Pielgrzymka relikwi Wielkiej Księżnej Elżbiety do Rosji

W dniu 25 lip­ca br. zosta­ną przy­wie­zio­ne do Moskwy z Jero­zo­li­my reli­kwie świę­tej Męczen­ni­cy – Wiel­kiej Księż­nej Elż­bie­ty Fio­do­row­ny oraz mnisz­ki Bar­ba­ry.

W tym dniu cere­mo­nii powi­ta­nia w Sobo­rze Chry­stu­sa Zba­wi­cie­la prze­wod­ni­czył będzie Patriar­cha Moskwy i Całej Rusi – Alek­sy II, następ­nie roz­pocz­nie się ich pół­rocz­na piel­grzym­ka po zie­mi rosyj­skiej, w celu umoż­li­wie­nia odda­nia im czci przez jak naj­więk­szą ilość rosyj­skich pra­wo­sław­nych chrze­ści­jan. Od wie­lu lat reli­kwie czczo­ne są w jero­zo­lim­skiej cer­kwi pod wezwa­niem Świę­tej Marii Mag­da­le­ny, znaj­du­ją­cym się w jurys­dyk­cji rosyj­skiej Cer­kwi Zaru­bież­nej.

Z cyto­wa­nej przez agen­cję Itar–Tass wypo­wie­dzi Patriar­chy wyni­ka, że przy­wią­zu­je on wiel­ką wagę do tego wyda­rze­nia. Powin­no to w jego prze­ko­na­niu wzbu­dzić w wier­nych rosyj­skiej Cer­kwi pra­gnie­nie nie­sie­nia jesz­cze więk­szej pomo­cy bliź­nim, któ­rzy są w jakim­kol­wiek nie­do­stat­ku, dzie­ła miło­sier­dzia muszą stać się na nowo nie­zbęd­nym ele­men­tem chrze­ści­jań­skie­go życia.

Wiel­ka Księż­na Elż­bie­ta Fio­do­row­na uro­dzi­ła się w dniu 20 paź­dzier­ni­ka 1864. Jej rodzi­na była sko­li­ga­co­na z wie­lo­ma roda­mi kró­lew­ski­mi Euro­py, ona sama zaś była wnucz­ką kró­lo­wej Anglii Wik­to­rii. Młod­szą sio­strą Elż­bie­ty była Alek­san­dra Fio­do­row­na – żona cara Rosji Miko­ła­ja II. Poślu­bi­ła ona Wiel­kie­go Księ­cia Rosji – Ser­gie­ja Alek­san­dro­wi­cza, któ­ry zgi­nął w zama­chu – 4 lute­go 1905 r. w Moskwie. Po jego śmier­ci wraz z sze­ścio­ma inny­mi szla­chet­nie uro­dzo­ny­mi nie­wia­sta­mi zało­ży­ła ist­nie­ją­cy do dzi­siaj mona­ster świę­tych Marii i Mar­ty Miło­ści i Miło­sier­dzia w Moskwie. Za zada­nie posta­wi­ły one sobie pra­cę wśród cho­rych i ubo­gich oraz udzie­la­nie poży­wie­nia i schro­nie­nia bez­dom­nym i głod­nym. Miej­sce to było czę­sto odwie­dza­ne przez rodzi­nę car­ską.

Sama Elż­bie­ta szcze­gól­nie wie­le cza­su spę­dza­ła w pro­wa­dzo­nej przez sie­bie ochron­ce dla sie­rot po rosyj­skich żoł­nier­zach. Zało­ży­ła gim­na­zjum dla ubo­gich dziew­cząt, zakład dla nie­wi­do­mych i wie­le innych – nio­są­cych pomoc pokrzyw­dzo­nym przez życie ludziom insty­tu­cji. W trak­cie I woj­ny świa­to­wej dała się rów­nież poznać jako peł­na poświę­ce­nia pie­lę­gniar­ka w jed­nym z laza­re­tów.

Wiel­ka Księż­na Elż­bie­ta Fio­do­row­na zosta­ła w roku 1918 aresz­to­wa­na przez bol­sze­wi­ków i wywie­zio­na na Ural. Wraz z inny­mi człon­ka­mi rodzi­ny Roma­no­wych ponio­sła śmierć, żyw­cem wrzu­co­na do szy­bu sta­rej kopal­ni pod Alpa­jew­skiem. Docze­sne szcząt­ki Elż­bie­ty i jej towa­rzysz­ki Bar­ba­ry, przez Dale­ki Wschód zosta­ły prze­wie­zio­ne do Jero­zo­li­my, a w roku 1992 Kościół Rosyj­ski oby­dwie mnisz­ki – męczen­ni­ce kano­ni­zo­wał.

Postać świę­tej Męczen­ni­cy – Wiel­kiej Księż­nej Elż­bie­ty Fio­do­row­ny nie jest bli­żej zna­na w Pol­sce. W miej­sco­wo­ści Soko­łow­sko w oko­li­cach Wał­brzy­cha funk­cjo­nu­je pra­wo­sław­ny Para­fial­ny Dom Opie­ki pod jej wezwa­niem.

Na zdję­ciu: świę­ta męczen­ni­ca Wiel­ka Księż­na Elż­bie­ta Fio­do­row­na

Źró­dło: Pra­wo­sław­ny ser­wis inter­ne­to­wy