Protestancka kultura słowa

Kra­kow­ski Oddział Pol­skie­go Towa­rzy­stwa Badań Refor­ma­cji, para­fia kra­kow­ska Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go, Kate­dra Kul­tu­ro­znaw­stwa WNSS AGH, oraz Fun­da­cja Edu­ka­cyj­na im. J.S. Bandt­kie­go zapra­sza­ją na kon­fe­ren­cję nauko­wą pt. „Pro­te­stanc­ka kul­tu­ra sło­wa”, któ­ra odbę­dzie się w dniach 26–27 paź­dzier­ni­ka 2007 r. w Kra­ko­wie, w punk­cie kate­che­tycz­nym para­fii ewan­ge­lic­kiej (ul. Grodz­ka 60).

Dzie­ło Refor­ma­cji wznie­sio­no na zasa­dzie sola scrip­tu­ra. Refor­ma­to­rzy XVI wie­ku for­mu­ło­wa­li zasa­dy wia­ry i prak­ty­kę Kościo­łów ewan­ge­lic­kich w opar­ciu o tekst Pisma Świę­te­go. Biblię ota­cza­no sza­cun­kiem, któ­ry wyra­żał się nie tyl­ko przez uważ­ne stu­dia nad dzie­ja­mi tek­stu i Obja­wie­niem, ale i na przy­ję­ciu prze­ko­na­nia, że zba­wia­ją­ca wia­ra bie­rze się „ze słu­cha­nia” Sło­wa Boże­go (fides ex audi­tio).

Cześć dla Pisma Świę­te­go przy­bie­ra­ła w Kościo­łach pro­te­stanc­kich wie­lo­ra­kie for­my. Dla wie­lu z nich sta­ła się jedy­ną nor­mą „wia­ry i życia”. Wzo­ro­wa­no na zawar­tych w niej moty­wach iko­no­gra­fię, czer­pa­no z moty­wi­ki, szu­ka­no wska­zó­wek w roz­wią­zy­wa­niu życio­wych pro­ble­mów. Wpływ Biblii na kul­tu­rę Zacho­du jest nie do prze­ce­nie­nia, a obec­na sesja sta­wia sobie za cel doko­na­nie inter­dy­scy­pli­nar­ne­go reko­ne­san­su świę­tej Księ­gi, jej wpły­wu i oddzia­ły­wa­nia na myśl, sztu­kę i codzien­ną poboż­ność pro­te­stan­tów. Kul­tu­ra sło­wa to nie tyl­ko sza­cu­nek dla Sło­wa Biblii. To tak­że pro­te­stanc­kie czy­tel­nic­two i edu­ka­cja, to kunszt sło­wa zawar­ty w postyl­lach i kan­cjo­na­łach. To ta stro­na pro­te­stan­ty­zmu, któ­ra spra­wia, że porów­nu­je się go do iko­no­kla­stycz­nych reli­gii sku­pio­nych na stu­dio­wa­niu świę­te­go Pisma – juda­izmu i isla­mu.

Komi­tet Orga­ni­za­cyj­ny: dr hab. Piotr Sta­wiń­ski, prof. nadzw. AJD; dr hab. Zbi­gniew Pasek, prof. nadzw. AGH; mgr Bogu­sław Ton­de­ra – sekre­tarz sesji.