Łódzcy mariawici świętowali jubileusz parafii i Kościoła

W nie­dzie­lę 8 paź­dzier­ni­ka odby­ły się łódz­kie uro­czy­sto­ści obcho­dów set­nej rocz­ni­cy ist­nie­nia Kościo­ła Sta­ro­ka­to­lic­kie­go Maria­wi­tów i tutej­szej Para­fii p.w. św. Fran­cisz­ka z Asy­żu. Litur­gii prze­wod­ni­czył zwierzch­nik Kościo­ła biskup M. Wło­dzi­mierz Zdzi­sław Jawor­ski w asy­ście bpa M. Ludwi­ka Jabłoń­skie­go. Na jubi­le­usz przy­by­li nie tyl­ko para­fia­nie, ale tak­że kapła­ni i wier­ni z regio­nu łódz­kie­go i war­szaw­skie­go. Obec­ny był rów­nież wice­pre­zy­dent Łodzi Wło­dzi­mierz Toma­szew­ski z dele­ga­cją magi­stra­tu.

Msza roz­po­czę­ła się o godz. 11.30. Wzię­li w niej udział, obok wie­lu księ­ży maria­wic­kich, zapro­sze­ni goście eku­me­nicz­ni. Kościół ewan­ge­lic­ko-meto­dy­stycz­ny repre­zen­to­wał ks. rek­tor Adam Klesz­czyń­ski, Kościół ewan­ge­lic­ko-refor­mo­wa­ny pastor Sem­ko P. Koro­za, a Kościół pol­sko­ka­to­lic­ki ks. dzie­kan Sta­ni­sław Muche­wicz. Mimo, iż uro­czy­stość mia­ła donio­sły cha­rak­ter rzym­sko­ka­to­lic­ka Archi­die­ce­zja Łódz­ka nie wyde­le­go­wa­ła na nią żad­ne­go ze swo­ich księ­ży i wysła­ła jedy­nie list gra­tu­la­cyj­ny. Biskup Jawor­ski podzię­ko­wał Bogu za Jego łaskę i tro­skę, jaka roz­ta­cza­na jest nad maria­wi­ta­mi. Przy­po­mniał rów­nież histo­rię patro­na łódz­kiej para­fii – św. Fran­cisz­ka z Asy­żu. W kruch­cie kościo­ła odsło­nię­to pamiąt­ko­wą tabli­cę.

Budo­wę kościo­ła w Łodzi roz­po­czę­to 7 wrze­śnia 1906 r. a już 1 listo­pa­da doko­na­no jej poświę­ce­nia. W latach 1908 – 1910 para­fia w Łodzi wybu­do­wa­ła dom szkol­ny oraz pię­cio­pię­tro­wy przy ul. Fran­cisz­kań­skiej 29. Sie­dem lat po usa­mo­dziel­nie­niu się Kościo­ła łódz­cy maria­wi­ci utra­ci­li znacz­ną część budyn­ków kościel­nych na sku­tek dzia­łań Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go oraz nara­ża­ni byli tak­że na bru­tal­ne prze­śla­do­wa­nia. Ponie­waż Kościół nie miał oso­bo­wo­ści praw­nej, to nie­ru­cho­mo­ści zapi­sy­wa­ne były na kapła­nów — gdy ks. Edward Marks (M. Sera­fin), przez dłu­gi czas ukry­ty czło­nek Zgro­ma­dze­nia Księ­ży Maria­wi­tów, powró­cił w 1913 roku na rzym­ski kato­li­cyzm, wów­czas Kościół maria­wic­ki utra­cił dwie świą­ty­nie. W tym też cza­sie pro­wa­dzo­ne były insty­tu­cje dobro­czyn­ne i oświa­to­we; ochron­ka, szko­ła i dom opie­ki. Od począt­ku I woj­ny para­fia pro­wa­dzi­ła kuch­nię dla bied­nych, któ­ra wyda­wa­ła dzien­nie 1500 obia­dów, w tym 250 bez­płat­nych posił­ków. Od chwi­li powsta­nia Pol­ski nie­pod­le­głej wzno­wio­no dzia­łal­ność zakła­da­jąc m.in. sied­mio­kla­so­wą szko­łę powszech­ną, inter­nat dla dzie­ci, przy­tu­łek dla star­ców oraz żło­bek dla porzu­co­nych dzie­ci głów­nie wyzna­nia rzym­sko­ka­to­lic­kie­go i moj­że­szo­we­go.

Pierw­szym pro­bosz­czem para­fii był ks. dr M. Leon Andrzej Gołę­biow­ski (1867–1933), któ­ry w 1903 roku prze­tłu­ma­czył na j. pol­ski ency­kli­kę papie­ża Leona XIII “O Prze­naj­święt­szym Sakra­men­cie”. W 1910 roku kapłan Gołę­biow­ski przy­jął wraz z ks. M. Roma­nem Jaku­bem Próch­niew­skim świę­ce­nia bisku­pie w Łowi­czu z rąk bpa M. Jana Micha­ła Kowal­skie­go oraz hie­rar­chów Unii Utrechc­kiej. Grób bpa Gołę­biow­skie­go znaj­du­je się szczy­cie łódz­kie­go kościo­ła od stro­ny ołta­rza. Pod­czas dru­giej woj­ny świa­to­wej świą­ty­nia zosta­ła zamie­nio­ny przez hitle­row­ców na maga­zyn. Przez krót­ki czas w Łodzi prze­cho­wy­wa­no nawet reli­kwie Matecz­ki, bł. Marii Fran­cisz­ki, któ­re wywie­zio­no ze świą­ty­ni Miło­sier­dzia i Miło­ści w Płoc­ku, zaję­tej przez Niem­ców. W latach 50-tych łódz­ka świą­ty­nia zosta­ła odre­stau­ro­wa­na — pod­czas ostat­nich prac remon­to­wych odno­wio­no pozła­ca­ną kon­fe­sję.

Obec­nie pro­bosz­czem para­fii i jed­no­cze­śnie zwierzch­ni­kiem Die­ce­zji Ślą­sko-Łódz­kiej jest bp M. Ludwik Michał Jabłoń­ski, któ­ry peł­ni rów­nież func­kję prze­wod­ni­czą­ce­go łódz­kie­go oddzia­łu Pol­skiej Rady Eku­me­nicz­nej. Obec­nie para­fia św. Fran­cisz­ka z Asy­żu ma ok. tysią­ca wier­nych. Łódz­cy maria­wi­ci są aktyw­ny­mi dzia­ła­cza­mi na polu eku­me­nicz­nym i spo­łecz­nym. Włą­cza­ją się m.in. w obcho­dy Tygo­dnia Modli­twy o Jed­ność Chrze­ści­jan oraz festi­wal Dni Łódz­kiej Tole­ran­cji.

Przy uli­cy Jaro­wej dzia­ła rów­nież para­fia Kato­lic­kie­go Kościo­ła Maria­wi­tów (nurt feli­cja­now­ski), powsta­łe­go po roz­ła­mie w ruchu maria­wic­kim w 1935 r. Nie­zna­ne są nie­ste­ty bliż­sze infor­ma­cje nt. funk­cjo­no­wa­nia tej wspól­no­ty.

foto: A.Klimczak/EAI