Koronacja Ikony Matki Bożej Włoszczowskiej

3 czerw­ca w nie­dzie­lę o godzi­nie 11 odbę­dzie się uro­czy­sta koro­na­cja sły­ną­cej łaska­mi Iko­ny Mat­ki Bożej Opie­kun­ki Rodzin we Włosz­czo­we. Sto­li­ca Apo­stol­ska usto­sun­ko­wa­ła się pozy­tyw­nie do proś­by bisku­pa kie­lec­kie­go Kazi­mie­rza Rycza­na na koro­na­cję zabyt­ko­wej iko­ny i wyra­zi­ła zgo­dę na ozdo­bie­nie skro­ni Jezu­sa i Maryi papie­ski­mi dia­de­ma­mi.

Uro­czy­sto­ści, któ­rym będzie prze­wod­ni­czył Jego Emi­nen­cja Kar­dy­nał Hen­ryk Gul­bi­no­wicz (doko­na on rów­nież koro­na­cji obra­zu papie­ski­mi koro­na­mi), były metro­po­li­ta wro­cław­ski, odbę­dą się na miej­sco­wym sta­dio­nie spor­to­wym OSi­Ru we Włosz­czo­we. Homi­lię do zebra­nych piel­grzy­mów wygło­si biskup pomoc­ni­czy Kazi­mierz Gór­ny z Rze­szo­wa. Po cele­brze obraz zosta­nie w pro­ce­sji prze­nie­sio­ny do kościo­ła para­fial­ne­go. Następ­nie przy przy­go­to­wa­nym wcze­śniej ołta­rzu polo­wym odpra­wio­ne zosta­nie tzw. miste­rium maryj­ne oraz Msza św., któ­rą zakoń­czy Apel Maryj­ny. Eucha­ry­stię poprze­dzą Godzin­ki o Nie­po­ka­la­nym Poczę­ciu NMP oraz — w ramach przy­go­to­wa­nia piel­grzy­mów — kon­fe­ren­cja na temat rodzi­ny, któ­rą wygło­si zna­ny kie­lec­ki bibli­sta i teo­log ks. prof. dr hab. Hen­ryk Wit­czyk.

Koro­ny zosta­ły wcze­śniej poświę­co­ne i pobło­go­sła­wio­ne przez papie­ża Bene­dyk­ta XVI. Ordy­na­riusz die­ce­zji kie­lec­kiej biskup Kazi­mierz Ryczan w wyda­nym spe­cjal­nie na to wyda­rze­nie komu­ni­ka­cie, zachę­ca wier­nych, aby piel­grzy­mo­wa­li do obra­zu Maryi, kie­ru­jąc swo­je szcze­gól­ne zapro­sze­nie do mło­dych mał­żeństw i osób przy­go­to­wu­ją­cych się do przy­ję­cia sakra­men­tu mał­żeń­stwa. Hie­rar­cha pokre­ślił rów­nież, że uro­czy­sto­ści koro­na­cyj­ne będą oka­zją do wzmo­żo­nej modli­twy dzięk­czyn­nej i bła­gal­nej w inten­cji rodzin.

W listo­pa­dzie 2006 r. bp Kazi­mierz Ryczan, przy popar­ciu bisku­pów pol­skich i Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu, wysto­so­wał do Ojca Świę­te­go Bene­dyk­ta XVI sto­sow­ną proś­bę, do któ­rej dołą­czo­ny został list pod­pi­sa­ny przez pro­bosz­cza para­fii Wnie­bo­wzię­cia Naj­święt­szej Marii Pan­ny, księ­ży i przed­sta­wi­cie­li wier­nych świec­kich.

Na co dzień łaska­mi sły­ną­cy obraz MB Opie­kun­ki Rodzin (nazy­wa­ny tak­że Obra­zem Mat­ki Bożej Włosz­czow­skiej) moż­na zoba­czyć w dzie­kań­skiej i far­nej para­fii pod wezwa­niem Wnie­bo­wzię­cia NMP we Włosz­czo­wie przy uli­cy Par­ty­zan­tów.

Włosz­czo­wa — mia­sto liczą­ce dziś 10 750 miesz­kań­ców, leży wśród malow­ni­cze­go kra­jo­bra­zu, w pobli­żu wiel­kich obsza­rów leśnych, we wschod­niej czę­ści Niec­ki Włosz­czow­skiej, w dorze­czu rze­ki Pili­cy.

