Święto uroczyste Matki Bożej Anielskiej oraz Objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia

“Obja­wi­łem imię two­je ludziom, któ­rych mi dałeś ze świa­ta; two­imi byli i mnie ich dałeś, i strze­gli sło­wa two­je­go. Teraz pozna­li, że wszyst­ko, co mi dałeś, od cie­bie pocho­dzi; albo­wiem dałem im sło­wa, któ­re mi dałeś, i oni je przy­ję­li i praw­dzi­wie pozna­li, że od cie­bie wysze­dłem, i uwie­rzy­li, że mnie posła­łeś.” J 17, 6–8

W ostat­nich latach wie­le mówi się o obja­wie­niach Miło­sier­dzia Boże­go zwią­za­nych z kano­ni­zo­wa­ną przez poprzed­nie­go papie­ża s. Fau­sty­ną Kowal­ską. Zapo­mi­na się jed­nak o wcze­śniej­szym prze­sła­niu, jakie otrzy­ma­ła w 1893 roku w Płoc­ku św. Maria Fran­cisz­ka Kozłow­ska.

W dniu 2 sierp­nia Kościół Sta­ro­ka­to­lic­ki Maria­wi­tów obcho­dzi podwój­ną uro­czy­stość: Mat­ki Bożej Aniel­skiej oraz Obja­wie­nia Dzie­ła Wiel­kie­go Miło­sier­dzia. Świę­to to zosta­ło usta­no­wio­ne na pamiąt­kę pierw­szych obja­wień doty­czą­cych Miło­sier­dzia Boże­go, któ­re mia­ły miej­sce w świę­to Mat­ki Bożej Aniel­skiej.

Myślą prze­wod­nia obja­wień św. Marii Fran­cisz­ki było zwró­ce­nie uwa­gi na przy­czy­nę upad­ku świa­ta, a mia­no­wi­cie grze­chy kapła­nów: „nagle się sku­pi­łam i zosta­łam jak­by ode­rwa­na od zmy­słów. Jakaś nie­po­ję­ta świa­tłość ogar­nę­ła moją duszę. Mia­łam wte­dy przed­sta­wio­ne ogól­ne zepsu­cie świa­ta i osta­tecz­ne cza­sy, roz­wol­nie­nie oby­cza­jów w ducho­wień­stwie i grze­chy, jakich dopusz­cza­ją się kapła­ni (…). Potem spra­wie­dli­wość Bożą wymie­rzo­ną na uka­ra­nie świa­ta i miło­sier­dzie dają­ce, jako ostat­ni ratu­nek giną­ce­mu świa­tu, cześć Prze­naj­święt­sze­go Sakra­men­tu i pomoc Maryi. Potem jak­by sło­wa­mi: Środ­kiem sze­rze­nia tej czci chcę, aby powsta­ło zgro­ma­dze­nie kapła­nów pod nazwą Mary­awi­tów.”

Zada­niem Kapła­nów Maria­wi­tów mia­ła być nie tyl­ko refor­ma sta­nu duchow­ne­go (poprzez odwo­ła­nie do ducho­wo­ści św. Fran­cisz­ka), lecz tak­że sze­rze­nie kul­tu Prze­naj­święt­sze­go Sakra­men­tu: „jeśli nie będzie dosta­tecz­na licz­ba bła­ga­ją­cych, uka­żę świat cały, a uka­żę za grze­chy kapła­nów. – Uży­ję bicza i zamkną semi­na­ria, bo z tych wycho­dzą kapła­ni roz­pust­ni. – Wzbu­dzę lud prze­ciw­ko kapła­nom i wypę­dzę ich, jak nie­gdyś wypę­dzi­łem prze­kup­niów ze Świą­ty­ni Jero­zo­lim­skiej, bo mi słu­żą za pie­nią­dze i zaszczy­ty.”

Według słów św. Marii Fran­cisz­ki Kozłow­skiej mie­siąc sier­pień ma roz­po­czy­nać rok litur­gicz­ny odno­śnie świat rucho­mych. Tego bowiem mie­sią­ca powsta­ło Zgro­ma­dze­nie Kapła­nów Maria­wi­tów, zaś Świę­to Naj­święt­szej Maryi Pan­ny pod wezwa­niem Aniel­skiej i Obja­wie­nia Dzie­ła Wiel­kie­go Miło­sier­dzia przy­po­mi­na nie tyl­ko o tym fak­cie, ale przede wszyst­kim o źró­dle maria­wic­kiej egzy­sten­cji.

Czy­ta­nia mszal­ne — Lek­cja: Apo­ka­lip­sa 12, 1 – 10; Ewan­ge­lia: Jana 17, 1 – 8.