O chrześcijaństwie asyryjskim wśród Arabów przed islamem. Zarys problematyki

Wie­le czyn­ni­ków zade­cy­do­wa­ło o tym, że prze­cięt­ny oby­wa­tel Pol­ski wie bar­dzo nie­wie­le o Asy­ryj­czy­kach w loso­wo wybra­nej epo­ce ich histo­rii nowo­żyt­nej, zapew­ne więk­szość nawet może nie sły­sza­ła, że ta nacja prze­trwa­ła do dnia dzi­siej­sze­go, obar­czo­na nie­zwy­kłym baga­żem wspo­mnień o suk­ce­sach i poraż­kach przod­ków sta­ro­żyt­nych. Nie­któ­rzy wręcz nie kry­ją zdzi­wie­nia, kie­dy dowia­du­ją się, że ta spo­łecz­ność prze­ży­ła licz­ne pogro­my na prze­ło­mie XIX i XX wie­ku, w wyni­ku cze­go jej liczeb­ność na macie­rzy­stych tere­nach pokry­wa­ją­cych się z pogra­ni­czem Syrii, Tur­cji, Ira­ku i Ira­nu spa­dła do pra­wie jed­nej trze­ciej, a obec­nie może wyno­sić naj­wy­żej dwa milio­ny, przy czym naj­więk­szym sku­pi­skiem nadal pozo­sta­je Irak. O histo­rii chrze­ści­jan Bli­skie­go Wscho­du pisze w swo­im arty­ku­le “O chrze­ści­jań­stwie asy­ryj­skim wśród Ara­bów przed isla­mem. Zarys pro­ble­ma­ty­ki” Micha­el Abdal­la. Peł­na wer­sja tek­stu znaj­du­je się na stro­nach Maga­zy­nu Eku­me­nicz­ne­go Sem­per Refor­ma­da.