Pobożny Blair

Dys­ku­sję wywo­ła­ła w Wiel­kiej Bry­ta­nii wypo­wiedź jej pre­mie­ra Tony­’e­go Bla­ira, któ­ry wypo­wia­da­jąc się o woj­nie w Ira­ku, pod­kre­ślił, że zaan­ga­żo­wał w nią nie tyl­ko ze wzglę­du na swój elek­to­rat czy chęć zapi­sa­nia się na kar­tach histo­rii, ale ze wzglę­du na “swo­je­go Stwór­cę”.

Bla­ir pod­kre­ślił na łamach “Time­s’a”, że jest goto­wy na spo­tka­nie ze swo­im Stwór­cą i że może odpo­wie­dzieć za tych, któ­rzy zgi­nę­li lub ucier­pie­li na sku­tek jego decy­zji poli­tycz­nych.

“To szok dowie­dzieć się, że pre­mier wie­rzy w Boga. To zna­czy, że Wiel­ka Bry­ta­nia jest kie­ro­wa­na przez człon­ka nie­wiel­kiej reli­gij­nej mniej­szo­ści — chrze­ści­jan” — pisze na łamach “The Scot­sman” John Lloyd. — “Chrze­ści­ja­nie są tole­ro­wa­ni w Wiel­kiej Bry­ta­nii, bo to osta­tecz­nie jest tole­ran­cyj­ny, czy jak mówią nie­któ­rzy obo­jęt­ny, kraj. Ale to nie zna­czy, że znaj­du­ją naśla­dow­ców. Wszyst­kie głów­ne wyzna­nia chrześcijańskie,jak Kościo­ły Anglii, Szko­cji, Irlan­dii i Walii; Kościół rzym­sko­ka­to­lic­ki, meto­dy­śći, pre­zbi­te­ria­nie, bap­ty­ści czy kon­gre­ga­cjo­na­li­ści sta­le się zmniej­sza­ją. Roz­wi­ja­ją się praw­do­po­dob­nie głów­nie nie­wiel­kie gru­py chrze­ści­jan ewan­ge­licz­nych, ale to wszyst­ko” — pod­kre­śla Lloyd.

Zda­niem publi­cy­sty, sło­wa pre­mie­ra Bla­ira przy­po­mi­na­ją każ­de­mu, rów­nież oso­bom nie­wie­rzą­cym, że decy­zje poli­tycz­ne mają kon­se­kwen­cje. Żad­na myślą­ca oso­ba, nie­za­leż­nie od tego, czy wie­rzą­ca czy nie, nie może być wol­na od świa­do­mo­ści tego. “Ci z nas, któ­rzy są nie­wie­rzą­cy, nie zakła­da­ją ist­nie­nia Stwór­cy, ale my wszy­scy mamy swój Sąd Osta­tecz­ny — codzien­nie, dzi­siaj, wczo­raj i jutro” — pod­kre­ślił Lloyd.

Lewi­co­wy “Obse­rver” zazna­czył, że takie wypo­wie­dzi “w kra­ju, w któ­rym Kościół i pań­stwo są od sie­bie oddzie­lo­ne (…) mogą budzić zarów­no kry­ty­cyzm, jak i zachwyt”. Gra­ham Dale, prze­wod­ni­czą­cy Chri­stian Socia­list Move­ment — któ­re­go Bla­ir jest człon­kiem — zauwa­żył, że odwo­ły­wa­nie się do wia­ry jest kro­kiem w dobrym kie­run­ku.

Jed­nak par­tia pre­mie­ra nie jest zado­wo­lo­na z takich wypo­wie­dzi. Ala­sta­ir Camp­bell, jeden z naj­bliż­szych współ­pra­cow­ni­ków Bla­ira od daw­na uwa­ża, że publicz­ne mówie­nie o reli­gij­no­ści jest bar­dzo nie­do­bre. Inni ofi­cje­le Par­tii Pra­cy są podob­ne­go zda­nia.

Nie­wie­le jed­nak wska­zu­je na to, by zacho­wa­nie to mia­ło się zmie­nić. Pre­mier Bla­ir, jak zaświad­cza­ją jego współ­pra­cow­ni­cy, od daw­na jest nie­zwy­kle wie­rzą­cy. Przy­naj­mniej raz w tygo­dniu inten­syw­nie stu­diu­je Pismo Świę­te, a tak­że inte­re­su­je się inny­mi reli­gia­mi.