Udo­ku­men­to­wa­ne dzie­je Włosz­czo­wy się­ga­ją poło­wy XII w., choć pra­wa miej­skie z nada­nia kró­la Zyg­mun­ta I otrzy­ma­ła w 1539 r. Ród Sza­frań­ców uczy­nił z niej oży­wio­ny ośro­dek kal­wi­ni­zmu, a ist­nie­ją­cy wów­czas kościół para­fial­ny zamie­nio­no na zbór. Tak więc gene­za włosz­czow­skie­go sank­tu­arium i jed­no­cze­śnie powro­tu kato­li­cy­zmu się­ga poło­wy XVII wie­ku.

Przed roz­bio­ra­mi i w okre­sie nie­wo­li naro­do­wej Włosz­czo­wa była małym mia­stecz­kiem. Jej miej­ski cha­rak­ter pod­kre­śla­ły coty­go­dnio­we tar­gi oraz dorocz­ne jar­mar­ki. Miesz­kań­ców oprócz bie­dy nie omi­ja­ły róż­ne nie­szczę­ścia, epi­de­mie, poża­ry i woj­ny. Po napa­dzie kozac­kim w 1794 r. była tak znisz­czo­na, że w nie­któ­rych opi­sach zaczę­to ją uzna­wać za wieś. Od r. 1867 sta­ła się sie­dzi­bą władz powia­to­wych. Praw miej­skich zosta­ła pozba­wio­na w 1869 r., odzy­ska­ła je zaś w 1919r.

Na począt­ku ośrod­kiem życia reli­gij­ne­go Włosz­czo­wy był drew­nia­ny kościół p.w. świę­te­go Jaku­ba Więk­sze­go Apo­sto­ła. Według tra­dy­cji utrwa­lo­nej na piśmie miał on się znaj­do­wać się u zbie­gu dzi­siej­szych ulic Kuso­ciń­skie­go i Par­ty­zan­tów, gdzie obec­nie stoi kamien­na figu­ra św. Flo­ria­na.

Mia­ły tu miej­sce licz­ne obja­wie­nia maryj­ne (poczy­na­jąc od maja 1642 r.).. Pie­lę­gno­wa­na przez ponad trzy wie­ki tra­dy­cja mówi­ła , że we Włosz­czo­wie, Małym dzie­ciom uka­zy­wa­ła się Naj­święt­sza Mary­ja Pan­na. Kościół odno­sił się do tego rodza­ju rela­cji bar­dzo ostroż­nie, ale zosta­ły one spi­sa­ne przez pro­bosz­cza, ks. J. Stra­sza i prze­ka­za­ne ofi­cja­ło­wi kurze­low­skie­mu ks. J. Chrost­kie­wi­czo­wi.

W 1643 roku wła­śnie ks. Jakub Chrost­kie­wicz, po uzy­ska­nej zgo­dzie od bisku­pa spro­wa­dził do mia­sta z Kra­ko­wa obraz, któ­ry według świad­ków obja­wień MB we Włosz­czo­we, wier­nie odda­je obja­wia­ją­cą się NMP.

Autor zabyt­ko­we­go obra­zu jest nie­zna­ny. Obraz przed­sta­wia Mat­kę Bożą Nie­po­ka­la­nie Poczę­tą z Dzie­ciąt­kiem Jezus na ręku, w oto­cze­niu świę­te­go Joachi­ma i świę­te­go Józe­fa. Jest malo­wa­ny na płót­nie. Uro­czy­ste wpro­wa­dze­nie go do kapli­cy mia­ło miej­sce w pierw­szą nie­dzie­lę Wszyst­kich Świę­tych w 1646 roku. Rok póź­niej wmu­ro­wa­no z tej oka­zji tabli­cę pamiąt­ko­wą. Samą świą­ty­nie kon­se­kro­wa­no w 1648 roku, przez posłu­gę bisku­pa Miko­ła­ja Cytreń­skie­go.

Obraz Mat­ki Bożej Włosz­czow­skiej nie był koro­no­wa­ny, pro­wa­dzo­no jed­nak w zeszłym roku pra­ce kon­ser­wa­tor­skie nad tym dzie­łem. Koro­na­cja jest to od wie­lu wie­ków pra­gnie­nie wszyst­kich para­fian i pąt­ni­ków tam przy­by­wa­ją­cych.

Prze­my­sław K. Kasprzyk