Linia pięknego świadectwa — Libby Lane jest już biskupką!

Przy­po­mnij­my, że po decy­zji Syno­du Gene­ral­ne­go Kościo­ła Anglii zaak­cep­to­wa­nej przez Jej Kró­lew­ską Wyso­kość Elż­bie­tę II i par­la­ment, kobie­ty w Koście­le Anglii mogą być kon­se­kro­wa­ne na urząd bisku­pa. Dotych­czas Kościół Anglii był jedy­nym Kościo­łem angli­kań­skim w Wiel­kiej Bry­ta­nii, któ­ry tego nie czy­nił.

Kon­se­kra­cja ks. Lib­by Lane umiej­sca­wia ją w dłu­giej linii kobiet, któ­re naro­dzi­ły się, by świad­czyć o Jezu­sie Chry­stu­sie począw­szy od św. Marii Mag­da­le­ny. Jed­nak to nabo­żeń­stwo nie jest poświę­co­ne pani Lane, ale w zupeł­no­ści Jezu­so­wi — powie­dział pry­mas Anglii i arcy­bi­skup Yor­ku John Sen­ta­mu, metro­po­li­ta pro­win­cji, w któ­rej słu­żyć będzie bp Lib­by Lane jako biskup Stock­port (sufra­ga­nia die­ce­zji Che­ster)

W litur­gii uczest­ni­czył były arcy­bi­skup Can­ter­bu­ry Lord Carey oraz obec­ny zwierzch­nik Kościo­ła Anglii abp Justin Welby. Nie zabra­kło rów­nież przed­sta­wi­cie­li Kościo­ła meto­dy­stycz­ne­go, bap­ty­stycz­ne­go, refor­mo­wa­ne­go, ewan­ge­lic­ko-lute­rań­skie­go i Kop­tyj­skie­go Kościo­ła Pra­wo­sław­ne­go.

Incy­dent

Pod­czas litur­gii doszło jed­nak do incy­den­tu. Gdy abp John Sen­ta­mu zgod­nie z kano­nem zapy­tał zgro­ma­dzo­ny zbór, czy jest jego wolą, aby Lib­by Lane zosta­ła wyświę­co­na i kon­se­kro­wa­na na biskup­kę, wier­ni odpo­wie­dzie­li „Chce­my”, lecz dało się wyraź­nie usły­szeć głos jed­ne­go męż­czy­zny, któ­ry krzyk­nął „Nie, nie według Biblii”. Abp Sen­ta­mu nie zigno­ro­wał sprze­ci­wu i przy­po­mniał, że zgod­nie z decy­zją wyświę­ce­nie Lib­by Lane na biskup­kę jest zgod­ne z pra­wem Kościo­ła. Następ­nie pono­wił pyta­nie i zgro­ma­dze­ni jesz­cze gło­śniej powie­dzie­li „Tak, chce­my!”, a wszy­scy zgro­ma­dze­ni bisku­pi wło­ży­li na Lib­by Lane ręce apo­stol­skim zwy­cza­jem.

- Napraw­dę się cie­szę, że był głos sprze­ci­wu — powie­dzia­ła tygo­dni­ko­wi Church Times ks. Kate Bot­tley, pro­boszcz jed­nej z para­fii w metro­po­lii Yor­ku. — Ale jesz­cze bar­dziej jestem zado­wo­lo­na z tego, że ponad 2000 osób krzyk­nę­ło pod­czas kon­se­kra­cji, że chcą, aby Lib­by zosta­ła biskup­ką — doda­ła.

W Koście­le Anglii służ­bę peł­ni obec­nie pra­wie 7800 kapła­nów, z któ­rych pra­wie 1800 to kobie­ty (ten­den­cja rosną­ca). Obec­nie jest 101 bisku­pów Kościo­ła Anglii, w tym jed­na kobie­ta — bp Lib­by Lane. W świa­to­wej Wspól­no­cie Angli­kań­skiej 30 kobiet peł­ni urząd bisku­pa.

Teo­lo­gia ska­zy?

