Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Archidiecezji Lubelskiej w World Youth Alliance

W Dniu Chry­stu­sa Kró­la Wszech­świa­ta, według dwu­na­sto­let­niej już tra­dy­cji, gro­no mło­dych ludzi z Kato­lic­kie­go Sto­wa­rzy­sze­nia Mło­dzie­ży Archi­die­ce­zji Lubel­skiej (KSM AL) zło­ży­ło na ręce abp. Józe­fa Życiń­skie­go przy­rze­cze­nie, któ­re czy­ni kan­dy­da­ta for­mal­nie człon­kiem KSM AL. Po uro­czy­sto­ści w kate­drze lubel­skiej mło­dzież “kaese­mow­ska” w prze­mar­szu rado­ści po hasłem “Miłość nas przy­na­gla” prze­szła jed­ną z głów­nych ulic Lubli­na do gma­chu Kato­lic­kie­go Uni­wer­sy­te­tu Lubel­skie­go (KUL), gdzie – jak co roku – mia­ło miej­sce prze­mó­wie­nie gościa oraz uro­czy­ste roz­da­nie legi­ty­ma­cji człon­kow­skich.

KSM jest orga­ni­za­cją ist­nie­ją­cą w Pol­sce od 1934 r. Na okres 1952 – 1989 jej dzia­łal­ność zosta­ła zaka­za­na przez ówcze­sne wła­dze. Po 1989 KSM reak­ty­wo­wał swą dzia­łal­ność. Lubel­ski KSM powstał w 1991 r. sta­ra­nia­mi ks. Mie­czy­sła­wa Puze­wi­cza. Od tam­te­go cza­su pręż­nie się roz­wi­ja. Człon­ko­wie sto­wa­rzy­sze­nia w innych die­ce­zjach dzia­ła­ją zwy­kle we wła­snym regio­nie. „Nie chce­my się ogra­ni­czać tyl­ko do swo­je­go regio­nu” – przy­po­mi­nał na spo­tka­niu z mło­dzie­żą ks. Mie­czy­sław Puze­wicz, któ­re­go sta­ra­nia­mi w 1991 r.powstała lubel­ska pla­ców­ka KSMu.

Istot­nie “kaese­mo­wi­cze” lubel­scy chęt­nie udzie­la­ją się nie tyl­ko w kra­ju, poza Lubelsz­czy­zną, ale tak­że na świe­cie. Jeż­dżą na mię­dzy­na­ro­do­we kon­fe­ren­cje, na spo­tka­nia eku­me­nicz­ne oraz bio­rą aktyw­ny udział na zjaz­dach mło­dzie­żo­wych orga­ni­za­cji poza­rzą­do­wych.

Wie­lu lubel­skich człon­ków dzia­ła jako mło­dzież World Youth Allian­ce. Orga­ni­zu­ją pomoc spo­łecz­ną dla bez­ro­bot­nych, któ­rych licz­ba w cią­gu ostat­nich dwóch lat na Lubelsz­czyź­nie wzro­sła gwał­tow­nie. Wyjeż­dża­ją na sta­rze wolon­ta­riac­kie do Afry­ki. Kaese­mo­wi­cze zabie­ra­ją głos w spra­wach spo­łecz­nych, dys­ku­sjach nad waż­ny­mi kwe­stia­mi (jak abor­cja, euta­na­zja czy pra­wo osób tej samej płci do adop­to­wa­nia dzie­ci). Nie boją się trud­nych tema­tów. Uwa­ża­ją się za otwar­tych i rów­no­cze­śnie kry­tycz­nie nasta­wio­nych do prze­mian we współ­cze­snym świe­cie.

Pod­czas spo­tka­nia na KUL‑u swym doświad­cza­niem z ze spo­tka­nia World Youth Allian­ce w Nowym Jor­ku dzie­li­ła się była Pre­zes KSM na szcze­blu archi­die­ce­zjal­nym, Kata­rzy­na Sku­bisz. Na forum ONZ dys­ku­to­wa­na jest kwe­stia klo­no­wa­nia czło­wie­ka. Choć ist­nie­je gro­no prze­ciw­ni­ków tego przed­się­wzię­cia, zwo­len­ni­cy klo­no­wa­nia mają w śro­do­wi­skach zamoż­nych państw wyraź­ny wpływ na decy­zję rzą­dów w tej spra­wie.

