Kościoły walońskie zreorganizowane
- 30 czerwca, 2005
- przeczytasz w 2 minuty
Kościoły walońskie (Eglises Wallonnes) czyli francuskojęzyczne parafie stanowiące część Protestanckiego Kościoła w Niderlandach (Protestantse Kerk in Nederland) zostały w tym roku zreorganizowane w “grupy parafialne”. Ma to zapewnić większy dynamizm tych parafii założonych w XVI wieku w Holandii przez hugenockich uchodźców. Na zdjęciu kościół waloński w Amsterdamie.Zgodnie z ustaleniami synodu walońskiego (nazywanego “Reunion Wallonne”) istniejących 14 parafii zostało połączonych w 5 “grup parafilanych”. I tak parafie w Amsterdamie, Groningen i Haarlem stowrzyły […]
Kościoły walońskie (Eglises Wallonnes) czyli francuskojęzyczne parafie stanowiące część Protestanckiego Kościoła w Niderlandach (Protestantse Kerk in Nederland) zostały w tym roku zreorganizowane w “grupy parafialne”. Ma to zapewnić większy dynamizm tych parafii założonych w XVI wieku w Holandii przez hugenockich uchodźców. Na zdjęciu kościół waloński w Amsterdamie.
Zgodnie z ustaleniami synodu walońskiego (nazywanego “Reunion Wallonne”) istniejących 14 parafii zostało połączonych w 5 “grup parafilanych”. I tak parafie w Amsterdamie, Groningen i Haarlem stowrzyły pierwszą grupę, w Delft i Rotterdamie — drugą grupę, Utrecht, Arnhem i Maastricht — grupę trzecią, Leida i Zwolle - czwartą grupę, wreszcie Dordrecht, Middelbourg i Breda grupę piątą. Tylko liczna parafia w Hadze pozostała niezależna. Nowa konfiguracja ma pomóc w przetrwaniu parafii słabych (np. Haarlem, Arnhem, Zwolle) poprzez połączenie ich z parafiami silniejszymi (Amsterdam, Utrecht, Lejda). Na czele “grup parafialnych” stoi pastor bądź pastorka. W niektórych parafiach pomaga im “asystent pastoralny”, czyli duchowny na ćwierć etatu (np. Haarlem), bądź świecki kaznodzieja. Obecnie w kościołach walońskich pracuje trzech pastorów, dwie pastorki, oraz dwie asystentki pastoralne: jedna pastor i jedna świecka. Parafia w Amsterdamie ciągle poszukuje pastora.
Wszystko to jest częścią dużego projektu samych kościołów walońskich, które chcą zrewitalizować swoje parafie. Zostały one założone w XVI wieku przez hugenockich emigrantów z Południowych Niderlandów, a wzmocnione w XVII w. emigracją hugenotów z Francji. Ich liczba osiągnęła wtedy 15 000 wiernych w 69 parafiach. Dziś jest to 14 parafii skupiających około 1000 wiernych, w tym coraz więcej emigrantów z Afryki. Parafie te tworzą odrębną francuską classis w ramach PKN. Od lat wspierają one materialnia ewangelikóww Afryce, np. fundując dwa stypendia dla studentów teologii ewangelickiej na Madagaskarze.