Kon­tro­wer­sje wokół kon­se­kra­cji Lib­by Lane nie usta­ją wraz z zakoń­cze­niem uro­czy­sto­ści. Ogrom­ne poru­sze­nie zarów­no wśród zwo­len­ni­ków, jak i prze­ciw­ni­ków świę­ceń bisku­pów dla kobiet wywo­ła­ła decy­zja arcy­bi­sku­pa Yor­ku Joh­na Sen­ta­mu, doty­czą­ca kon­se­kra­cji ks. Phi­lip­pa Nor­tha, celi­ba­ta­riu­sza z angli­kań­skie­go zgro­ma­dze­nia duchow­nych, któ­ry ma zostać nowym bisku­pem Burn­ley.

Pod­czas zapla­no­wa­nej na luty w kate­drze w Yor­ku kon­se­kra­cji Nor­tha, tra­dy­cjo­na­li­sty i prze­ciw­ni­ka świę­ce­nia kobiet, arcy­bi­skup Sen­ta­mu sko­rzy­sta z pra­wa „łaska­we­go odstą­pie­nia” (gra­cio­us restra­int) i mimo, że będzie obec­ny na litur­gii kon­se­kra­cyj­nej nie wło­ży rąk na nowe­go bisku­pa i nie będzie prze­wod­ni­czył Eucha­ry­stii. Udział arcy­bi­sku­pa jako metro­po­li­ty pro­win­cji ogra­ni­czy się do pre­zen­ta­cji bisku­pie­go pier­ście­nia nowe­mu bisku­po­wi, kaza­nia i ode­bra­nia przy­się­gi kano­nicz­ne­go posłu­szeń­stwa. Obrzęd kon­se­kra­cji popro­wa­dzą bisku­pi wyzna­cze­ni przez metro­po­li­tę.

W spe­cjal­nym oświad­cze­niu arcy­bi­skup odrzu­cił oskar­że­nia, jako­by jego decy­zja mia­ła cokol­wiek wspól­ne­go z „teo­lo­gią ska­zy” (the­olo­gy of taint), suge­ru­ją­cą, że biskup świę­cą­cy kobie­ty na kapłan­ki i biskup­ki ścią­ga na sie­bie pięt­no. Odrzu­cił rów­nież oskar­że­nia, że jego odmo­wa wią­że się z bra­kiem akcep­ta­cji dla tra­dy­cjo­na­li­stycz­nych bisku­pów.

Abp Sen­ta­mu przy­po­mniał, że pra­wo kano­nicz­ne pozwa­la na dele­go­wa­nie do kon­se­kra­cji innych bisku­pów, a tak­że zwró­cił uwa­gę na fakt, że sam kil­ka­krot­nie kon­se­kro­wał bisku­pów prze­ciw­nych świę­ce­niom kobiet, a jego decy­zji pod­ję­tej w poro­zu­mie­niu z bisku­pem-elek­tem Nor­them nie nale­ży łączyć z poli­ty­ką. Komen­ta­to­rzy uwa­ża­ją, że „odstą­pie­nie” arcy­bi­sku­pa jest w jakiejś mie­rze wyj­ściem naprze­ciw tra­dy­cjo­na­li­stom, spo­śród któ­rych wie­lu chce zacho­wać tyl­ko męską linię suk­ce­sji apo­stol­skiej. Kry­ty­cy pod­kre­śla­ją, że taki spo­sób roz­wią­zy­wa­nia spo­rów w Koście­le pro­wa­dzić może do here­zji dona­ty­zmu, pięt­no­wa­nia kobiet, czy wręcz kościel­ne­go sza­ria­tu. Zwo­len­ni­cy świę­ceń bisku­pich dla kobiet mają za złe arcy­bi­sku­po­wi, że swo­ją decy­zją poka­zu­je podzia­ły w kole­gium bisku­pów. Wśród tra­dy­cjo­na­li­stów decy­zja abp. Sen­ta­mu spo­tka­ła się ze zro­zu­mie­niem i akcep­ta­cją.

Ekumenizm.pl: Ks. Lib­by Lane pierw­szą biskup­ką w Koście­le Anglii

Zdję­cia z uro­czy­sto­ści znaj­du­ją się m.in. na pro­fi­lu Face­bo­ok Kościo­ła Anglii