Co dalej ze śmigielską kaplicą ewangelicką?

Przed­mio­tem spo­tka­nia zwo­ła­ne­go przez bur­mi­strza Śmi­gla Józe­fa Cie­ślę była kon­cep­cja zago­spo­da­ro­wa­nia ewan­ge­lic­kiej kapli­cy w mie­ście. W nara­dzie uczest­ni­czy­li m.in.: Ste­fan Sta­cho­wiak, wice­bur­mistrz, Tade­usz Jąder, spe­cja­li­sta ds. pro­mo­cji gmi­ny, Witold Omie­czyń­ski, dyrek­tor Muzeum Okrę­go­we­go w Lesz­nie i prze­wod­ni­czą­cy komi­sji rewi­zyj­nej Rady Miej­skiej w Śmi­glu, Wie­sła­wa Pole­szak-Kra­czew­ska ze Śmi­giel­skie­go Towa­rzy­stwa Kul­tu­ral­ne­go, Anto­ni Szulc, arty­sta pla­styk, opie­kun kapli­cy i Hubert Zbier­ski, zna­ny śmi­giel­ski regio­na­li­sta.

Kapli­ca z XVIII wie­ku wraz z cmen­ta­rzem nale­ży do mie­nia gmin­ne­go. Nie ma wąt­pli­wo­ści, że jest cen­nym zabyt­ko­wym obiek­tem. W ubie­głym roku zosta­ła wpi­sa­na do reje­stru zabyt­ków. Być może już nie­dłu­go będzie jed­ną z więk­szych tury­stycz­nych atrak­cji Śmi­gla, świad­czą­cą o cha­rak­te­ry­stycz­nej dla mia­sta wie­lo­kul­tu­ro­wo­ści i zgod­nym współ­ży­ciu przed­sta­wi­cie­li róż­nych wyznań.

Na cmen­ta­rzu, obok nagrob­ków ewan­ge­lic­kich miesz­czą się rów­nież pozo­sta­ło­ści macew (nagrob­nych tablic żydow­skich) oca­lo­nych z nie­ist­nie­ją­ce­go już kir­ku­tu. Wart zazna­czyć, że kapli­ca cechu­je się świet­ny­mi warun­ka­mi aku­stycz­ny­mi, umoż­li­wia­ją­cy­mi orga­ni­za­cję kon­cer­tów. Zebra­ni zgod­nie przy­zna­li, że po doko­na­niu nie­zbęd­nych remon­tów, ów zabyt­ko­wy obiekt powi­nien nadal słu­żyć jako miej­sce przed­sta­wień kul­tu­ral­nych o cha­rak­te­rze kame­ral­nym, takich jak impre­zy muzycz­ne o poważ­niej­szym cha­rak­te­rze, pre­zen­ta­cje teatral­ne oraz wysta­wy pla­stycz­ne. Jed­no­myśl­nie wnio­sko­wa­no też o prze­dłu­że­nie umo­wy uży­cze­nia obiek­tu Anto­nie­mu Szul­co­wi, któ­ry wzo­ro­wo opie­ku­je się obiek­tem.

Naj­waż­niej­szym usta­le­niem spo­tka­nia było wska­za­nie na koniecz­ność kom­plek­so­we­go upo­rząd­ko­wa­nia i zago­spo­da­ro­wa­nia całe­go wzgó­rza cmen­tar­ne­go, z uwzględ­nie­niem m.in. domu gra­ba­rza, któ­ry mógł­by w przy­szło­ści słu­żyć jako miej­sce pra­cy twór­czej, a tak­że zapla­no­wa­nie tam wygod­nych par­kin­gów dla tury­stów i posta­wie­nie odpo­wied­nich tablic infor­ma­cyj­nych. Taka wizja mogła­by ubie­gać się o wspar­cie ze stro­ny środ­ków Unii Euro­pej­skiej, ale z koniecz­nym jed­nak udzia­łem wła­snych fun­du­szy gmi­ny. Stąd koniecz­na w tym przy­pad­ku oka­że się sze­ro­ka spo­łecz­na akcep­ta­cja dla tej kon­cep­cji i popar­cie ze stro­ny samo­rzą­du.

foto i tekst: Tade­usz Jąder