Episkopalnych kontrowersji ciag dalszy

Na nie­co ponad dwa mie­sią­ce przed Kon­wen­cją Gene­ral­ną Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go USA, któ­ra odbę­dzie się w lip­cu br. w Ana­he­im w Kali­for­nii, gru­pa pięt­na­stu bisku­pów oraz trzech księ­ży wyda­ła oświad­cze­nie kwe­stio­nu­ją­ce dotych­cza­so­wą prak­ty­kę funk­cjo­no­wa­nia Kościo­ła. Zgod­nie z nią, Kon­wen­cja Gene­ral­na sta­no­wi naj­wyż­sze kościel­ne cia­ło legi­sla­cyj­ne.

Twór­cy doku­men­tu suge­ru­ją w nim, że kościel­ne die­ce­zje są nie­za­leż­ne i nie wią­żą ich decy­zje Kon­wen­cji. Ozna­cza­ło­by to, że die­ce­zje są upraw­nio­ne do sygno­wa­nia opra­co­wy­wa­ne­go wła­śnie „Przy­mie­rza Angli­kań­skie­go”, sta­no­wią­ce­go zestaw zasad, któ­re mia­ły­by wią­zać Pro­win­cje Wspól­no­ty Angli­kań­skiej, zagro­żo­nej roz­pa­dem na tle kon­tro­wer­sji doty­czą­cych m.in. sek­su­al­no­ści. Auto­rzy doku­men­tu, wśród któ­rych znaj­du­je się m.in. ks. Eph­ra­im Rad­ner będą­cy człon­kiem mię­dzy­na­ro­do­wej gru­py two­rzą­cej „Przy­mie­rze”, wyra­ża­ją swój nie­po­kój w związ­ku z opi­nia­mi kwe­stio­nu­ją­cy­mi zasad­ność przy­łą­cze­nia się doń epi­sko­pa­lian. „Przy­mie­rze” jest kry­ty­ko­wa­ne m.in. przez „Chi­ca­go Con­sul­ta­tion” – gru­pę zło­żo­ną z epi­sko­pal­nych i angli­kań­skich bisku­pów, duchow­nych i świec­kich, postu­lu­ją­cą zmia­nę dotych­cza­so­we­go sta­no­wi­ska Wspól­no­ty co do osób nie-hete­ro­sek­su­al­nych.

Podob­ny cha­rak­ter ma orga­ni­za­cja „Inte­gri­ty USA”, któ­ra ofi­cjal­ne ogło­si­ła „Oświad­cze­nie” mia­nem „pró­by pod­wa­że­nia misji i posłu­gi­wa­nia Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go”. Według ofi­cjal­ne­go sta­no­wi­ska „Inte­gri­ty USA”, oma­wia­ny doku­ment jest pró­bą wzmoc­nie­nia swej wła­dzy przez bisku­pów homo­fo­bów, któ­rzy ogra­ni­cza­ją rolę świec­kich i pozo­sta­łych duchow­nych w zarzą­dza­niu Kościo­łem.

Spra­wa „Przy­mie­rza Angli­kań­skie­go” będzie oma­wia­na pod­czas spo­tka­nia Angli­kań­skiej Rady Kon­sul­ta­cyj­nej (ACC), będą­cej jed­nym z „instru­men­tów jed­no­ści” Wspól­no­ty Angli­kań­skiej zło­żo­nym z bisku­pów, ducho­wień­stwa i świec­kich, któ­ra obra­du­je w dniach od 1 do 13 maja tego roku w King­ston na Jamaj­ce. Nie­za­leż­nie od ewen­tu­al­ne­go przy­ję­cia przez ACC „Przy­mie­rza” i pod­da­nia go pod roz­wa­gę trzy­dzie­stu ośmiu Pro­win­cjom Angli­can Com­mu­nion, pry­ma­ska Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go bp. Jef­ferts Scho­ri nie akcep­tu­je pomy­słu prac nad „Przy­mie­rzem” przez tego­rocz­ną Kon­wen­cję Gene­ral­ną tego Kościo­ła. W stycz­niu br. Rada Wyko­naw­cza Kościo­ła zade­cy­do­wa­ła, że poten­cjal­ne zaapro­bo­wa­nie „Przy­mie­rza Angli­kań­skie­go” musi wyma­gać trzy­let­nie­go okre­su stu­diów, jaki dzie­li Kon­wen­cje Gene­ral­ne Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go.

Jeden z sygne­ta­riu­szy oświad­cze­nia na temat funk­cjo­no­wa­nia Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go, bp die­ce­zji Alba­ny Wil­liam Love, w liście do swo­ich die­ce­zjan pisze, iż „… doku­ment ten nie został pomy­śla­ny, ani nie powi­nien być inter­pre­to­wa­ny, jako atak na biskup prze­wod­ni­czą­cą, lecz jako pró­ba osią­gnię­cia jasno­ści w obli­czu wiel­kie­go zamie­sza­nia co do praw­dzi­we­go zarzą­dza­nia, natu­ry orga­ni­za­cyj­nej oraz rela­cji pomię­dzy die­ce­zja­mi two­rzą­cy­mi Kościół Epi­sko­pal­ny, a tak­że związ­kiem każ­dej z die­ce­zji z szer­szą Wspól­no­tą Angli­kań­ską.”

Wyda­je się, że aktu­al­ne spo­tka­nie Angli­kań­skiej Rady Kon­sul­ta­cyj­nej oraz lip­co­wa Kon­wen­cja Gene­ral­na Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go zna­czą­co wpły­ną na kon­dy­cję Angli­can Com­mu­nion