10-lecie obecności Braci Kapucynów w Kielcach

Bra­cia Mniej­si Kapu­cy­ni pro­win­cji kra­kow­skiej, pra­cu­ją­cy w cen­trum Kielc obcho­dzą swój jubi­le­usz. We wrze­śniu bie­żą­ce­go roku mija rów­no 10 lat odkąd brą­zo­wi mni­si poja­wi­li się po raz pierw­szy w sto­li­cy Zie­mi Świę­to­krzy­skiej, wzbu­dza­jąc wiel­ką cie­ka­wość i zaufa­nie lokal­nej spo­łecz­no­ści, któ­ra do tej pory z zakon­ni­ka­mi w samym mie­ście nie mia­ła stycz­no­ści.

W nie­dzie­lę 23 wrze­śnia o godzi­nie 12 w kie­lec­kim nowym koście­le pod wezwa­niem Świę­te­go Fran­cisz­ka z Asy­żu, uro­czy­stą Eucha­ry­stię z tej oka­zji odpra­wi ordy­na­riusz die­ce­zji kie­lec­kiej bp Kazi­mierz Ryczan. Pod­czas uro­czy­sto­ści zosta­nie tak­że poświę­co­ny dzwon, dla nowo wznie­sio­nej świą­ty­ni przy uli­cy War­szaw­skiej 33.

Pod­czas obcho­dów pię­cio­le­cia para­fii w 2002 roku, pierw­szy pro­boszcz para­fii o. gwar­dian Marek Mete­li­ca powie­dział m. in. : — „Bar­dzo cie­szy­my się obec­no­ścią tych ludzi, któ­rzy od począt­ku obda­rza­li nas tutaj wiel­ką życz­li­wo­ścią, ser­decz­no­ścią, poma­ga­li nam od pierw­szych chwil, cze­go doświad­cza­my do tej pory. Te pięć lat nie były dłu­gie, ale bar­dzo boga­te w wyda­rze­nia”- dodał. O. Metel­li­ca podzię­ko­wał bisku­po­wi ordy­na­riu­szo­wi i kapła­nom die­ce­zjal­nym za pomoc w wej­ście w spe­cy­fi­kę pra­cy dusz­pa­ster­skiej i atmos­fe­rę mia­sta, wspo­mi­nał zawsze życz­li­we­go zako­ni­kom zmar­łe­go bisku­pa Mie­czy­sła­wa Jawor­skie­go.

Spro­wa­dze­nie przez kie­lec­kie­go bisku­pa ordy­na­riu­sza Kazi­mie­rza Rycza­na do mia­sta zakon­ni­ków z praw­dzi­we­go zda­rze­nia, któ­rych nigdy w samych Kiel­cach nie było, oka­za­ło się nie­zwy­kle istot­ne dla pro­wa­dze­nia dzia­łal­no­ści dusz­pa­ster­skiej. Miesz­kań­cy Kielc, a nawet całej die­ce­zji kie­lec­kiej przy­ję­li bra­ci zakon­nych bar­dzo cie­pło, odwie­dza­li klasz­tor bar­dzo licz­nie i czy­nią to do dnia dzi­siej­sze­go, nie tyl­ko z uwa­gi na spe­cy­ficz­ny cha­ry­zmat, otwar­te­go kon­fe­sjo­na­łu i moż­li­wość łatwe­go pra­wie cało­dnio­we­go dostę­pu do sakra­men­tu poku­ty i pojed­na­nia. Przy nowej para­fii powsta­ło mnó­stwo nowych wspól­not o róż­nym cha­rak­te­rze, a bra­cia kapu­cy­ni moc­no i kon­se­kwent­nie zaan­ga­żo­wa­li się w dzia­łal­ność Kościo­ła lokal­ne­go, w dzia­łal­ność kul­tu­ral­ną, spo­łecz­ną i socjal­ną.

Bra­cia kapu­cy­ni poka­za­li nie­spo­ty­ka­ny dotąd w Kiel­cach i w die­ce­zji styl dzia­łal­no­ści dusz­pa­ster­skiej, opar­ty na zaufa­niu i otwar­to­ści do każ­de­go. Nie spo­sób wymie­nić całe­go dobra, jakie­go uda­ło się doko­nać przez minio­ne 10 lat. Wie­le jest w tym tak­że osią­gnięć na niwie eku­me­nicz­nej, a dzię­ki temu i inne para­fie dostrze­gły potrze­bę i koniecz­ność takich dzia­łań. Z ini­cja­ty­wy bra­ci mniej­szych Kapu­cy­nów tyl­ko do 2005 roku zor­ga­ni­zo­wa­no w mie­ście i die­ce­zji kie­lec­kiej pra­wie 250 ini­cja­tyw o cha­rak­te­rze eku­em­nicz­no-kul­tu­ral­nym, z cze­go kil­ka­na­ście przy­cią­gnę­ło zain­te­re­so­wa­nych tą tema­ty­ką nie­mal z całej Pol­ski.

