Działania mają swoje konsekwencje(?)

Tak w try­bie oznaj­mu­ją­cym zakoń­czył swe oświad­cze­nie na temat potwier­dze­nia ordy­na­cji Mary Glas­spo­ol angli­kań­ski „think thank” „Fucl­rum”. Czy­ta­my w nim, że oma­wia­na decy­zja „sta­no­wi jasne odrzu­ce­nie auto­ry­te­tu arcy­bi­sku­pa Can­ter­bu­ry, Kon­fe­ren­cji w Lam­beth, Spo­tka­nia Pry­ma­sów oraz Angli­kań­skiej Rady Kon­sul­ta­cyj­nej.”

W tym kon­tek­ście nabie­ra wyra­zi­sto­ści per­spek­ty­wa Spo­tka­nia Pry­ma­sów w stycz­niu 2011 roku, na któ­re, według „Ful­crum”, nie powin­na zostać zapro­szo­na pry­ma­ska Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go Sta­nów Zjed­no­czo­nych.

W podob­nym tonie wypo­wie­dzie­li się człon­ko­wie epi­sko­pal­nej orga­ni­za­cji „Com­mu­nion Part­ners”, któ­rzy dystan­su­ją się od decy­zji swo­je­go Kościo­ła na temat ordy­no­wa­nia na biskup­kę oso­by „żyją­cej w związ­ku sek­su­al­nym nie będą­cym mał­żeń­stwem”. Według „Com­mu­nion Parn­ters”, w obec­nej sytu­acjiw­zra­sta potrze­ba wpro­wa­dze­nia w życie „Przy­mie­rza Angli­kań­skie­go”, któ­re uła­twi­ło by die­ce­zjom i para­fiom Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go USA potwier­dze­nie swej przy­na­leż­no­ści do Wspól­no­ty Angli­kań­skiej.