Pożegnanie śp. prof. Karola Karskiego

Litur­gię nabo­żeń­stwa pro­wa­dził pro­boszcz Para­fii Świę­tej Trój­cy ks. Piotr Gaś.

W imie­niu Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej prze­mó­wił arcy­bi­skup lubel­sko-chełm­ski Abel (Popław­ski) Pol­skie­go Auto­ke­fa­licz­ne­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go (PAKP). — Odszedł czło­wiek wiel­kiej wia­ry i miło­ści do Kościo­ła Chry­stu­so­we­go. Poświę­cił się szla­chet­nej idei zbli­że­nia Kościo­łów. Niech Sło­wo Boże ukoi nasz żal – mówił wła­dy­ka Abel.

- Żegna­my jed­ne­go z naj­waż­niej­szych pre­kur­so­rów ruchu eku­me­nicz­ne­go w ramach Chrze­ści­jań­skiej Aka­de­mii Teo­lo­gicz­nej (ChAT) — mówił abp Jerzy (Pań­kow­ski), rek­tor ChAT i wła­dy­ka wro­cław­sko-szcze­ciń­ski PAKP. — Na pierw­szy rzut oka prof. Kar­ski nie był otwar­ty, a powścią­gli­wy. To cecha ludzi, któ­rzy mniej mówią, a bar­dziej obser­wu­ją. Śp. prof. Karol Kar­ski odcho­dzi z ziem­skie­go życia w roku szcze­gól­nym – w 1700. rocz­ni­cę Sobo­ru Nicej­skie­go, a jed­no­cze­śnie Wschód i Zachód wspól­nie świę­tu­ją Pas­chę. Zawsze dążył do tego, aby wszy­scy byli jed­no. Tam, gdzie już jest nie ma już deno­mi­na­cji, a jest jeden Bóg, miłość i praw­da. – dodał abp Jerzy.

Abp Jerzy odczy­tał rów­nież list kon­do­len­cyj­ny metro­po­li­ty War­sza­wy i całej Pol­ski Sawy (Hry­cu­nia­ka).

Sztuk­mistrz eku­me­nii

Kaza­nie wygło­sił ks. prof. dr hab. Bogu­sław Miler­ski, dzie­kan Wydzia­łu Peda­go­gicz­ne­go ChAT, któ­ry swo­je roz­wa­ża­nie oparł na biblij­nym haśle dnia z Księ­gi Psal­mów: „Peł­na jest zie­mia łaski Pana” (Ps 33,5), nawią­zu­jąc do wyda­rzeń Wiel­kie­go Tygo­dnia.

- Pas­cha zyska­ła ponad­cza­so­we uni­wer­sal­ne zna­cze­nie, sta­łą się sym­bo­lem losu ludz­kie­go, przej­ścia od śmier­ci do nowe­go życia. Pas­cha jest w nas. Wie­lu z nas sta­je jed­nak wobec dyle­ma­tów i wąt­pli­wo­ści, to one okre­śla­ją naszą egzy­sten­cję. Świa­do­mość śmier­ci może pro­wa­dzić do trwo­gi – mówił ks. Miler­ski. — Pas­cha jest dzi­siaj czymś kon­kret­nym, bo oto żegna­my prof. Karo­la Kar­skie­go, teo­lo­ga, eku­me­ni­stę i tłu­ma­cza – mówił ks. prof. Miler­ski. – Pra­co­wa­li­śmy biur­ko obok biur­ka, doce­nia­łem jego pra­co­wi­tość, rze­tel­ność i zaufa­nie w dru­gie­go czło­wie­ka. Nie bał się innych. To on prze­ła­mał jed­no­stron­ność w rela­cjach mię­dzy­na­ro­do­wych w ChAT. Pro­fe­sor był pro­fe­so­rem. Oddał się bez resz­ty dia­lo­gom mię­dzy­ko­ściel­nym, tłu­ma­czem i komen­ta­to­rem wie­dzy o toż­sa­mo­ści eku­me­nicz­nych róż­nych wyznań chrze­ści­jań­skich  – pod­kre­ślał kazno­dzie­ja.

Mówiąc o zaan­ga­żo­wa­niu eku­me­nicz­nym Zmar­łe­go, ks. Miler­ski zazna­czył, że publi­ka­cje prof. Kar­skie­go sta­no­wią do dziś filar wie­dzy eku­me­nicz­nej. — To on spo­pu­la­ry­zo­wał w Pol­sce poję­cie sym­bo­li­ki i stał się repre­zen­tan­tem ire­ni­zmu chrze­ści­jań­skie­go, przy­bli­żał dia­lo­gicz­ną twa­rzą pol­skie­go eku­me­ni­zmu. Był sztuk­mi­strzem dia­lo­gu, nie tyl­ko doku­men­to­wał, ale i two­rzył histo­rię ruchu eku­me­nicz­ne­go w Pol­sce. Anga­żo­wał się na róż­nych płasz­czy­znach życia eku­me­nicz­ne­go, w tym w Eku­me­nicz­ny Uni­wer­sy­tet Trze­cie­go Wie­ku. Towa­rzy­szy­my rodzi­nie Pro­fe­so­ra w tej Pas­sze, ale nie jest to tanie pocie­sze­nie pozba­wio­ne dyle­ma­tów, a nadzie­ja, że peł­na jest zie­mia łaski Pana – zakoń­czył kazno­dzie­ja.

Po zakoń­cze­niu czę­ści litur­gicz­nej w koście­le, uro­czy­sto­ści pogrze­bo­we kon­ty­nu­owa­no na Cmen­ta­rzu Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skim przy ul. Mły­nar­skiej.

» Wspo­mnie­nie prof. Karo­la Kar­skie­go na łamach ekumenizm.pl

---

Gale­ria