Luteranie pójdą śladami episkopalian?

„Boże dzie­ło. Nasze ręce” — tak brzmi hasło Zgro­ma­dze­nia Kościel­ne­go Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skie­go Kościo­ła w Ame­ry­ce (ELCA), któ­re będzie obra­do­wa­ło w Min­ne­apo­lis, w dniach od 17 do 23 sierp­nia bie­żą­ce­go roku.

Zgro­ma­dze­nie sta­no­wi naj­wyż­szą wła­dzę legi­sla­cyj­ną Kościo­ła, pozo­sta­ją­ce­go od 2000 roku w peł­nej komu­nii z Kościo­łem Epi­sko­pal­nym. Deno­mi­na­cje te współ­pra­cu­ją w ramach róż­nych przed­się­wzięć dusz­pa­ster­skich, ordy­no­wa­ni duchow­ni lute­rań­scy posłu­gu­ją u epi­sko­pa­lian i na odwrót, odpra­wia­ją oni tak­że wspól­ne nabo­żeń­stwa.

Lute­ra­nie sta­ją m.in. przed podob­ny­mi wyzwa­nia­mi jak te, będą­ce udzia­łem epi­sko­pa­lian. Człon­ko­wie Zgro­ma­dze­nia roz­wa­żą przy­ję­cie dwóch doku­men­tów doty­czą­cych sek­su­al­no­ści. Pierw­szy z nich to „sta­no­wi­sko spo­łecz­ne” zaty­tu­ło­wa­ne: „Ludz­ka sek­su­al­ność: dar i odpo­wie­dzial­ność”. Dru­gi doku­ment to „Raport i reko­men­da­cje na temat poli­ty­ki doty­czą­cej posłu­gi­wa­nia duchow­ne­go”. Suge­ru­je on zmia­nę dotych­cza­so­wej prak­ty­ki Kościo­ła w kie­run­ku umoż­li­wie­nia lute­ran­kom i lute­ra­nom pozo­sta­ją­cym w dozgon­nych, jaw­nych dla oto­cze­nia, mono­ga­micz­nych związ­kach homo­sek­su­al­nych peł­nie­nie posłu­gi­wań, zarów­no dia­ko­nij­nych, jak i w ramach ordy­na­cji. Oby­dwa doku­men­ty, by wejść w życie, muszą uzy­skać apro­ba­tę więk­szo­ści glo­su­ją­cych człon­ków Zgro­ma­dze­nia. Być może będzie­my świad­ka­mi postę­pu­ją­ce­go odda­la­nia się kolej­nej z deno­mi­na­cji pół­noc­no­ame­ry­kań­skie­go pro­te­stanc­kie­go „głów­ne­go nur­tu” od prze­sła­nia, ucho­dzą­ce­go dotąd dla pra­wo­sław­nych, pro­te­stan­tów i kato­li­ków za fun­da­men­tal­ne w odnie­sie­niu do sek­su­al­no­ści.

:: Lute­ra­nie zma­ga­ją się z doku­men­tem o sek­su­al­no­ści