Profanacja w Bolonii

W Bolo­nii mia­ło dojść do pro­fa­na­cji Maryi Pan­ny. Sto­wa­rzy­sze­nie homo­sek­su­ali­stów boloń­skich “Car­ni scel­te” (Wybra­ne cia­ła) zamie­rza­ło przed­sta­wić obra­zo­bur­cze wido­wi­sko (pt. „Madon­na pła­czą­ca sper­mą”), któ­re­mu patro­no­wa­ło Mini­ster­stwo Spor­tu. Ostro zare­ago­wał dzien­nik epi­sko­pa­tu wło­skie­go „Avve­ni­re”.

Czy “tak­że tym razem ktoś powo­ła się na wol­ność poglą­dów lub wyra­zu arty­stycz­ne­go dla uspra­wie­dli­wie­nia odra­ża­ją­cej wul­gar­no­ści tego bluź­nier­stwa oraz obsce­nicz­ne­go znie­wa­że­nia uczuć reli­gij­nych ludzi wie­rzą­cych?” – reto­rycz­nie zapy­ty­wa­li publi­cy­ści gaze­ty.

W nie­dzie­lę kazno­dzie­je boloń­scy pró­bo­wa­li mobi­li­zo­wać wier­nych do akcji sprze­ci­wu wobec decy­zji ratu­sza o wyda­niu pozwo­le­nia na wysta­wie­nie sztu­ki. Pro­test duchow­nych i świec­kich odniósł sku­tek. Bur­mistrz Bolo­nii Ser­gio Cof­fe­ra­ti okre­ślił pla­no­wa­ne przed­sta­wie­nie jako “wul­gar­ność nie do przy­ję­cia, któ­ra obra­ża ludzi wie­rzą­cych i nie­wie­rzą­cych”, po czym zaka­zał prze­pro­wa­dze­nia spek­ta­klu.

Komen­tarz

Czy wol­ność sło­wa jest war­to­ścią abso­lut­ną, taką, że nie moż­na jej sta­wiać żad­nych gra­nic? Pyta­nie to co rusz powra­ca, a świat zapo­mi­na na nie sobie odpo­wie­dzieć. Nie bra­ku­je chęt­nych do deba­ty. Bra­ku­je jakie­goś ustron­ne­go, bez­piecz­ne­go miej­sca, gdzie moż­na by ją publicz­nie prze­pro­wa­dzić.

Rol­land Tetler