Seminarium teologiczne w Żychlinie

W dniach 5–9.07.2004 r. odby­ło się corocz­ne, ewan­ge­lic­kie semi­na­rium teo­lo­gicz­ne. Orga­ni­za­to­rem był Komi­tet, w skład któ­re­go wcho­dzą przed­sta­wi­cie­le Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Refor­mo­wa­ne­go, Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go oraz sek­cji ewan­ge­lic­kiej Chrze­ści­jań­skiej Aka­de­mii Teo­lo­gicz­nej. Głów­nym pro­wa­dzą­cym był refor­mo­wa­ny egze­ge­ta ‑ks. Piet van Vel­dhu­izen ze zjed­no­czo­ne­goKościo­ła Pro­te­stanc­kie­go w Holan­dii, z któ­re­go wspar­cia sko­rzy­sta­li orga­ni­za­to­rzy.

Tego­rocz­na tema­ty­ka obej­mo­wa­ła przede wszyst­kim egze­ge­zę Księ­gi Kohe­le­ta (Kazno­dzei), ale uczest­ni­cy wzię­li rów­nież udział w wykła­dach i warsz­ta­tach doty­czą­cych wła­ści­we­go poj­mo­wa­nia zasa­dy Sola Scrip­tu­ra, zmian w reli­gij­no­ści po 11 wrze­śnia (atak na WTC) oraz teo­lo­gii i egze­ge­zy femi­ni­stycz­nej. Ks. Piet mówił tak­że o przed­mio­cie swo­ich badań nauko­wych- moty­wie spo­tkań przy stud­ni w Biblii oraz poza nią.

Ks. Jaro­sław Kubac­ki, duchow­ny remon­stranc­ki z eku­me­nicz­nej para­fii św. Domi­ni­ka w Amster­da­mie, przy­bli­żył słu­cha­czom począt­ki dok­try­ny chrze­ści­jań­skiej, poru­szył pro­blem jej aktu­al­no­ści dla współ­cze­snych chrze­ści­jań oraz opo­wie­dział o histo­rii i życiu swo­jej kon­gre­ga­cji. Jest to wspól­no­ta o cha­rak­te­rze eku­me­nicz­nym, wpi­su­ją­ca się w tra­dy­cje teo­lo­gii wyzwo­le­nia, kła­dą­ca duży akcent na rów­ność człon­ków zbo­ru, ich bez­po­śred­nie zaan­ga­żo­wa­nie oraz spo­łecz­ną misję Kościo­ła. Para­fia ode­gra­ła waż­ną rolę w dyna­mi­za­cji zmian litur­gicz­nych, orga­ni­za­cyj­nych i misyj­nych w “tra­dy­cyj­nych” Kościo­łach holen­der­skich.

Każ­dy dzień semi­na­rium koń­czy­ła wspól­na modli­twa w koście­le ewan­ge­lic­ko-refor­mo­wa­nym w Żychli­nie(fot. obok), a w czwar­te­kod­by­ło się­na­bo­żeń­stwo refor­mo­wa­no-lute­rań­skie, któ­re­mu prze­wod­ni­czy­li ks. J. Wie­ra Jel­li­nek (reform.) oraz ks. Mar­cin Undas (lut.).

W semi­na­rium udział wzie­li ewan­ge­li­cy refor­mo­wa­ni ora­zaugs­bur­scy, a tak­że człon­ko­wie innych Kościo­łów pro­te­stanc­kich.