Śmierć kardynała Trujillo

Był on uzna­wa­ny za jed­ne­go z naj­bar­dziej kon­ser­wa­tyw­nych kar­dy­na­łów. Uczy­nił go kar­dy­na­łem Jan Paweł II przed 25 laty, a od 1990 roku prze­wod­ni­czył on Radzie Papie­skiej do spraw Rodzi­ny. Uzna­wa­ny za straż­ni­ka moral­no­ści, był zna­ny jako wiel­ki kry­tyk postę­po­wych­nur­tów Kościo­ła laty­no­skie­go. Był rów­nież zna­ny ze swo­jej sta­now­czej posta­wy w wal­ce prze­ciw lega­li­za­cji abor­cji, homo­sek­su­li­zmu, uży­cia pre­zer­wa­tyw oraz rucho­wi femi­ni­stycz­ne­mu.

Kar­dy­nał Tru­jil­lo uro­dził się 8 listo­pa­da 1935 roku w małej miej­sco­wo­ści Vil­la­her­mo­sa w Kolum­bii. Na kapła­na został wyświę­co­ny w 1960 roku w Bogo­cie, mając za kole­gę pod­czas stu­diów słyn­ne­go księ­dza, któ­ry przy­stą­pił póź­niej do par­ty­zan­tów z Armii Wyzwo­le­nia Nar­do­we­go i zgi­nął w 1966 r. z bro­nią w ręku, Cami­lo Tor­re­sa. Bisku­pem został w 1971 roku i już rok póź­niej objął sta­no­wi­sko sekre­ta­rza Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Ame­ry­ki Łaciń­skiej (CELAM), wkrót­ce potem zosta­jąc rów­nież prze­wod­ni­czą­cym tej insty­tu­cji, natych­miast doko­nu­jąc pew­nych zmian w doku­men­tach z Medel­lin, któ­re nada­ły Kościo­ło­wi Ame­ry­ki Połu­dnio­wej ukie­run­ko­wa­nie na wal­kę o pra­wa dla ubo­gich miesz­kań­ców tego kon­ty­nen­tu. Był on prze­ciw­ni­kiem wie­lu przed­sta­wi­cie­li teo­lo­gii wyzwo­le­nia, zwal­cza­jąc linie takich kato­lic­kich myśli­cie­li jak Leonar­do Boff (Bra­zy­lia), Jon Sobri­no (Sal­wa­dor), czy Gusta­vo Gutier­rez (Peru).

Ta jego nie­złom­na posta­wa oraz bli­skość z papie­żem Janem Paw­łem II i kar­dy­na­łem Rat­zin­ge­rem spra­wi­ły, że został kar­dy­na­łem już w wie­ku 47 lat, docho­dząc do naj­wyż­szych sta­no­wisk w Kurii Rzym­skiej.

Kar­dy­nał Alfon­so Lopez Tru­jil­lo już od wie­lu dni znaj­do­wał się w śpiącz­ce, na krót­ko odzy­sku­jąc przy­tom­ność, w koń­cu umie­ra­jąc w sobo­tę oto­czo­ny nie­któ­ry­mi człon­ka­mi swo­jej rodzi­ny, przy­by­ły­mi do Rzy­mu z Kolum­bii.