Nowa siostra przełożona Eben-Ezer

Rada Sióstr Dia­ko­na­tu Eben-Ezer, nale­żą­ce­go do Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go w Pol­sce, wybra­ła nową sio­strę prze­ło­żo­ną, któ­rą zosta­ła pocho­dzą­ca z Wisły s. Ewa Cie­ślar. Sio­stra Cie­ślar zastą­pi dotych­cza­so­wą przę­ło­żo­ną, s. Lidię Got­t­schalk, któ­ra kie­ro­wa­ła dia­ko­na­tem przez 28 lat. Na zastęp­czy­nie sio­stry prze­ło­żo­nej ponow­nie zosta­ła wybra­na s. Hil­de­gard Nabel.

Sio­stra­Ewa Cie­ślar (54 lata) pocho­dzi z Wisły. Do dia­ko­na­tu przy­szła na „Rok służ­by dla Pana Jezu­sa” w latach 1970–1971. Pod­czas tego roku pod­ję­ła też decy­zję, aby poświę­cić życie służ­bie. Okres nowi­cja­tu prze­ży­ła w Domu Macie­rzy­stym Sióstr w Dzię­gie­lo­we, kon­ty­nu­ując w tym cza­sie kurs biblij­ny i pie­lę­gniar­ski oraz dia­ko­nac­kie przy­go­to­wa­nie do służ­by. W dniu 9 wrze­śnia 1973 roku otrzy­mu­je strój sio­stry dia­ko­ni­sy i zosta­je „czep­ko­wa­na”, powięk­sza­jąc wraz z dwo­ma inny­mi jesz­cze sio­stra­mi na 50-lecie Dia­ko­na­tu rodzi­nę sio­strza­ną.

Sio­stra Ewa Cie­ślar po „czep­ko­wa­niu” zosta­je wysła­na na prak­ty­kę do Ewan­ge­lic­kie­go Domu Opie­ki „Sarep­ta” w Węgro­wie, skąd wra­ca do Dzię­gie­lo­wa i słu­ży w Domu Macie­rzy­stym. W tym cza­sie anga­żu­je się też w pra­cę z dzieć­mi, pro­wa­dząc szkół­ki nie­dziel­ne. Od 1977 pra­cu­je ponad 6 lat jako pie­lę­gniar­ka w Ewan­ge­lic­kim Domu Opie­ki „Tabi­ta” w Kon­stan­ci­nie koło War­sza­wy.

W nie­dzie­lę, 11 maja 1980 roku zosta­je wyświę­co­na wraz z 5 inny­mi sio­stra­mi nad­ia­ko­ni­sę w koście­le Jezu­so­wym w Cie­szy­nie prze­zbp. Janu­sza Narzyń­skie­go. W paź­dzier­ni­ku 1983 roku zosta­je odwo­ła­na z pla­ców­ki w „Tabi­cie” i zosta­je jej powie­rzo­na­opie­ka dusz­pa­ster­ska i szko­le­nie uczen­nic „Roku służ­by dla Pana Jezu­sa” u boku kie­row­nicz­ki nowi­cja­tu s. Ruty. W tym cza­sie­kon­ty­nu­uje też­kurs biblij­ny w Dzię­gie­lo­wie, orga­ni­zo­wa­ny przez Syno­dal­ną Komi­sję Ewangelizacyjno–Misyjną Kościo­ła Ewangelicko–Augsburskiego. Podej­mu­je rów­nież­nau­kę języ­ka nie­miec­kie­go na kur­sie orga­ni­zo­wa­nym przez Mar­tin-Luther-Bund w Erlan­gen i w Goethe-Insti­tut w Schwa­bisch Hall(Niemcy).

W paź­dzier­ni­ku 1990 r. wra­ca na pół­to­rej roku do służ­by w Ewan­ge­lic­kim Domu Opie­ki „Tabi­ta” w Kon­stan­ci­nie. W mar­cu 1992 roku Rada Sióstr wybie­ra s. Ewę na waku­ją­ce sta­no­wi­sko Kie­row­nicz­ki Nowi­cja­tu, a tym samymw skład Zarzą­du Dia­ko­na­tu. W paź­dzier­ni­ku 1997 roku zosta­je odde­le­go­wa­na no służ­by w Ewan­ge­lic­kim Domu Opie­ki „Emaus” w Dzię­gie­lo­wie na sta­no­wi­sko pie­lę­gniar­ki oddzia­ło­wej na II oddzia­le EDO „Emaus”

Oprócz pra­cy w EDO “Emaus” sio­stra Ewa­słu­ży jako orga­nist­ka, gra­jąc na codzien­nych nabo­żeń­stwach w kapli­cy EDO „Emaus” i na nie­dziel­ny­cho­raz świą­tecz­nych nabo­żeń­stwach w para­fial­nym koście­le w Dzię­gie­lo­we. Od wie­lu lat śpie­wa w para­fial­nym chó­rze mie­sza­nym.

źró­dło: luteranie.pl/XML