Ewangelikalni protestanci we Francji na fali wznoszącej

Jak infor­mu­je por­tal Evan­ge­li­cal Focus, licz­ba fran­cu­skich pro­te­stan­tów iden­ty­fi­ku­ją­cych się z ewan­ge­li­kal­nym spek­trum, a więc nie z tra­dy­cyj­ny­mi wyzna­nia­mi pro­te­stanc­ki­mi (refor­mo­wa­nym lub lute­rań­skim) sys­te­ma­tycz­nie rośnie. O tym, że ewan­ge­li­ka­ło­wie sta­no­wią więk­szość pro­te­stan­tów wia­do­mo już od 2021 roku, o czym infor­mo­wa­li­śmy na ekumenizm.pl. Wów­czas odse­tek ten był o 4–5% mniej­szy.

Pod­czas gdy jesz­cze w 2010 roku 56% pro­te­stanc­kich respon­den­tów dekla­ro­wa­ło przy­na­leż­ność do tra­dy­cji refor­mo­wa­nej (37%) lub lute­rań­skiej (19%), a 38% do Kościo­łów ewan­ge­li­kal­nych, o tyle 15 lat póź­niej pro­por­cje prak­tycz­nie się odwró­ci­ły. Dziś 25% pro­te­stan­tów to refor­mo­wa­ni, a 13% to lute­ra­nie, a aż 58% to chrze­ści­ja­nie ewan­ge­li­kal­ni. W tym okre­śle­niu, według dekla­ra­cji, zawie­ra­ją się wier­ni Kościo­łów cha­ry­zma­tycz­nych, zie­lo­no­świąt­ko­wych i bap­ty­stycz­nych.

Dekon­fe­sjo­na­li­za­cja pro­te­stan­ty­zmu

Wyzna­nia ewan­ge­li­kal­ne popu­lar­ne są głów­nie pośród mło­dych ludzi (do 35. roku życia), któ­rzy sta­no­wią pra­wie poło­wę prak­ty­ku­ją­cych wier­nych we wspól­no­tach ewan­ge­li­kal­nych.

Według bada­czy licz­bo­wy suk­ces Kościo­łów ewan­ge­li­kal­nych zwią­za­ny jest z “utra­tą wła­dzy i kul­tu­ro­wej trans­mi­sji insty­tu­cji reli­gij­nych w ogó­le.” Naukow­cy z IFOP prze­ko­nu­ją, że w zeświec­czo­nym spo­łe­czeń­stwie, w któ­rym nor­mą jest brak przy­na­leż­no­ści reli­gij­nej, bycie oso­bą reli­gij­ną jest prze­ja­wem non­kon­for­mi­zmu i oso­bi­ste­go wybo­ru. – Ewan­ge­li­za­cja chrze­ści­jań­stwa pro­wa­dzi do dekon­fe­sjo­na­li­za­cji w odnie­sie­niu do tra­dy­cji wyzna­nio­wych — czy­ta­my w rapor­cie.

Według badań Kościo­ły pro­te­stanc­kie i ewan­ge­li­kal­ne wciąż naj­bar­dziej korzy­sta­ją z kon­wer­sji z Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go, z któ­re­go pocho­dzi nie­co ponad 70% fran­cu­skich pro­te­stan­tów. 25% pro­te­stan­tów we Fran­cji nie uro­dzi­ło się w pro­tet­sanc­kich rodzi­nach.