Pierwsza biskupka Ewangelickiej Jednoty Braterskiej

Bp Rho­ën­de Mij­nals-Doth słu­ży kon­gre­ga­cji bra­ci moraw­skich w Utrech­cie. Dora­sta­ła w Suri­na­mie, do Holan­dii przy­by­ła 1987 r., gdzie ukoń­czy­ła stu­dia teo­lo­gicz­ne.

Pozy­cja bisku­pa we wspól­no­cie róż­ni się od roli bisku­pów w innych Kościo­łach. Biskup nie ma bowiem żad­nych pre­ro­ga­tyw admi­ni­stra­cyj­nych. Jest „pasto­rem pasto­rów”, któ­re­go zada­niem jest prze­ka­zy­wa­nie suk­ce­sji prze­ka­za­nej husy­tom przez wal­den­sów w XV wie­ku.

Ewan­ge­lic­ka Jed­no­ta Bra­ter­ska, zwa­na też Kościo­łem Moraw­skim lub Kościo­łem Bra­ci Moraw­skich, powsta­ła w XVIII-wiecz­nej Sak­so­nii, nawią­zu­ją­ca w swym naucza­niu do dok­try­ny bra­ci cze­skich (husy­tów).

W XVII w. prze­śla­do­wa­ni bra­cia cze­scy zaczę­li emi­gro­wać do państw pro­te­stanc­kich. Część z nich osie­dli­ła się w Her­rn­hut, w Sak­so­nii, gdzie swą opie­ką oto­czył ich hra­bia Niko­laus von Zin­zen­dorf. W 1749 r. bra­cia moraw­scy przy­ję­li Wyzna­nie augs­bur­skie (pod­sta­wo­wa księ­ga wyzna­nio­wa lute­ra­ni­zmu), pozo­sta­li jed­nak nie­za­leż­ni od Kościo­ła pań­stwo­we­go.

Ewan­ge­lic­ka Jed­no­ta Bra­ter­ska dzie­li się na  auto­no­micz­ne pro­win­cje, któ­rych przed­sta­wi­cie­le co sie­dem lat spo­ty­ka­ją się na syno­dzie podej­mu­ją­cym decy­zje wią­żą­ce dla całe­go Kościo­ła.

Wspól­no­ta pie­lę­gnu­je poboż­ność pie­ty­stycz­ną. Duży nacisk kła­dzie na dzia­łal­ność dia­ko­nij­ną i misyj­ną. Moc­no anga­żu­je się w ruch eku­me­nicz­ny.

Her­rn­hu­ci w Pol­sce

Na począt­ku XIX w. her­rn­hu­ci poja­wi­li się na tere­nie Pol­ski. Głów­nym ośrod­kiem dzia­łal­no­ści wspól­no­ty były Pabia­ni­ce. Osta­tecz­nie bra­cia moraw­scy zosta­li wchło­nię­ci w naszym kra­ju przez Kościół lute­rań­ski (ewan­ge­lic­ko-augs­bur­ski).

3 maja 1728 r. bra­cia moraw­scy opu­bli­ko­wa­li pierw­sze wyda­nie “Losun­gen”, prze­wod­ni­ka po Piśmie Świę­tym na każ­dy dzień roku. Tek­sty Sta­re­go Testa­men­tu, zwa­ne „hasła­mi prze­wod­ni­mi”, są każ­de­go roku loso­wa­ne w Her­rn­hut ze zbio­ru 1824 wer­se­tów. Następ­nie wybie­ra się tek­sty Nowe­go Testa­men­tu, zwa­ne „tek­sta­mi dok­try­nal­ny­mi”, któ­rych zada­niem jest komen­to­wa­nie haseł.

Obec­nie publi­ka­cja uka­zu­je się w 50 języ­kach. W języ­ku pol­skim nosi tytuł “Z Biblią na co dzień” i jest dostęp­na zarów­no w wer­sji papie­ro­wej, jak i elek­tro­nicz­nej w posta­ci apli­ka­cji na smart­fo­ny i on-line. Cał­ko­wi­ty rocz­ny nakład wydaw­nic­twa wyno­si ponad 1,5 milio­na egzem­pla­rzy.