Powszechne kapłaństwo w praktyce — katolicy w Chinach

W odle­głej o ponad dwa tys. kilo­me­trów od Peki­nu osa­dzie Gong­shan (połu­dnio­wo-wschod­nie Chi­ny) ist­nie­je mała, pię­cio­ty­sięcz­na spo­łecz­ność kato­lic­ka, któ­ra od ponad 50 lat nie ma swo­je­go księ­dza.

Hu, jeden z przed­sta­wi­cie­li dia­spo­ry kato­lic­kiej, mówi, że tutej­si kato­li­cy nie tyl­ko pie­lę­gno­wa­li swo­ją wia­rę, lecz tak­że pro­wa­dzi­li ewan­ge­li­za­cję. Pod­czas zimy, gdy nie ma było pra­cy na polu, kato­lic­cy rol­ni­cy cho­dzi­li mały­mi 2–3 oso­bo­wy­mi gru­pa­mi do róż­nych domów i opo­wia­da­li o Jezu­sie. Bio­rąc pod uwa­gę fakt, że w pro­win­cji ist­nie­je wie­le mniej­szo­ści etnicz­nych trud­no by było pro­wa­dzić ewan­ge­li­za­cję za pomo­cą Biblii, któ­ra dostęp­na jest tyl­ko w języ­ku chiń­skim, dla­te­go też miej­sco­wi kato­li­cy ewan­ge­li­zu­ją przy pomo­cy pie­śni chrze­ści­jań­skich. Wie­czo­ra­mi kato­li­cy spo­ty­ka­ją się na modli­twach I wspól­nych śpie­wach.

Mój ojciec jesz­cze jako stu­let­ni sta­rzec uda­wał się w zimie w podróż misyj­ną i orga­ni­zo­wał zaję­cia kate­chi­zmo­we po chiń­sku i tybe­tań­sku w róż­nych miej­sco­wo­ściach – opo­wia­da Hu.

Ks. Paul Chen Kaihua z Die­ce­zji Kun­ming był pierw­szym kapła­nem, któ­ry odwie­dził dia­spo­rę po kil­ku dzie­się­ciu latach. Sta­ło się to w stycz­niu 2002 roku. Duchow­ny opo­wia­da, jakie wra­że­nie wywar­ła na nim wia­ra ludzi. Mimo nie­obec­no­ści księ­dza licz­ba uży­wa­nych kościo­łów wzro­sła do 15 (z cze­go trzy zosta­ły zbu­do­wa­ne przed komu­ni­stycz­ną rewo­lu­cją), a licz­ba kato­li­ków zwięk­szy­ła się z tysią­ca do 5 tysię­cy. Do 1949 roku w pro­win­cji słu­ży­li fran­cu­scy misjo­na­rze. Za każ­dym razem, gdy w dia­spo­ral­nych püa­ra­fiach poja­wia się duchow­ny odpra­wia­ne są msze i udzie­la­ne sakra­men­ty. Duchwo­ni kon­se­kru­ją rów­nież nowe kościo­ły i kapli­ce.