Papieskie Dzieło Misyjne: dzieci ratują dzieci

Od ponad 150 lat dzie­ci z wie­lu kra­jów świa­ta poma­ga­ją swo­im rówie­śni­kom żyją­cym w tym pań­stwach, gdzie cią­gle panu­je głód, ludzie umie­ra­ją z powo­du cho­rób i giną w bra­to­bój­czych woj­nach.

W 1843 r. fran­cu­ski bp Karol de For­bin Jan­son, powo­łał do ist­nie­nia Dzie­ło Misyj­ne Dzie­ci, któ­re było odpo­wie­dzią na apel misjo­na­rzy w Chi­nach, pro­szą­cych o pomoc dla opusz­czo­nych i umie­ra­ją­cych dzie­ci. Jako pierw­sze z pomo­cą pospie­szy­ły dzie­ci z Fran­cji, Bel­gii, Austrii i Nie­miec. Wkrót­ce do tego dzie­ła dołą­czy­li naj­młod­si z innych kra­jów.

Od r. 1922 dzie­łu patro­nu­je Sto­li­ca Apo­stol­ska, a jego peł­na nazwa brzmi Papie­skie Dzie­ło Misyj­ne Dzie­ci. W Pol­sce dzie­ło to ist­nie­je od 1858 r. Oprócz spo­tkań, kon­gre­sów misyj­nych i sta­łej for­ma­cji, wyda­wa­ne jest cza­so­pi­smo dla dzie­ci „Świat Misyj­ny”.

Zgod­nie z zało­że­nia­mi bp. K. de For­bin Jan­so­na, dzie­ci nale­żą­ce do PDMD, są zobo­wią­za­ne do odmó­wie­nia codzien­nie modli­twy Zdro­waś Mary­jo oraz do odło­że­nia jed­ne­go gro­sza na tydzień. Jest to pro­gram ducho­wej i mate­rial­nej pomo­cy dzie­ciom nie zna­ją­cym Chry­stu­sa.

W cią­gu roku dzie­ci nale­żą­ce do PDMD kil­ka razy mają „stan pod­wyż­szo­ne­go pogo­to­wia misyj­ne­go”. Dzie­je się tak w okre­sie Boże­go Naro­dze­nia (kolę­do­wa­nie misyj­ne), w adwen­cie i Wiel­kim Poście (wyrze­cze­nia dla misji), w „bia­łym tygo­dniu” (z oka­zji I Komu­nii św.) oraz w tygo­dniu misyj­nym (w paź­dzier­ni­ku).

PDMD poda­ją dra­ma­tycz­ne i alar­mu­ją­ce sta­ty­sty­ki: ok. 11 tys. dzie­ci codzien­nie umie­ra z gło­du, ponad 130 mln dzie­ci nie potra­fi czy­tać ani pisać, pra­wie 250 mln naj­młod­szych nie ma dzie­ciń­stwa, ponie­waż musi cięż­ko pra­co­wać.

Z ofiar, jakie prze­ka­zu­ją dzie­ci, budo­wa­ne są szko­ły, szpi­ta­le, sie­ro­ciń­ce, kupo­wa­ne są lekar­stwa, żyw­ność i pomo­ce dla szkół. W maju, kie­dy wie­le dzie­ci prze­ży­wa uro­czy­stość pierw­sze­go peł­ne­go uczest­nic­twa w Eucha­ry­stii, pomoc mate­rial­na udzie­la­na przez nich jest szcze­gól­nie hoj­na. Do akcji włą­cza­ją się tysią­ce dzie­ci, tak­że tych, któ­re nie nale­żą do PDMD.

Pra­wie 100 dzie­ci z fran­cisz­kań­skiej para­fii Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go w Sano­ku tak­że w tym roku włą­czy­ło się w to dzie­ło pomo­cy. Dru­go­kla­si­ści podzie­li­li się otrzy­ma­ny­mi pie­niędz­mi, zebra­na kwo­ta wynio­sła 2 tys. 350 zł. Ofia­ry te, zbie­ra­ne do spe­cjal­nie przy­go­to­wa­nych kopert, zosta­ły prze­ka­za­ne do refe­ra­tu misyj­ne­go zako­nu fran­cisz­ka­nów.

Pie­nią­dze te otrzy­ma­ją m. in. dzie­ci z Ugan­dy, gdzie od 2001 r. są obec­ni pol­scy fran­cisz­ka­nie z pro­win­cji kra­kow­skiej. Jak powie­dział o. Bogu­sław Dąbrow­ski OFM­Conv, misjo­narz pra­cu­ją­cy w tym kra­ju, dzie­ci w wio­sce Batu­usa, dzię­ki otrzy­ma­nej pomo­cy, dwa lata temu bar­dzo prze­ży­ły uro­czy­stość I Komu­nii św. Cie­szy­ły się z tego, że są odświęt­nie i pięk­nie ubra­ne, cho­ciaż mia­ły na sobie nie suk­nie i gar­ni­tu­ry, ale otrzy­ma­ne w darach weł­nia­ne piża­my.

foto­gra­fie:

1. spe­cjal­na koper­ta przy­go­to­wa­na przez PDMD, do któ­rej dzie­ci I‑Komunijne zło­ży­ły dary na rzecz misji.

2. dzie­ci I‑Komunijne, któ­re ofia­ro­wa­ły dary w ramach PDMD w koście­le Pod­wyż­sze­nia Krzy­ża Świę­te­go Sano­ku, 18 maja 2005 r. /fot. W. Pobie­dziń­ski