Katolik może się bawić w piątki (z dyspensą?)

Pod­czas ostat­nie­go ple­nar­ne­go zebra­nia Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Pol­ski, któ­re odby­ło się 21 i 22 czerw­ca w Wie­licz­ce zosta­ła przy­ję­ta nowe­li­za­cja czwar­te­go przy­ka­za­nia kościel­ne­go. Zamiast dotych­cza­so­we­go zapi­su, któ­ry brzmi: “Zacho­wy­wać naka­za­ne posty iwstrze­mięź­li­wość
od pokar­mów mię­snych, awo­kre­sach poku­ty powstrzy­my­wać się od
udzia­łu wza­ba­wach” przy­ję­to zapis: “Zacho­wy­wać naka­za­ne
posty iwstrze­mięź­li­wość od pokar­mów mię­snych, awcza­sie Wiel­kie­go Postu powstrzy­my­wać się od udzia­łu wza­ba­wach”.

Czy to ozna­cza, że kato­li­ków obo­wią­zu­je w każ­dy pią­tek
nie­je­dze­nie mię­sa a w Wiel­ki Post dodat­ko­wo zakaz uczest­ni­cze­nia w zaba­wach? Wyda­wać
się może iż tak bo w komu­ni­ka­cie jest wyja­śnie­nie, że okres for­mal­ne­go zaka­zu
zabaw został ogra­ni­czo­ny do Wiel­kie­go Postu. Jed­nak jak poda­no póź­niej: „Nie
zmie­nia to jed­nak wni­czym dotych­cza­so­we­go cha­rak­te­ru każ­de­go piąt­ku jako
dnia pokut­ne­go, wktó­rym kato­li­cy powin­ni “modlić się, wyko­ny­wać uczyn­ki
poboż­no­ści imi­ło­ści, podej­mo­wać akty umar­twie­nia sie­bie przez
wier­niej­sze wypeł­nia­nie wła­snych obo­wiąz­ków, zwłasz­cza zaś zacho­wy­wać
wstrze­mięź­li­wość” (por. kan. 1249–1250). Wyjąt­kiem są jedy­nie przy­pa­da­ją­ce
wte­dy uro­czy­sto­ści. Jeśli więc wpią­tek kato­lik chciał­by odstą­pić ze
słusz­nej przy­czy­ny od pokut­ne­go prze­ży­wa­nia tego dnia, winien uzy­skać
odpo­wied­nią dys­pen­sę”. I tu już się rzecz gma­twa, bo dys­pen­sę na np. zaba­wy w
szko­le (dys­ko­te­ki, bal na koniec szko­ły), któ­re odby­wa­ły się i do tej pory w
piąt­ki nale­ża­ło i uzy­ski­wa­ło się i teraz. Co się więc mia­ło­by zmie­nić, jeże­li
nie było­by ogól­ne­go przy­zwo­le­nia wyni­ka­ją­ce­go ze zmia­ny brzmie­nia czwar­te­go
przy­ka­za­nia? Ba, nawet wese­la mogły się odby­wać w piąt­ki i do tej pory jeże­li
posta­ra­no się o dys­pen­sę. Czy dys­pen­sa ma w ogó­le doty­czyć tego by nie trze­ba
było w pią­tek “modlić się, wyko­ny­wać uczyn­ki poboż­no­ści imi­ło­ści,
podej­mo­wać akty umar­twie­nia sie­bie przez wier­niej­sze wypeł­nia­nie wła­snych
obo­wiąz­ków, zwłasz­cza zaś zacho­wy­wać wstrze­mięź­li­wość”? Chy­ba za dale­ko idą­ce
to przy­pusz­cze­ni i zda­je się, trze­ba pocze­kać na wykład­nię wykład­ni. I
nie­ko­niecz­nie roz­ja­śnia tę spra­wę wypo­wiedź prze­wod­ni­czą­ce­go KEP arcy­bi­sku­pa
Józe­fa Micha­li­ka, z któ­rej moż­na by wypro­wa­dzić wnio­sek, że zmia­na nastą­pi­ła z
powo­du pro­ble­mu piąt­ko­wych zabaw dla dzie­ci. Czy­li zaba­wy dla dzie­ci bez
dys­pen­sy ale już dla doro­słych z dys­pen­są?

Zapew­ne spra­wa jest (dla więk­szo­ści wier­nych) kate­go­rii ilu
anio­łów mie­ści się na ostrzu szpil­ki ale poka­zu­je, że nawet w drob­nych spra­wach
brak nale­ży­te­go wyja­śnie­nia o co w tym piąt­ko­wym dniu pokut­nym cho­dzi i
dla­cze­go nadal waż­niej­sze jest powstrzy­ma­nie się od jedze­nia mię­sa (co
oso­bi­ście pochwa­lam) a już od picia piwa lub inne­go alko­ho­lu nie.