Koedukacyjny klasztor katolicki

Mie­sza­ne klasz­to­ry i zgro­ma­dze­nia mogą stać roz­wią­za­niem pro­ble­mu powo­łań do życia zakon­ne­go. Tak uwa­ża­ją człon­ko­wie Fran­cisz­kań­skie­go Brac­twa Beta­nia, któ­re w Rzy­mie otwo­rzy­ło pierw­szy koedu­ka­cyj­ny dom zakon­ny. Prze­ło­żo­ny Brac­twa Beta­nia uwa­ża, że męż­czyź­ni i kobie­ty two­rzą razem sil­ną i pozy­tyw­ną ener­gię.

Obec­nie we wspól­no­cie znaj­du­je się 14 sióstr i 3 bra­ci. Kobie­ty i męż­czyź­ni miesz­ka­ją w domu poło­żo­nym w nowo­cze­snej dziel­ni­cy Rzy­mu w oddziel­nych poko­jach i spo­ty­ka­ją się codzien­nie pod­czas posił­ków, i na modli­twach.

Więk­szość człon­ków wspól­no­ty ma wykształ­ce­nie uni­wer­sy­tec­kie. Do wspól­no­ty nie wstą­pi­li z powo­du bra­ku suk­ce­sów we wcze­śniej­szym życiu. Jed­na z zakon­nic była mistrzy­nią kara­te, inny zakon­nik — odno­szą­cym suk­ce­sy zawod­ni­kiem base­bal­lo­wym oraz eko­no­mi­stą w dużej fir­mie. Naj­młod­szy z zakon­ni­ków ma 33 lata. Sio­stry i bra­cia cho­dzą w sza­rych habi­tach, w domu wspól­no­ty jest tele­wi­zor i video, moż­na też korzy­stać z tele­fo­nów komór­ko­wych.