Członkostwo w Kościele na czas określony

Pro­jekt wyszedł z ini­cja­ty­wy jed­ne­go z duchow­nych, pasto­ra Ste­fa­na Mol­la, któ­ry w imie­niu komi­sji zapre­zen­to­wał człon­kom kon­fe­ren­cji zało­że­nia wnio­sku. Według duchow­ne­go coraz wię­cej ludzi postrze­ga przy­na­leż­ność do insty­tu­cjo­nal­ne­go Kościo­ła w for­mie zobo­wią­za­nia na całe życie bar­dziej jako balast niż przy­stań bez­pie­czeń­stwa i sta­bi­li­za­cji, dla­te­go też Kościół powi­nien odpo­wia­dać na takie potrze­by i nie bać się wypły­nąć na nie­pew­ne morze.

Komi­sja pod prze­wod­nic­twem ks. Mol­la zapro­po­no­wa­ła, aby obok tra­dy­cyj­ne­go człon­ko­stwa w Koście­le, wpro­wa­dzić nową, ogra­ni­czo­ną cza­so­wo opcję przy­na­leż­no­ści kościel­nej z moż­li­wo­ścią prze­dłu­że­nia o kolej­ny rok.

Obec­nie szwaj­car­scy meto­dy­ści, któ­rych jurys­dyk­cja obej­mu­je tak­że Fran­cję i Afry­kę Pół­noc­ną, roz­róż­nia­ją mię­dzy człon­ka­mi a tzw. przy­ja­ciół­mi Kościo­ła. Według pomy­sło­daw­ców wpro­wa­dze­nie człon­ko­stwa na czas okre­ślo­ny zastą­pi­ło­by i tak nie­umo­co­wa­ną w pra­wie funk­cję „przy­ja­ciół” i pozwo­li­ło­by na bar­dziej ela­stycz­ne podej­ście do potrzeb ducho­wych i wyzwań dusz­pa­ster­skich, szcze­gól­nie wobec tych osób, któ­re wcze­śniej nie mia­ły kon­tak­tu z meto­dy­zmem. – Każ­dy powi­nien mieć szan­sę, aby prze­my­śleć swój zwią­zek z Kościo­łem, a ta rela­cja jest raz moc­niej­sza, a raz słab­sza – prze­ko­ny­wał ks. Moll.

Die Syno­de der #Metho­di­sten-Kir­che in der Schweiz/Frankreich/Nordafrika tagt die­ses Jahr wie­der in Präsenz-Form. U.a. bera­ten die Dele­gier­ten, ob es neu auch eine zeitlich befri­ste­te Kir­chen-Mit­glied­schaft geben soll.
(Bild: S.F., EMK) https://t.co/P5ZvaEwgtH @emkde @globalumc

— Ev.-method. Kir­che Schwe­iz (@EMKschweiz) June 1, 2022

Pod­czas obrad kon­fe­ren­cji dys­ku­to­wa­no nad impli­ka­cja­mi teo­lo­gicz­no-litur­gicz­ny­mi takiej decy­zji, gdyż w tra­dy­cji meto­dy­stycz­nej chrzest nie jest rów­no­znacz­ny z przy­ję­ciem do Kościo­ła meto­dy­stycz­ne­go, co nastę­pu­je dopie­ro póź­niej – w Szwaj­ca­rii są to uro­czy­ście orga­ni­zo­wa­ne nabo­żeń­stwa z odno­wie­nia­mi przy­rze­czeń chrzciel­nych, porów­ny­wal­ne do tra­dy­cyj­nej, ewan­ge­lic­kiej (lute­rań­skiej lub refor­mo­wa­nej) kon­fir­ma­cji. W rozu­mie­niu meto­dy­stycz­nym roz­róż­nia się mię­dzy chrzciel­ną przy­na­leż­no­ścią do Chry­stu­sa a przy­na­leż­no­ścią do Kościo­ła.

Wnio­sek spo­tkał się z ogrom­nym zain­te­re­so­wa­niem syno­da­łów, jed­nak­że stwier­dzo­no, że pozo­sta­je jesz­cze wie­le nie­wy­ja­śnio­nych kwe­stii, więc kwe­stia będzie roz­pa­try­wa­na na kolej­nej, dorocz­nej kon­fe­ren­cji Kościo­ła.

Syno­da­ło­wie dys­ku­to­wa­li tak­że nad mecha­ni­zma­mi pozwa­la­ją­cy­mi zacho­wać jed­ność struk­tur wobec róż­nych poglą­dów na temat sek­su­al­no­ści, w tym przede wszyst­kim spra­wę mał­żeństw jed­no­pł­cio­wych. Ostat­nio struk­tu­ry Zjed­no­czo­ne­go Kościo­ła Meto­dy­stycz­ne­go, któ­re­go czę­ścią są zarów­no szwaj­car­scy, jak i pol­scy meto­dy­ści, opu­ści­ły Kościo­ły meto­dy­stycz­ne z Rumu­nii i Buł­ga­rii, przy­łą­cza­jąc się do alter­na­tyw­nych, kon­ser­wa­tyw­nych struk­tur meto­dy­stycz­nych.

Szwaj­car­scy meto­dy­ści chcą pozo­stać jed­nym Kościo­łem mimo poważ­nych róż­nic zdań w tej i wie­lu innych kwe­stiach.