Biskupstwo dla kobiet

Kolej­ny Kościół angli­kań­ski będzie miał kobie­ty na cze­le swo­ich die­ce­zji. Zwo­len­ni­cy powo­ły­wa­nia kobiet na urząd bisku­pa mają nadzie­ję, że za przy­kła­dem Epi­sko­pal­ne­go Kościo­ła Szkoc­kie­go (angli­kań­skie­go) tak­że Kościół Anglii – dzier­żą­cy hono­ro­wy pry­mat w świa­to­wej Wspól­no­cie Angli­kań­skiej – podej­mie podob­ną decy­zję.

Jak infor­mo­wa­li­śmy (Biskup-kobie­ta dla Szko­cji) pro­blem ordy­na­cji bisku­piej kobiet był jed­nym z tema­tów obra­du­ją­ce­go Syno­du szkoc­kich angli­ka­nów. 12 czerw­ca br, sto­sun­kiem gło­sów 118 do 24 (w tym wszy­scy bisku­pi gło­so­wa­li na “tak”) Synod osta­tecz­nie zaak­cep­to­wał moż­li­wość powo­ły­wa­nia kobiet na urząd bisku­pów, dotąd zare­zer­wo­wa­ny wyłącz­nie dla męż­czyzn. Otwie­ra to dro­gę do powo­ła­nia pierw­szej na Wyspach Bry­tyj­skich kobie­ty na urząd bisku­pa w Koście­le Angli­kań­skim.

Decy­zja Syno­du zosta­ła pod­ję­ta po dłu­giej deba­cie w całym Koście­le. Pod­czas zeszło­rocz­ne­go Syno­du Gene­ral­ne­go przy­tła­cza­ją­ca więk­szość z 156 człon­ków przy­ję­ła uchwa­łę na rzecz bisku­pich świę­ceń dla kobiet. Uchwa­ła ta otwo­rzy­ła we wszyst­kich die­ce­zjach i para­fiach angli­kań­skich w Szko­cji rocz­ną deba­tę na ten temat.

W chwi­li obec­nej jedy­nie Kościo­ły Angli­kań­skie w USA, Kana­dzie i Nowej Zelan­dii powo­ła­ły kobie­ty na urząd bisku­pi. Kościół angli­kań­ski w Irlan­dii pod­jął decy­zję o ordy­na­cji bisku­piej kobiet, lecz nie do tej pory żad­na kobie­ta nie peł­ni tej posłu­gi.

W prze­ci­wień­stwie bisku­pów-kobiet wie­le Kościo­łów angli­ka­sń­skich posia­da już księ­ży-kobie­ty. 11 listo­pa­da 1992 r., Synod Gene­ral­ny Kościo­ła Anglii gło­so­wał za dopusz­cze­niem kobiet do kapłań­stwa, pięć lat wcze­śniej zaś wyświę­cił pierw­sze kobie­ty do posłu­gi dia­ko­na­tu. Obec­nie 1/5 księ­ży Kościo­ła Anglii to kobie­ty. Synod Szkoc­kie­go Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go zgo­dził się na świę­ce­nia kobiet w 1993 i 1994 r., kobie­ty wyświę­co­no zaś po raz pierw­szy w grud­niu 1994. r.

Fak­ty te poprze­dzi­ła bli­sko 70 let­nia, for­mal­na dys­ku­sja w łonie Wspól­no­ty Angli­kań­skiej. W 1920 r. Kon­fe­ren­cja Lam­beth – gro­ma­dzą­ca przed­sta­wi­cie­li wszyst­kich Kościo­łów nale­żą­cych do Wspól­no­ty Angli­kań­skiej – po raz pierw­szy w histo­rii roz­wa­ża­ła moż­li­wość świę­ceń kobiet.

Pierw­sza kobie­ta otrzy­ma­ła w Koście­le angli­kań­skim świę­ce­nia w 1944 r., w Hong Kon­gu. W latach 60 tych i 70 tych ubie­głe­go wie­ku, w poszcze­gól­nych Kościo­łach na całym świe­cie sze­ro­ko roz­wi­nę­ły swą dzia­łal­ność ruchy na rzecz świę­ceń kobiet. W 1974 r. odby­ła się — nie-kano­nicz­na wów­czas — ordy­na­cja 11 kobiet w USA. Osta­tecz­nie Epi­sko­pal­ny Kościół w Sta­nach Zjed­no­czo­nych ofi­cjal­nie dopu­ścił kobie­ty do świę­ceń w 1976 r.

Biskup-kobie­ta dla Szko­cji

Unia w szkoc­ką kra­tę

Epi­sko­pal­ny Kościół Szkoc­ki