Anglikanie w Bagdadzie

Po raz pierw­szy po woj­nie, przy zacho­wa­niu
nad­zwy­czaj­nych środ­ków bez­pie­czeń­stwa, odpra­wio­no w Ira­ku angli­kań­skie
nabo­żeń­stwo. Kościół św. Jerze­go w Bag­da­dzie nie posia­dał duchow­ne­go od cza­su
woj­ny w Zato­ce Per­skiej w 1991 r. Ofi­cjal­nie nie ist­nia­ła też angli­kań­ska
kon­gre­ga­cja.

Liczą­ce­mu 100 osób zbo­ro­wi spe­cjal­ne życze­nia prze­słał biskup Cypru i Zato­ki, wie­leb­ny Cli­ve Hand­ford. Pur­pu­rat szu­ka obec­nie duchow­ne­go, któ­ry mógł­by słu­żyć bag­dadz­kiej kon­gre­ga­cji w peł­nym wymia­rze cza­so­wym. Rzecz­nicz­ka bisku­pa stwier­dzi­ła, że musi to być oso­ba rozu­mie­ją­ca irac­ką kul­tu­rę, wyczu­lo­na na potrze­by regio­nu.

- Pod­czas nabo­żeń­stwa przed kościo­łem sta­ła uzbro­jo­na straż — opo­wia­da kano­nik Andrew Whi­te, spe­cjal­ny wysłan­nik arcy­bi­sku­pa Can­ter­bu­ry na Bli­ski Wschód. — Nad naszy­mi gło­wa­mi latał heli­kop­ter jak to było pod­czas bom­bar­do­wań — doda­je. Whi­te poin­for­mo­wał tak­że, że sala tro­no­wa Sad­da­ma Hus­se­ina zosta­ła zmie­nio­na na kapli­cę dla żoł­nie­rzy.

Zda­niem Andrew Whi­te­’a, choć wśród Ira­kij­czy­ków dostrzec moż­na znacz­ną libe­ra­li­za­cję, chrze­ści­ja­nie wciąż czu­ją się tam nie­pew­nie.