Histo­ria para­fii.

Dzię­ki sta­ra­niom bpa Kazi­mie­rza Rycza­na i życz­li­wej posta­wie władz mia­sta Kiel­ce, w maju 1997 r. doko­na­no prze­ka­za­nia budyn­ku po Insty­tu­cie Bio­lo­gii Wyż­szej Szko­ły Peda­go­gicz­nej (i wcze­śniej po Szko­le Pod­sta­wo­wej nr 3) przy ul. War­szaw­skiej 33 , dla die­ce­zji kie­lec­kiej w ramach zwro­tu mie­nia kościel­ne­go.

Cały teren wraz z budyn­kiem biskup ordy­na­riusz natych­miast prze­ka­zał Pro­win­cji Kra­kow­skiej Zako­nu Bra­ci Mniej­szych Kapu­cy­nów. 24 czerw­ca 1997 roku doko­na­no ofi­cjal­ne­go prze­ka­za­nia dział­ki 1,25 ha i od tego dnia pierw­si Kapu­cy­ni — bra­cia o. Marek Mete­li­ca (pierw­szy pro­boszcz) i o. Piotr Nowak — zamiesz­ka­li w budyn­ku po Insty­tu­cie Bio­lo­gii. Wkrót­ce dołą­czył do nich kolej­ny mnich o. Karol Jopek, póź­niej­szy pierw­szy wika­riusz domu zakon­ne­go.

Na począt­ku warun­ki do pra­cy w nowym miej­scu były bar­dzo trud­ne. Nie było dosłow­nie nicze­go. Nie było wody, kana­li­za­cji i prą­du. Nie było żad­ne­go krze­sła ani sto­łu, o łóż­kach nie wspo­mi­na­jąc Dzię­ki pomo­cy kra­kow­skiej Pro­win­cji Zakon­nej bra­ci mniej­szych Kapu­cy­nów, wkrót­ce powo­li wszyst­ko zacę­ło zmie­niać swój obraz. Zakon­ni­cy nawią­za­li kon­tak­ty z miej­sco­wym ducho­wień­stwem, sio­stra­mi zakon­ny­mi i oso­ba­mi świec­ki­mi.

W lip­cu roz­po­czął się czas remon­tów — uru­cha­mia­nie insta­la­cji, przy­go­to­wy­wa­nie łazie­nek i sani­ta­ria­tów, a w następ­nym mie­sią­cu przy­go­to­wy­wa­nie pokoi. W sierp­niu też roz­po­czął się remont sali prze­zna­czo­nej na kapli­cę. Były to trzy mie­sią­ce wytę­żo­nej pra­cy. Mni­chom poma­ga­li w tym kle­ry­cy z kapu­cyń­skie­go semi­na­rium z Kra­ko­wa.

2 listo­pa­da 1997 r. biskup ordy­na­riusz Kazi­mierz Ryczan przy udzia­le ks. bpa Mie­czy­sła­wa Jawor­skie­go, ducho­wień­stwa die­ce­zjal­ne­go, zakon­ne­go i wie­lu oso­bi­sto­ści mia­sta doko­nał otwar­cia i poświę­ce­nia kapli­cy p.w. św. Fran­cisz­ka z Asy­żu, któ­ra od 30 listo­pa­da 1997 r. peł­ni rolę kościo­ła para­fial­ne­go nowo powsta­łej para­fii pod opie­ką tego same­go patro­na. Para­fia liczy pra­wie 11 tysię­cy wier­nych i jest usy­tu­owa­na w samym ser­cu mia­sta. Obej­mu­je ona zie­lo­ny teren dziel­nic Sady i Szy­dłó­wek Dol­ny zamknię­ty uli­ca­mi: IX Wie­ków Kielc, War­szaw­ską, Jesio­no­wą i rze­ką Sil­ni­cą.

W 1998 roku zosta­ło roze­bra­ne pół­noc­ne skrzy­dło sta­re­go budyn­ku uczel­nia­ne­go (powsta­łe­go w 1939 roku) i uru­cho­mio­ne dal­sze pomiesz­cze­nia dusz­pa­ster­skie. Pra­ce adap­ta­cyj­no-remon­to­we przy kapli­cy i następ­nych salach były kon­ty­nu­owa­ne w mia­rę potrzeb dusz­pa­ster­skich.