W tej sytu­acji – mówi­ła do zebra­nych Sku­bisz – World Youth Allian­ce ponow­nie zade­kla­ro­wa­ła swo­je przy­stą­pie­nie do zobo­wią­za­nia prze­ciw każ­de­mu rodza­jo­wi klo­no­wa­nia czło­wie­ka. Orga­ni­za­cja uwa­ża, że klo­no­wa­nie ludzi nie­za­leż­nie od prze­sła­nek jest znie­wa­że­niem god­no­ści czło­wie­ka. Klo­no­wa­nie dla celów nauko­wych wyma­ga, by isto­ta ludz­ka powsta­ła, aby następ­nie ulec znisz­cze­niu. WYA zga­dza się z dekla­ra­cją Sta­nów Zjed­no­czo­nych, któ­ra gło­si, że zabi­ja­nie czło­wie­ka nigdy nie może być tłu­ma­czo­ne zakoń­cze­niem badań. Poza znie­wa­że­niem inte­gral­no­ści i god­no­ści oso­by ludz­kiej, klo­no­wa­nie czło­wie­ka pocią­ga za sobą inne pro­ble­my. Orga­ni­za­cja podzie­la zda­nie wie­lu dele­ga­tów i ana­li­ty­ków, któ­rzy mają oba­wy, że praw­ne przy­zwo­le­nie na klo­no­wa­nie czło­wie­ka stwo­rzy zapo­trze­bo­wa­nie na komór­ki jajo­we nie­zbęd­ne do tego postę­po­wa­nia, co z kolei uczy­ni cia­ło kobie­ty towa­rem han­dlo­wym. Oba­wia­my się, że na kobie­ty wywie­ra­ny będzie nacisk finan­so­wy zachę­ca­ją­cy do przyj­mo­wa­nia far­ma­ceu­ty­ków umoż­li­wia­ją­cych wyko­rzy­sty­wa­nie ich jaje­czek, co uła­twi ryzy­ko wyko­rzy­sty­wa­nia kobiet ubo­gich i sła­bych — wyra­ża zanie­po­ko­je­nie sze­fo­stwo WYA. Orga­ni­za­cja podzie­la rów­nież oba­wę kra­jów roz­wi­ja­ją­cych się, któ­re podej­rze­wa­ją, iż potrzeb­ne do badań środ­ki zamiast finan­so­wać pod­sta­wo­wy roz­wój, będą prze­zna­cza­ne na rzecz nie­etycz­nych badań nad embrio­na­mi, któ­re nota­be­ne obec­nie nie przy­no­szą rezul­ta­tów. Pod­czas gdy nego­cja­cje trwa­ją, WYA pra­cu­je z człon­ka­mi sta­no­wy­mi ONZ, wspie­ra­jąc ich sta­no­wi­sko odpo­wie­dzial­no­ści za prze­strze­ga­nie praw czło­wie­ka. Ich decy­zje będą mia­ły wpływ na to, jak przy­szłe poko­le­nia będą rozu­mieć i chro­nić pod­sta­wo­wą natu­rę i god­ność oso­by ludz­kiej, pod­kre­śla WYA. (źró­dło: www.duch.lublin.pl)

W tym roku przy­rze­cze­nie zło­ży­ło tyl­ko 51 osób. To bar­dzo mało w porów­na­niu z poprzed­ni­mi lata­mi. Od lat przy­rze­cze­nie skła­dał, kto chciał, dopusz­cza­no pra­wie każ­de­go, bez wzglę­du na to, na ile dobrze zdał spe­cjal­ny egza­min z wie­dzy o spo­łe­czeń­stwie i KSMie. W tym roku zaostrzo­no wyma­ga­nia.

„Oso­bi­ście uwa­żam, że licz­ba przy­rze­ka­ją­cych w tym roku świad­czy o doj­rza­ło­ści kan­dy­da­tów – powie­dział dla Maga­zy­nu Kata­rzy­na Gam­la z oddzia­łu w Kaniem. – Ta nie­wiel­ka licz­ba nowych człon­ków, jak i rado­sny prze­marsz do KUL uli­ca­mi mia­sta świad­czył chy­ba o ich lep­szej świa­do­mo­ści na temat tego, w co się anga­żu­ją i jak odpo­wie­dzial­nej spra­wy będą się musie­li pod­jąć. Spon­ta­nicz­ność kaese­mo­wi­czów jest też dowo­dem na to, że ludzie ci nie boją się zary­zy­ko­wać w życiu i nie oba­wia­ją się gło­sić Jezu­sa w świe­cie.”

Link:

Kato­lic­kie Sto­wa­rzy­sze­nie Mło­dzie­ży

Archi­die­ce­zja Lubel­ska

Trze­cia foto­gra­fia przed­sta­wia rzym­sko­ka­to­lic­ką archi­ka­te­drę pw. św. Jana Chrzci­cie­la i św. Jana Ewan­ge­li­sty.