre­mal­nych, gdy uwa­ża takie dzia­ła­nie za naj­wła­ściw­sze, Głów­ny Rabin ma wła­dzę i pra­wo do usu­nię­cia oso­by z gmi­ny; decy­zja taka musi zostać potwier­dzo­na przez dwóch innych człon­ków Zarzą­du Związ­ku Gmin.

12. Głów­ny Rabin będzie rów­nież peł­nił funk­cję Rabi­na War­sza­wy; będzie odpo­wie­dzial­ny za pro­wa­dze­nie w War­sza­wie nabo­żeństw modli­tew­nych, obcho­dy świąt, edu­ka­cję, pochów­ki itd. Pomi­mo to, gmi­na war­szaw­ska musi wziąć pod uwa­gę, że z uwa­gi na inne jego obo­wiąz­ki, Rabin nie zawsze będzie obec­ny i dostęp­ny w sytu­acjach wyma­ga­ją­cych jego pomo­cy. Rabin podzie­li swój czas w taki spo­sób, jaki w jego odczu­ciu będzie spra­wie­dli­wy i roz­sąd­ny.

13. Od Głów­ne­go Rabi­na ocze­ki­wać się będzie nawią­za­nia kon­tak­tów z gmi­na­mi i inny­mi gre­mia­mi powią­za­ny­mi lub też ser­decz­nie nasta­wio­ny­mi do pol­skiej spo­łecz­no­ści; dla osią­gnię­cia tego celu Rabin dys­po­no­wał będzie pew­nym budże­tem, a roz­sąd­ne w czę­sto­tli­wo­ści nie­obec­no­ści w cza­sie prze­zna­czo­nym na peł­nie­nie obo­wiąz­ków w Pol­sce, będą nie­zau­wa­żal­ne. Forum Żydów Pol­skich