Sanok: Lisznianie, Irmos, Na drabyni — dzień kultury Wschodu

Był maje­sta­tycz­ny i pięk­ny śpiew cer­kiew­ny. Były żywio­ło­we kon­cer­ty zespo­łów z Pol­ski i Ukra­iny, były peł­ne ener­gii i rado­ści tań­ce z przy­tu­pem. Tak w skró­cie przed­sta­wiał się czwar­ty dzień Eku­me­nicz­ne­go i Mię­dzy­re­li­gij­ne­go Festi­wa­lu „Jeden Bóg — wie­le kul­tur” w Sano­ku, poświę­co­ny pre­zen­ta­cji kul­tu­ry wschod­niej.

12 czerw­ca był kolej­nym, czwar­tym dniem festi­wa­lu. Po wcze­śniej­szych pre­zen­ta­cjach kul­tu­ry zachod­niej, przy­szedł czas na pozna­nie bogac­twa tra­dy­cji wschod­niej. Pierw­szym wyda­rze­niem był występ Mło­dzie­żo­we­go Chó­ru Pra­wo­sław­ne­go Die­ce­zji Prze­my­sko-Nowo­są­dec­kiej „Irmos” pod dyrek­cją Marian­ny Jarej. Zespół ten jest lau­re­atem mię­dzy­na­ro­do­wych festi­wa­li muzy­ki cer­kiew­nej, two­rzą go oso­by miesz­ka­ją­ce od Kry­ni­cy aż po Prze­myśl.

„Irmos” (po pol­sku – Pieśń) przed­sta­wił cer­kiew­ne utwo­ry litur­gicz­ne oraz pie­śni kom­po­zy­to­rów ukra­iń­skich, do kil­ku z nich muzy­kę skom­po­no­wa­ła dyry­gent­ka. Kon­cert pro­wa­dził ks. Jan Anto­no­wicz, kanc­lerz kurii pra­wo­sław­nej die­ce­zji prze­my­sko-nowo­są­dec­kiej i pro­boszcz sanoc­kiej para­fii kate­dral­nej Świę­tej Trój­cy. Występ odbył się we fran­cisz­kań­skim koście­le Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go. Ks. kanc­lerz z uzna­niem zazna­czył, że na kon­cert do Sano­ka arty­ści przy­je­cha­li z wie­lu miej­sco­wo­ści, ponie­waż kie­ro­wa­ło nimi pra­gnie­nie podzie­le­nia się kil­ku­set­let­nią tra­dy­cją śpie­wu cer­kiew­ne­go oraz pięk­na litur­gii pra­wo­sław­nej. „War­to mieć świa­do­mość – pod­kre­ślił ks. Anto­no­wicz – że miesz­kań­cy Zie­mi Sanoc­kiej mają wspól­ne korze­nie. Przed wie­ka­mi tere­ny te wcho­dzi­ły w skład pań­stwa wiel­ko­mo­raw­skie­go, a fun­da­men­ty naszej kul­tu­ry poło­ży­li świę­ci misjo­na­rze Sło­wian — Cyryl i Meto­dy, było to w dru­giej poło­wie IX wie­ku”.

Dru­ga, ple­ne­ro­wa i bie­siad­na część impre­zy odby­ła się w par­ku miej­skim. W bez­piecz­nej, pik­ni­ko­wo-rodzin­nej atmos­fe­rze bawi­ło się tam wie­le osób oraz rodzin z mały­mi dzieć­mi. Do zaba­wy włą­czy­li się tury­ści ze Sta­nów Zjed­no­czo­nych, Wiel­kiej Bry­ta­nii i Kana­dy. Jako pierw­szy wystą­pił zespół folk­lo­ry­stycz­ny „Lisz­nia­nie” z Lisz­nej koło Sano­ka, zna­ny z udzia­łu w wie­lu impre­zach pro­mu­ją­cych muzy­kę ludo­wą pol­sko-ukra­iń­skie­go pogra­ni­cza. Entu­zja­stycz­nie został przy­ję­ty zespół „Na dra­by­ni” (Na dra­bi­nie) pod dyrek­cją Jaro­sła­wa Myca­ka ze Sta­re­go Sam­bo­ra na Ukra­inie. Arty­ści, iden­ty­fi­ku­ją­cy się z kul­tu­rą boj­kow­ską, żywio­ło­wo wyko­na­li wie­le utwo­rów fol­ko­wych, repre­zen­tu­ją­cych kul­tu­rę Ukra­iń­ców, Łem­ków, Boj­ków, Rusi­nów i Pola­ków.

Ich dwu­go­dzin­ny występ był praw­dzi­wą eks­plo­zją muzy­ki i śpie­wu. Arty­ści przed­sta­wi­li ener­ge­tycz­ną mozai­kę etnicz­ną, któ­ra roz­pa­li­ła słu­cha­czy do tego stop­nia, że ogni­stym tań­com z przy­tu­pa­mi nie oparł się nawet o. Jacek Wój­to­wicz, koor­dy­na­tor i pro­wa­dzą­cy cały festi­wal. „Tą impre­zą chce­my podzię­ko­wać spo­łecz­no­ści Zie­mi Sanoc­kiej za 630 lat obec­no­ści w Sano­ku, za wszyst­kie ozna­ki sym­pa­tii, życz­li­wo­ści oraz za twór­czą współ­pra­cę z ludź­mi róż­nych kul­tur i tra­dy­cji reli­gij­nych. Dzi­siej­szy dzień poka­zał, jak pięk­ne i róż­no­rod­ne są korze­nie miesz­kań­ców nasze­go regio­nu. Festi­wal jest praw­dzi­wym świę­tem jed­no­ści, ponie­waż mamy jed­ne­go Boga, któ­re­go moż­na pozna­wać w bogac­twie kul­tur i tra­dy­cji” – powie­dział o. Wój­to­wicz.

Szcze­gó­ło­we infor­ma­cje o festi­wa­lu znaj­du­ją się na stro­nie inter­ne­to­wej: www.1bog.franciszkanie.pl