Miłosierdzie przekracza sprawiedliwość

Rok Świę­ty zosta­nie roz­po­czę­ty w świę­to Nie­po­ka­la­ne­go Poczę­cia Naj­święt­szej Marii Pan­ny, gdyż wią­że się ono ści­śle z histo­rią odku­pie­nia ludz­ko­ści. Trze­cia nie­dzie­la adwen­tu będzie nato­miast dniem otwar­cia Drzwi Świę­tych w bazy­li­ce świę­te­go Jana na Late­ra­nie i w innych bazy­li­kach papie­skich. Znów jest to nie­przy­pad­ko­wa data, gdyż zwią­za­na z 50. rocz­ni­cą zakoń­cze­nia Sobo­ru Waty­kań­skie­go II. Rok Jubi­le­uszo­wy zakoń­czy się nato­miast w uro­czy­stość Jezu­sa Chry­stu­sa, Kró­la Wszech­świa­ta, 20 listo­pa­da 2016 roku.

Papież pod­kre­śla, że Kościół ma misję gło­sze­nia miło­sier­dzia Boga, aby w ten spo­sób dotknąć ser­ce i umysł każ­de­go czło­wie­ka. Temat miło­sier­dzia jest klu­czo­wy dla Kościo­ła, któ­re­go język i gesty powin­ny prze­ka­zy­wać go tak, aby zachę­cić każ­de­go zagu­bio­ne­go do odna­le­zie­nia dro­gi powro­tu do Boga Ojca. Dla­te­go mot­tem Roku Świę­te­go jest: Miło­sier­ni jak Ojciec.

Pra­gnie­niem papie­ża jest, by w roku miło­sier­dzia wier­ni przy­po­mnie­li sobie uczyn­ki miło­sier­dzia wobec cia­ła i ducha zwłasz­cza wobec cier­pią­cych i ubo­gich tak jak to Jezus prze­ka­zu­je w ewan­ge­lii (Mt 25, 31–45). Jeże­li cho­dzi o uczyn­ki wobec ducha to miło­sier­dziem nie jest poucza­nie z pozy­cji wie­dzą­ce­go lecz prze­ba­cze­nie win i bycie z samot­ny­mi i uci­śnio­ny­mi.
Ze szcze­gól­nym ape­lem papież zwra­ca się do dwóch grup:
– spo­wied­ni­ków, by sta­li się praw­dzi­wym zna­kiem miło­sier­dzia Boga – co wyklu­cza m. in. zada­wa­nie aro­ganc­kich pytań;
– do osób, uwi­kła­nych w dzia­łal­ność prze­stęp­czą lub korup­cyj­ną, by się nawró­ci­li i zaprze­sta­li czy­nić zło.

Papież w Roku Miło­sier­dzia zamie­rza roze­słać Misjo­na­rzy Miło­sier­dzia czy­li kapła­nów mają­cych zare­zer­wo­wa­ną dla Sto­li­cy Apo­stol­skiej wła­dzę prze­ba­cza­nia grze­chów. Zwra­ca też uwa­gę na eku­me­nicz­ny aspekt miło­sier­dzia, któ­re łączy wszyst­kie szla­chet­ne tra­dy­cje reli­gij­ne.