Święta antysemitka?

Tysią­ce Hisz­pa­nów i kato­li­ków innych naro­do­wo­ści zwró­ci­ło się z ape­lem do Jana Paw­ła II o jak naj­szyb­sze wynie­sie­nie na ołta­rze Iza­be­li Kato­lic­kiej (1451–1504). Decy­zja taka była­by nie­zwy­kle kon­tro­wer­syj­na, bo mimo iż Iza­bel­la zasły­nę­ła, jako dyna­micz­na obroń­czy­ni wia­ry kato­lic­kiej, to wspo­mi­na­na jest tak­że, jako oso­ba, któ­ra wygna­ła Żydów i muzuł­ma­nów z Hisz­pa­nii.

Zwo­len­ni­cy wynie­sie­nia na ołta­rze kró­lo­wej argu­men­tu­ją jed­nak, że nie tyl­ko bro­ni­ła ona wia­ry kato­lic­kiej, ale tak­że stwo­rzy­ła i umoc­ni­ła Hisz­pa­nię oraz znacz­nie przy­czy­ni­ła się do odkry­cia Ame­ry­ki finan­su­jąc wypra­wę Kszysz­to­fa Kolum­ba. Jej zasłu­gą, według jed­nych, a winą — według innych — ma być rów­nież zało­że­nie w Hisz­pa­nii inkwi­zy­cji.

Po raz pierw­szy taką pro­po­zy­cję zło­ży­li bisku­pi hisz­pań­scy w 1957 roku. Od tej pory ape­le są powta­rza­ne przez licz­nych hie­rar­chów hisz­pań­skich.