Sanok: To spotkanie i modlitwa mają głęboki sens

Dorocz­ne spo­tka­nie eku­me­nicz­ne, od dzie­się­ciu lat odby­wa­ją­ce się w Sano­ku, łączy chrze­ści­jan kil­ku Kościo­łów i ma głę­bo­ki sens. Trze­ba je kon­ty­nu­ować. Do takich wnio­sków doszli uczest­ni­cy spo­tka­nia koń­czą­ce­go tego­rocz­ny Tydzień Modlitw o Jed­ność Chrze­ści­jan.

Spo­tka­nie odby­ło się 27 stycz­nia w sanoc­kim koście­le fran­cisz­kań­skim Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go. Uczest­ni­czy­li w nim paste­rze i wier­ni Kościo­łów: pra­wo­sław­ne­go, pol­sko­ka­to­lic­kie­go, grec­ko­ka­to­lic­kie­go, rzym­sko­ka­to­lic­kie­go i Adwen­ty­stów Dnia Siód­me­go. Pierw­sza część mia­ła cha­rak­ter nabo­żeń­stwa sło­wa Boże­go, zakoń­czo­ne­go prze­ka­za­niem zna­ku poko­ju, dzie­le­niem się opłat­kiem i pros­fo­rą oraz śpie­wa­niem kolęd. Na dru­gą część zło­ży­ła się aga­pa przy wspól­nym sto­le w klasz­to­rze fran­cisz­kań­skim.

Hasłem tego­rocz­ne­go Tygo­dnia Modlitw o Jed­ność Chrze­ści­jan, obcho­dzo­ne­go w dniach 18–25 stycz­nia, były sło­wa zaczerp­nię­te z 1 Listu św. Paw­ła do Tes­sa­lo­ni­czan: „Nie­ustan­nie się módl­cie”. Do nich nawią­za­li w krót­kiej reflek­sji paste­rze Kościo­łów. Gospo­darz o. Sta­ni­sław Gli­sta OFM­Conv z klasz­to­ru fran­cisz­ka­nów pod­kre­ślił, że tego­rocz­ny tydzień modlitw o jed­ność obcho­dzo­ny jest po raz set­ny. „Nie­przy­pad­ko­wo w tym roku jako temat wybra­no modli­twę. Jest to dosko­na­ła puen­ta, któ­ra wyra­ża sed­no spo­tkań i zma­gań o jed­ność” – zauwa­żył fran­cisz­ka­nin.

„Jedy­nie wte­dy, kie­dy modli­my się, otwie­ra­my się na Boga i odkry­wa­my, że On jest naszym Ojcem. Dopie­ro wte­dy może­my trak­to­wać innych ludzi jako naszych bra­ci i sio­stry, jako przy­ja­ciół, a nie wro­gów. My, chrze­ści­ja­nie róż­nych Kościo­łów Zie­mi Sanoc­kiej, powin­ni­śmy dalej spo­ty­kać się na modli­twie i przy wspól­nym sto­le, aby jesz­cze bar­dziej otwie­rać się na Boga i na sie­bie nawza­jem” – powie­dział o. Gli­sta.

Ks. Jan Anto­no­wicz, pro­boszcz pra­wo­sław­nej kate­dral­nej para­fii Trój­cy Świę­tej w Sano­ku wyra­ził głę­bo­kie zado­wo­le­nie z tego, że dzię­ki spo­tka­niom eku­me­nicz­nym zmie­ni­ło się nasta­wie­nie do Kościo­łów, któ­re w Pol­sce są mniej­szo­ścią. „Te spo­tka­nia mają zauwa­żal­ne prze­ło­że­nie na grunt codzien­ne­go życia. Wier­ni nasze­go Kościo­ła są bar­dziej sza­no­wa­ni, bar­dzo nas to cie­szy” – stwier­dził pra­wo­sław­ny dusz­pa­sterz. Jak powie­dział pastor Kościo­ła Adwen­ty­stów Dnia Siód­me­go Miro­sław Hara­sim, udział w tygo­dniu modlitw jest dla nie­go wiel­kim przy­wi­le­jem. On tak­że pod­kre­ślił, że isto­tą tych spo­tkań jest modli­twa. „Życzę sobie i wam, aby­śmy jesz­cze wię­cej cza­su poświę­ca­li na modli­twę, medy­ta­cję, czy­ta­nie i roz­wa­ża­nie sło­wa Boże­go” – zakoń­czył swo­je wystą­pie­nie pastor.

„Modli­twa jest jak­by przy­tu­le­niem się duszy do Boga, podob­nie jak dziec­ko tuli się do kocha­ją­ce­go ojca. Tyl­ko wytrwa­ła, codzien­na modli­twa, peł­na ufno­ści i wia­ry, może przy­bli­żyć chrze­ści­jan do zjed­no­cze­nia mię­dzy sobą i z Bogiem” – pod­kre­ślił ks. Ryszard Rawic­ki pro­boszcz pol­sko­ka­to­lic­kiej para­fii Mat­ki Bożej Różań­co­wej w Sano­ku.

Według ks. Ire­ne­usza Kon­dro­wa, pro­bosz­cza grec­ko­ka­to­lic­kiej para­fii Świę­te­go Pro­ro­ka Elia­sza w Hłom­czy koło Sano­ka, aby móc doj­rza­le pro­wa­dzić dia­log eku­me­nicz­ny, nale­ży naj­pierw dobrze poznać i poko­chać swój Kościół. Tyl­ko sza­nu­jąc sie­bie i swo­je prze­ko­na­nia, moż­na sza­no­wać chrze­ści­jan innych Kościo­łów. Ele­men­tem pozna­nia wła­snej toż­sa­mo­ści jest przy­zna­nie się do popeł­nia­nia błę­dów i do grzesz­no­ści. „Modli­twa jest doświad­cze­niem obec­no­ści Boga, któ­ry prze­ba­cza grze­chy i wydo­by­wa z nas naj­szla­chet­niej­sze posta­wy” – powie­dział duchow­ny grec­ko­ka­to­lic­ki.

Tra­dy­cja spo­tkań eku­me­nicz­nych w Sano­ku roz­po­czę­ła się w 1998 roku, zaini­cjo­wa­ły ją oso­by świec­kie z Kościo­łów pra­wo­sław­ne­go i rzym­sko­ka­to­lic­kie­go. Orga­ni­za­to­ra­mi spo­tka­nia w Tygo­dniu Modlitw o Jed­ność Chrze­ści­jan są sanoc­cy fran­cisz­ka­nie, paste­rze poszcze­gól­nych Kościo­łów oraz Wspól­no­ta Domi­ni­kań­ska, od 15. lat dzia­ła­ją­ca przy para­fii fran­cisz­kań­skiej (zrze­sza ona oso­by świec­kie, żyją­ce na co dzień cha­ry­zma­tem domi­ni­kań­skim). Oprócz tych spo­tkań chrze­ści­ja­nie Zie­mi Sanoc­kiej kil­ka razy w roku orga­ni­zu­jąc wspól­ne nabo­żeń­stwa oraz wyda­rze­nia kul­tu­ral­ne i arty­stycz­ne.