Mariawici świętowali Boże Ciało

Dla maria­wi­tów ado­ra­cja pole­ga na czę­stym przyj­mo­wa­niu przez wier­nych Komu­nii oraz odpra­wia­niu ado­ra­cji ubła­ga­nia.

Litur­gia mszy świę­tej w Boże Cia­ło nie róż­ni się znacz­nie od mszy rzym­sko­ka­to­lic­kiej . Maria­wi­ci mają jed­nak wię­cej obrzę­dów – np. pomię­dzy lek­cją a czy­ta­niem Ewan­ge­lii kapłan/kapłanka into­nu­je sekwen­cję „Oto Hostia i Chleb żywy”, będą­cą tłu­ma­cze­niem sta­re­go hym­nu kościel­ne­go “Ecce Panis Ange­lo­rum”. Pod­czas śpie­wa­nia hym­nu kapłan lub kapłan­ka, w przy­pad­ku Kościo­ła Kato­lic­kie­go Maria­wi­tów, zdej­mu­je mon­stran­cję z tro­nu i poka­zu­je wier­nym, któ­rzy ado­ru­ją eucha­ry­stycz­ne­go Chry­stu­sa.

Przy czte­rech ołta­rzach śpie­wa­ne są wyjąt­ki z począt­ku czte­rech ewan­ge­lii, a nie ewan­ge­lie o tema­ty­ce eucha­ry­stycz­nej.

Boże Cia­ło roz­po­czy­na u maria­wi­tów okta­wę świę­ta. Każ­da msza świę­ta odpra­wia­na pod­czas kolej­ne osiem dni posia­da inne for­mu­la­rze mszal­ne, codzien­nie odpra­wia­ne są nie­szpo­ry do Prze­naj­święt­sze­go Sakra­men­tu. Maria­wi­ci odby­wa­ją po mszy pro­ce­sję wokół kościo­ła do czte­rech ołta­rzy, przy któ­rych czy­ta­ne są wyjąt­ki z ewan­ge­lii.

***

Kościół Sta­ro­ka­to­lic­ki Maria­wi­tów posia­da ok. 30 tys. wier­nych zgro­ma­dzo­nych w trzech die­ce­zjach oraz zagra­nicz­nej pro­win­cji fran­cu­skiej. Maria­wi­tyzm naro­dził się na tere­nie Kró­le­stwa Pol­skie­go w XIX wie­ku. Jego celem była odno­wa życia zakon­ne­go i ducho­we­go kle­ru zapo­cząt­ko­wa­na przez św. M. Fran­cisz­kę Kozłow­ską, któ­ra w 1893 roku otrzy­ma­ła obja­wie­nia nazy­wa­ne Dzie­łem Wiel­kie­go Miło­sier­dzia. Obja­wie­nia M. Fran­cisz­ki były pierw­szy­mi obja­wie­nia­mi, doty­czą­cy­mi Miło­sier­dzia Boże­go. Maria­wi­ci dzia­ła­ją­cy począt­ko­wo w ramach Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go zosta­li z nie­go eks­ko­mu­ni­ko­wa­ni w 1906 r. W 1935 w maria­wi­ty­zmie doszło do roz­ła­mu, w wyni­ku któ­re­go wyod­ręb­ni­ły się dwa, głów­ne ruchy maria­wic­kie: Kościół Sta­ro­ka­to­lic­ki Maria­wi­tów z sie­dzi­bą w Płoc­ku oraz ok. dwu­ty­sięcz­ny Kościół Kato­lic­ki Maria­wi­tów z sie­dzi­bą w Feli­cja­no­wie k. Płoc­ka. Kościół ten jest człon­kiem Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej oraz Świa­to­wej Rady Kościo­łów i od począt­ku był zaan­ga­żo­wa­ny w pol­ski ruch eku­me­nicz­ny. Wspól­no­ty odwo­łu­ją­ce się do dzie­dzic­twa maria­wic­kie­go ist­nie­ją rów­nież m.in. w Niem­czech, Kame­ru­nie i USA. W Pol­sce dzia­ła ponad­to Eku­me­nicz­ne Zgro­ma­dze­nie Maria­wi­tów, któ­re­mu prze­wo­dzi ks. prof. Kon­rad M. Paweł Rud­nic­ki z Kra­ko­wa.