70 lat Polskiej Rady Ekumenicznej i wybory

Pierw­sza część będzie mia­ła cha­rak­ter spra­woz­daw­czy i wybor­czy. Zgod­nie ze sta­tu­tem PRE, Zgro­ma­dze­nie Ogól­ne odby­wa się co pięć lat. Przed­sta­wi­cie­le Kościo­łów człon­kow­skich PRE wybio­rą nowe­go pre­ze­sa oraz zarząd. Przed­sta­wio­ne zosta­ną spra­woz­da­nia ustę­pu­ją­ce­go zarzą­du i komi­sji. Od 2001 roku funk­cję pre­ze­sa peł­ni arcy­bi­skup Jere­miasz (Anchi­miuk), wła­dy­ka wro­cław­sko-szcze­ciń­ski Pol­skie­go Auto­ke­fa­licz­ne­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go. Dru­ga część będzie mia­ła cha­rak­ter jubi­le­uszo­wy, na któ­rą zosta­li zapro­sze­ni przed­sta­wi­cie­le władz pań­stwo­wych, Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go, Alian­su Ewan­ge­licz­ne­go, Kościo­ła Adwen­ty­stów Dnia Siód­me­go oraz part­ne­rzy zagra­nicz­ni.

Histo­ria PRE się­ga cza­sów II woj­ny świa­to­wej. W 1940 roku odby­wa­ły się spo­tka­nia kon­spi­ra­cyj­ne duchow­nych róż­nych wyznań. 15 listo­pa­da 1946 kon­sty­tu­uje się Chrze­ści­jań­ska Rada Eku­me­nicz­na, któ­ra w 1958 roku zmie­nia nazwę na PRE. Na począt­ku w skład PRE wcho­dzi­ło 12 Kościo­łów człon­kow­skich – dziś sie­dem (w mię­dzy­cza­sie nie­któ­re Kościo­ły prze­sta­ły ist­nieć, nie­któ­re się połą­czy­ły lub zre­zy­gno­wa­ły z człon­ko­stwa w PRE).

Obec­nie do PRE nale­ży Pol­ski Auto­ke­fa­licz­ny Kościół Pra­wo­sław­ny, Kościół Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­ski, Kościół Sta­ro­ka­to­lic­ki Maria­wi­tów, Kościół Pol­sko­ka­to­lic­ki, Kościół Ewan­ge­lic­ko-Meto­dy­stycz­ny, Kościół Ewan­ge­lic­ko-Refor­mo­wa­ny i Kościół Chrze­ści­jan Bap­ty­stów. Człon­ka­mi sto­wa­rzy­szo­ny­mi PRE jest Towa­rzy­stwo Biblij­ne w Pol­sce oraz Spo­łecz­ne Towa­rzy­stwo Kato­li­ków Pol­skich. PRE posia­da 16 oddzia­łów regio­nal­nych. Dyrek­to­rem Biu­ra PRE jest od lute­go 2016 roku ks. Grze­gorz Giem­za, pre­zes Syno­du Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go w Pol­sce.

W swo­jej histo­rii PRE prze­ży­wa­ła licz­ne kry­zy­sy, głów­nie w związ­ku z sytu­acją poli­tycz­ną w kra­ju. W latach 1951–1955 nie odby­ło się ani jed­no spo­tka­nie PRE. Dzia­łal­ność wzno­wio­no po odwil­ży poli­tycz­nej. Póź­niej niż w wie­lu kra­jach euro­pej­skich nawią­za­ne zosta­ły kon­tak­ty z rzym­sko­ka­to­lic­ką Kon­fe­ren­cją Epi­sko­pa­tu Pol­ski. Dopie­ro po dzie­wię­ciu latach od zakoń­cze­nia Sobo­ru Waty­kań­skie­go II powo­ła­no w 1974 roku Komi­sję Mie­sza­ną. Trzy lata póź­niej powsta­je pod­ko­mi­sja ds. dia­lo­gu teo­lo­gicz­ne­go.

PRE jest naj­więk­szą orga­ni­za­cją chrze­ści­jań­ską repre­zen­tu­ją­cą Kościo­ły nie­rzym­sko­ka­to­lic­kie. Kościół Chrze­ści­jan Bap­ty­stów, będą­cy człon­kiem PRE, nale­ży rów­nież do Alian­su Ewan­ge­licz­ne­go, zrze­sza­ją­ce­go nie­któ­re Kościo­ły pro­te­stanc­kie nur­tu ewan­ge­li­kal­ne­go. W ostat­nim cza­sie część wier­nych i duchow­nych Kościo­ła bap­ty­stycz­ne­go pod­ję­ła pró­bę opusz­cze­nia struk­tur PRE, jed­nak Kon­fe­ren­cja Ogól­na Kościo­ła nie przy­chy­li­ła się do wnio­sku. Lokal­ne struk­tu­ry eku­me­nicz­ny opu­ści­li jedy­nie war­szaw­scy bap­ty­ści.

» Ofi­cjal­na stro­na Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej