Apostołowie ekumenizmu

Na 14 lute­go przy­pa­da w Koście­le­rzym­sko­ka­to­lic­kim wspo­mnie­nie św. Cyry­la i Meto­de­go. Ci dwaj bra­cia żyli w IX w., w cza­sie nara­sta­ją­ce­go roz­dź­wię­ku mię­dzy wschod­nią i zachod­nią czę­ścią Kościo­ła, gdy roz­go­rzał już spór o sła­wet­ne „Filio­que”. Mimo to potra­fi­li w swym dzia­ła­niu zacho­wać prak­tycz­ną jed­ność ekle­zjal­ną, sta­jąc się praw­dzi­wy­mi pre­kur­so­ra­mi eku­me­ni­zmu. Z tego wzglę­du sło­wo o nich powin­no zna­leźć swe miej­sce rów­nież w tym ser­wi­sie. Z pocho­dze­nia byli Gre­ka­mi z Tes­sa­lo­nik (obec­nie Salo­ni­ki), a ich imio­na chrzest­ne to Kon­stan­tyn i Michał. Pierw­szy z nich stu­dio­wał w Kon­stan­ty­no­po­lu, a po świę­ce­niach kapłań­skich był biblio­te­ka­rzem przy słyn­nym koście­le Hagia Sophia, a następ­nie sekre­ta­rzem i dorad­cą patriar­chy cesar­skiej sto­li­cy — Igna­ce­go. Żywo­ta swe­go dopeł­nił w Rzy­mie. Meto­dy z kolei roz­po­czął karie­rę jako bizan­tyń­ski urzęd­nik, zaś po śmier­ci Cyry­la otrzy­mał świę­ce­nia kapłań­skie i bisku­pie z rąk papie­ża Hadria­na II. Obaj bra­cia mie­li odwa­gę prze­kra­cza­nia gra­nic kul­tu­ry, w któ­rej się uro­dzi­li i wycho­wa­li, sta­jąc się naj­pierw apo­sto­ła­mi Sło­wian, potem zaś łącz­ni­kiem mię­dzy wschod­nią i zachod­nią czę­ścią nie­po­dzie­lo­ne­go jesz­cze Kościo­ła.

Razem gło­si­li Ewan­ge­lię na tere­nach obec­nej Chor­wa­cji, Węgier, Czech, Sło­wa­cji i Pol­ski. Co istot­ne, misję swą pro­wa­dzi­li w łącz­no­ści zarów­no z Rzy­mem jak i Kon­stan­ty­no­po­lem. Sło­wo Boże gło­si­li Sło­wia­nom w ich wła­snym języ­ku. Na potrze­by prze­po­wia­da­nia opra­co­wa­li gła­go­li­cę – pierw­sze pismo sło­wiań­skie, opar­te na alfa­be­cie grec­kim, a następ­nie roz­po­czę­li prze­kład Biblii na język sło­wiań­ski. Po Piśmie prze­ło­ży­li na język Sło­wian księ­gi litur­gicz­ne, kła­dąc pod­wa­li­ny pod litur­gię sta­ro-cer­kiew­no-sło­wiań­ską. Cyryl i Meto­dy wyprze­dza­li swój czas toru­jąc dro­gę kon­cep­cji, któ­ra znacz­nie póź­niej zyska mia­no inkul­tu­ra­cji Ewan­ge­lii. Zewsząd oskar­ża­ni o here­zję, potra­fi­li uzy­skać apro­ba­tę papie­ża Hadria­na II dla zlo­ka­li­zo­wa­nej litur­gii, prze­ła­mu­jąc panu­ją­cy dotąd mono­pol gre­ki i łaci­ny.

Zapra­szam do samo­dziel­nych poszu­ki­wań mate­ria­łów na temat św. Cyry­la i Meto­de­go.

Patrz: Ency­kli­ka Jana Paw­ła II “Sla­vo­rum Apo­sto­li”