Przy para­fii dzia­ła obec­nie kil­ka­na­ście róż­no­rod­nych wspól­not para­fial­nych To wła­śnie przy tej para­fii kapu­cy­nów w Kiel­cach trwa­ją przez cały rok spo­tka­nia eku­me­nicz­ne i modli­twy o pokój o pojed­na­nie podzie­lo­nych chrze­ści­jan ze śpie­wem kano­nów z Taize.

Przez te lata zmie­nia­ła się też sama wspól­no­ta zakon­na. W Domu Zakon­nym Bra­ci Kapu­cy­nów przy ul. War­szaw­skiej 33 w Kiel­cach pra­co­wa­li już obok wyżej wymie­nio­nych tacy ojco­wie jak: o. Kon­stan­ty Dry­ja, o. Janusz Pał­ka, o. Sta­ni­sław Żmu­da, o. Jere­miasz Truś, o. Zbi­gniew Kasper­czak, o. Janusz Maroń, o. Tomasz Woło­szyn, o. Grze­gorz Sko­czy­las, o. Piotr Arku­szew­ski, o. Bogu­sław Szczy­gieł, o. Krzysz­tof Zając, o. Daniel Dołhań, o. Krzysz­tof Juzba, o. Krzysz­tof Czecz­ko, o. Leszek Sie­bert, o. Jerzy Zie­liń­ski, o. Woj­ciech Kwiat­kow­ski, o. Andrzej Rojew­ski, o. Marek Chmie­lew­ski, o. Rafał Ogó­rek, o. Adam Wró­bel, o. Adam Kul­pa.

W roku 2002 nastą­pi­ła tak­że zmia­na pro­bosz­cza i gwar­dia­na. Nowym pro­bosz­czem został mia­no­wa­ny o. Grze­gorz Mar­szał­kow­ski, któ­ry przy­był do Kielc z Gdań­ska, a jego zastęp­cą o. Janusz Pał­ka. Aktu­al­nie nale­ży do wspól­no­ty 8 bra­ci: Grze­gorz Mar­szał­kow­ski, Andrzej Bochyń­ski, Jerzy Sto­pa, Wit Urba­nik, Jerzy Marć, Ser­giusz Ślę­zak, Krzysz­tof Turek, Mariusz Urba­nek.

W dniu 23 wrze­śnia 2003 roku ks. bp Marian Flor­czyk, sufra­gan pomoc­ni­czy die­ce­zji kie­lec­kiej doko­nał uro­czy­ste­go roz­po­czę­cia budo­wy.. Doko­nał tego wraz z ówcze­snym Pro­win­cja­łem Bra­ci Kapu­cy­nów o. Jac­kiem Wali­gó­rą i Pre­zy­den­tem Mia­sta Kiel­ce Woj­cie­chem Lubaw­skim. Pozwo­le­nie na budo­wę para­fia uzy­ska­ła w dniu 16 X 2003 roku w 25 rocz­ni­cę pon­ty­fi­ka­tu Jana Paw­ła II. Pra­ce przy fun­da­men­tach roz­po­czę­to 20 X 2003 roku.

15 V 2004 roku roz­po­czę­to kolej­ny etap budo­wy — stan suro­wy kościo­ła. W dniach 27 V — 7 VI 2004 roku mia­ła miej­sce Para­fial­na Piel­grzym­ka do Rzy­mu. Jej celem było poświę­ce­nie kamie­nia węgiel­ne­go u Papie­ża Jana Paw­ła II na audien­cji 2 VI 2004 w Waty­ka­nie. Kamień węgiel­ny i akt erek­cyj­ny wmu­ro­wy­wał oso­bi­ście biskup ordy­na­riusz kie­lec­ki ks. bp Kazi­mierz Ryczan w dniu 23 IX 2004 roku. W tym też roku odpra­wio­no po raz pierw­szy Paster­kę pod gołym nie­bem w murach nowej świą­ty­ni.

W roku 2005 w dniu 26 IV po prze­rwie zimo­wej wzno­wio­no budo­wę świą­ty­ni. W dniach 08 — 12 VIII 2005 zosta­ła odno­wio­na i wyma­lo­wa­na kapli­ca po 8 latach eks­plo­ata­cji. W dniach 14 — 16 IX 2005 roku uda­ło się przy­kryć nawę głów­ną skle­pie­niem z ele­men­tów żel­be­to­wych pre­fa­bry­ko
wanych. 18 ele­men­tów o łącz­nym cię­ża­rze 350 ton za pomo­cą dźwi­gu sta­nę­ło na przy­go­to­wa­nym gzym­sie. Pod nowym skle­pie­niem zosta­ły odpra­wio­ne czte­ry uro­czy­ste Eucha­ry­stie w dniach: 23 IX (Ojciec Pio), 4 X (odpust), 11 X (bierz­mo­wa­nie) i 25 XII (Paster­ka).