Wolne w Święto Reformacji

31 paź­dzier­ni­ka lute­ra­nie obcho­dzą Świę­to Refor­ma­cji. W tym dniu wier­nym tego Kościo­ła przy­słu­gu­je pra­wo zwol­nie­nia od nauki lub pra­cy. Warun­ki tego zwol­nie­nia, jego for­ma, a tak­że roz­li­cze­nie nie­obec­no­ści spra­wia­ją jed­nak wie­le pro­ble­mów pra­cow­ni­kom dzia­łów kadr. Jak sobie z tym pora­dzić?

Choć zasa­dy udzie­la­nia zwol­nień nie nale­żą do skom­pli­ko­wa­nych, w prak­ty­ce czę­sto spo­ty­ka się nawet dość dziw­ne pró­by pora­dze­nia sobie z tym pro­ble­mem. Oprócz udzie­la­nia w tym dniu urlo­pu (czę­sto “na żąda­nie”), spo­ty­ka się nawet udzie­la­nie urlo­pu bez­płat­ne­go, a nawet bar­dziej kar­ko­łom­ne sposoby.Tymczasem roz­li­cze­nie tych nie­obec­no­ści jest dużo prost­sze.

Pra­wo do zwol­nie­nia wyni­ka z art. 14 usta­wy z dnia 13 maja 1994 r. o sto­sun­ku Pań­stwa do Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go w Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej. Wymie­nia on trzy świę­ta: 1) Wiel­ki Pią­tek — Pamiąt­ka Śmier­ci Chry­stu­sa Pana2) Świę­to Wnie­bo­wstą­pie­nia Chry­stu­sa Pana oraz3) 31 paź­dzier­ni­ka — Świę­to Refor­ma­cji.

Zwol­nie­nie od nauki

Zgod­nie z art. 42 usta­wy z dnia 17 maja 1989 r. o gwa­ran­cjach wol­no­ści sumie­nia i wyzna­nia, zwol­nie­nie od nauki przy­słu­gu­je na proś­bę zain­te­re­so­wa­ne­go. W imie­niu osób nie­peł­no­let­nich wnio­sek skła­da­ją rodzi­ce lub opie­ku­no­wie praw­ni. Proś­bę o zwol­nie­nie od nauki skła­da się do szko­ły, przy czym poję­cie to obej­mu­je też pla­ców­ki oświa­to­wo-wycho­waw­cze, opie­kuń­czo-wycho­waw­cze i szko­ły wyż­sze. Powin­no się tego doko­nać w spo­sób przy­ję­ty w danej szko­le, co naj­czę­ściej ozna­cza krót­kie pismo skie­ro­wa­ne do wycho­waw­cy kla­sy, a w przy­pad­ku szkół wyż­szych, poda­nie do dzie­ka­na wydzia­łu. Wła­ści­wie powin­no się tego doko­nać na począt­ku roku szkol­ne­go (aka­de­mic­kie­go), choć dopusz­czal­ne jest zło­że­nie proś­by w toku nauki, nie póź­niej jed­nak niż na 7 dni przed dniem zwolnienia.Szkoła ma obo­wią­zek okre­ślić spo­sób wyrów­na­nia zale­gło­ści dydak­tycz­nych spo­wo­do­wa­nych zwol­nie­niem.

Zwol­nie­nie od pra­cy

Zwol­nie­nie od pra­cy rów­nież udzie­la­ne jest na wnio­sek zain­te­re­so­wa­ne­go. Pra­cow­nik zgła­sza nie­obec­ność co naj­mniej 7 dni przed ter­mi­nem zwol­nie­nia. Pra­co­daw­ca może naka­zać pra­cow­ni­ko­wi odpra­co­wa­nie zwol­nie­nia, bez pra­wa do dodat­ko­we­go wyna­gro­dze­nia za pra­cę w dni usta­wo­wo wol­ne od pra­cy lub za pra­cę w godzi­nach nad­licz­bo­wych, nie ma jed­nak takie­go obo­wiąz­ku. Dla­te­go w zakła­dach, w któ­rych nie ma takiej moż­li­wo­ści odpraw­co­wy­wa­nie nie jest sto­so­wa­ne. Jeże­li pra­co­daw­ca chciał­by odpra­co­wa­nia nie­obec­no­ści, musi powia­do­mić pra­cow­ni­ka naj­póź­niej 3 dni przed dniem zwolnienia.Niezależnie od wybra­ne­go warian­tu, dzień zwol­nie­nia jest trak­to­wa­ny jak dzień usta­wo­wo wol­ny od pra­cy. W przy­pad­ku warian­tu z odpra­co­wa­niem, dzień odpra­co­wa­nia trak­to­wać nale­ży jak zwy­kły dzień robo­czy.

Powyż­sze zasa­dy mają zasto­so­wa­nie wyłącz­nie do lute­ran. Zasa­dy udzie­la­nia zwol­nień oraz dni wol­ne od pra­cy i nauki róż­nią się w zależ­no­ści od wyzna­nia.

Na zakoń­cze­nie war­to pod­kre­ślić, że pra­co­daw­cy (ani odpo­wied­nio dyrek­to­ro­wi szko­ły czy dzie­ka­no­wi) nie przy­słu­gu­je pra­wo odmo­wy udzie­le­nia zwol­nie­nia wyzna­nio­we­go.