Stacja Radegast — niemy świadek historii

Fun­da­cja Monu­men­tum Juda­icum Lodzen­se roz­po­czę­ła przy­go­to­wa­nia do readap­ta­cji sta­cji Rade­gast i prze­kształ­ce­nia jej w miej­sce pamię­ci o ofia­rach pogro­mu Żydów. 29 sierp­nia 2004 roku, w rocz­ni­cę odej­ścia z get­ta ostat­nie­go trans­por­tu, będzie obcho­dzo­na 60. Rocz­ni­ca Likwi­da­cji Get­ta w Łodzi.

Będzie to ele­ment uzu­peł­nia­ją­cy kwiet­nio­wą akcję ozna­cza­nia w Łodzi gra­nic get­ta. Drew­nia­ny, nie­wy­so­ki budy­nek ma zostać odre­stau­ro­wa­ny wraz z ele­men­tem torów kole­jo­wych, któ­ry­mi odjeż­dża­ły na śmierć kolej­ne trans­por­ty miesz­kań­ców odizo­lo­wa­nej dziel­ni­cy żydow­skiej.

Sta­cja Rade­gast leża­ła na pół­noc­no-wschod­nim krań­cu get­ta, już poza jego gra­ni­ca­mi. To tu docie­ra­ły ską­pe trans­por­ty zaopa­trze­nio­we, jed­nak przede wszyst­kim był to dwo­rzec śmier­ci. Pierw­sze wywóz­ki zaczę­ły się w stycz­niu 1942 roku. Z począt­ku trans­por­ty Żydów odjeż­dża­ły do Chełm­na, gdzie w cią­gu czte­rech mie­się­cy zosta­li wysła­ni na śmierć wszy­scy pobie­ra­ją­cy zasił­ki, więź­nio­wie i han­dla­rze, a zaraz po nich Żydzi zachod­nio­eu­ro­pej­scy. Pod koniec następ­ne­go roku odje­cha­ły do Chełm­na trans­por­ty ze star­ca­mi i dzieć­mi. Była to tzw. „wiel­ka szpe­ra”, któ­ra mia­ła zamie­nić łódz­kie get­to w obóz pra­cy. Rok 1944 to osta­tecz­na likwi­da­cja Lit­zmen­stadt Ghet­to. Wów­czas ze sta­cji Rade­gast odcho­dzi­ły pocią­gi do Auschwitz – naj­więk­sze­go obo­zu maso­wej zagła­dy.

Usta­no­wie­nie przez Fun­da­cję Mono­men­tum Juda­icum Lodzen­se ośrod­ka pamię­ci Rade­gast ma na celu pie­lę­gno­wa­nie i ochro­nę miej­sca, któ­re przed laty nazna­czo­ne zosta­ło ludz­kim cier­pie­niem.