Matka Ewa — Ancilla Domini

Dokład­nie przed sie­dem­dzie­się­ciu pię­ciu laty, 21 czerw­ca 1930 r. zmar­ła Mat­ka Ewa von Tie­le-Winc­kler, lute­rań­ska dia­ko­ni­sa, zało­ży­ciel­ka dia­ko­na­tu „Osto­ja Poko­ju” w Mie­cho­wi­cach na Gór­nym Ślą­sku. Na swym gro­bie kaza­ła umie­ścić tyl­ko dwa sło­wa: Ancil­la Domi­ni – Słu­żeb­ni­ca Pań­ska. Nie tyl­ko w posta­wie życio­wej była podob­na do swe­go ewan­ge­licz­ne­go wzo­ru. Myślę że za wła­sne Mat­ka Ewa mogła uznać sło­wa dzięk­czy­nie­nia Marii: „Wiel­bi dusza moja Pana, i roz­ra­do­wał się duch mój w Bogu Zba­wi­cie­lu moim(…), bo wiel­kie rze­czy uczy­nił mi Wszech­moc­ny” (Łk 1, 46–47.49).

O swym powo­ła­niu sama Ewa pisa­ła w taki spo­sób: „W tym cza­sie utrwa­li­ły się w mojej pamię­ci dwa wewnętrz­ne prze­ży­cia, jakie Bóg dla mnie prze­zna­czył. Prze­czy­ta­łam skre­ślo­ne ręką mojej Mat­ki sło­wa pro­ro­ka Iza­ja­sza: (Iz 58,7). A póź­niej prze­czy­ta­łam inne sło­wa: (Iz 6, 8). Po prze­czy­ta­niu tych wier­szy nie mia­łam już żad­nych wąt­pli­wo­ści, cze­go Bóg ode mnie ocze­ku­je. Byłam goto­wa wypeł­nić każ­de jego pole­ce­nie bez resz­ty. Nabra­łam osta­tecz­nej pew­no­ści, że nie ma już dla mnie żad­nej innej dro­gi. Posta­no­wi­łam spa­lić za sobą wszyst­kie mosty i pójść tam, gdzie mnie Bóg popro­wa­dzi, do zwy­cię­stwa lub śmier­ci, w imie­niu Jezu­sa Chry­stu­sa”.

Boga­ta dziew­czy­na z ary­sto­kra­tycz­ne­go domu odpo­wia­da na wezwa­nie Ewan­ge­lii: swój dom i cały mają­tek odda­je na potrze­by bied­nych. W zam­ku rodzi­ny von Tie­le w Mie­cho­wi­cach powsta­je schro­ni­sko dla bez­dom­nych i szwal­nia dla ubo­gich dziew­cząt. Następ­nie powsta­je dom opie­ki „Osto­ja Poko­ju”. Z cza­sem w Mie­cho­wi­cach powsta­je cały kom­pleks ośrod­ków dia­ko­nij­nych, w któ­rych przede wszyst­kim spra­wu­je się opie­kę nad sie­ro­ta­mi. Mat­ka Ewa jest pre­kur­sor­ką opie­ki nad mały­mi gru­pa­mi dzie­ci, co potem zaowo­cu­je ideą rodzin­nych domów dziec­ka.

Wyświę­co­na na dia­ko­ni­sę 4 wrze­śnia 1893 r. Mat­ka Ewa roz­po­czy­na rów­nież akcję misyj­ną dosłow­nie na całym świe­cie. Sio­stry z zało­żo­ne­go przez nią dia­ko­na­tu w Mie­cho­wi­cach opie­ku­ją się ubo­gi­mi i gło­szą Ewan­ge­lię m. in. w Nor­we­gii, Chi­nach, Egip­cie, Gwa­te­ma­li, Indiach, w Syrii i na Wyspach Salo­mo­na.

Kościół Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­ski uczcił rocz­ni­cę śmier­ci Mat­ki Ewy spe­cjal­nym sym­po­zjum, poświę­co­nym dzie­łu jej życia. Odby­ło się ono 11 czerw­ca bie­żą­ce­go roku w Muzeum Ślą­skim w Kato­wi­cach. Jej pamię­ci poświę­co­no rów­nież wie­le kon­cer­tów i nabo­żeństw dzięk­czyn­nych, któ­re odby­wa­ją się w tych dniach.

Zapra­sza­my czy­tel­ni­ków nasze­go ser­wi­su do zapo­zna­nia się ze spe­cjal­ną stro­ną, poświę­co­ną Mat­ce Ewie, na stro­nach Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go.